«Αυτό είναι συντριπτικό»… Η Ευρώπη συνταράσσεται από τη νέα παγκόσμια τάξη του Trump
Ο Trump καταδίκασε τους Ευρωπαίους ηγέτες ως «αδύναμους», υποστηρίζοντας ότι «δεν ξέρουν τι να κάνουν» με τη μετανάστευση
Η Ευρώπη εξακολουθεί να επιθυμεί και να χρειάζεται τη συνεργασία με τον Trump.
Ωστόσο, φέτος έχει γίνει ξεκάθαρο ότι η ήπειρος βαδίζει ολοένα και περισσότερο μόνη της.
Η πρώτη χρονιά του προέδρου Donald Trump στην εξουσία, μετά την επιστροφή του, κατέρριψε κάθε εναπομείνασα αυταπάτη των Ευρωπαίων ηγετών ότι μπορεί να διαχειριστεί ή να ελεγχθεί.
Η ανοιχτή εχθρότητα του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταπονήσει μια διατλαντική συμμαχία που διαρκεί από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει εντείνει τις ρωγμές μεταξύ των εθνικών ηγετών της Ευρώπης και εντός της ΕΕ, θέτοντας σε κίνδυνο την ικανότητά της να αντιδράσει στις απειλές και τα προκλητικά σχόλια του Trump με την ενότητα και τη δύναμη που εκείνος σέβεται.
Αυτό έχει αφήσει το μέλλον της Ουκρανίας να κρέμεται από μια κλωστή, ενόψει του 2026, χωρίς να αναφέρουμε τα ανεπίλυτα υπαρξιακά ερωτήματα για την ασφάλεια της Ευρώπης, τη στιγμή που πολλοί φοβούνται ότι οι εδαφικοί στόχοι του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin επεκτείνονται πιο δυτικά, πέρα από την Ουκρανία.
Αλλά με πολλούς τρόπους, η Ευρώπη έχει αντέξει στο τρενάκι του τρόμου — για την ώρα.
Το αδιέξοδο
«Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να αντέξουν το να κόψουν τους δεσμούς και να υποβάλουν τα διαζύγια τους, γιατί εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά εξαρτημένοι, ειδικά όταν πρόκειται για την ασφάλεια και τη στρατιωτική δέσμευση των ΗΠΑ να υπερασπιστούν την Ευρώπη», δήλωσε η Jana Puglierin, ανώτερη πολιτική ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.
Ωστόσο, πρόσθεσε, οι προσπάθειες των ηγετών να διατηρήσουν στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ βασισμένες σε βραχυπρόθεσμα συμφέροντα δεν σημαίνουν ότι το περασμένο έτος δεν έχει ξεκαθαρίσει πως τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα, προς το παρόν, δεν είναι πλέον ευθυγραμμισμένα.
«Πρέπει να είμαστε πολύ ρεαλιστές», είπε. «Στα παλιά χρόνια, υπήρχε μια σαφής αντίληψη της παραδοσιακής διατλαντικής σχέσης, η οποία ενσωμάτωνε τις δυτικές αξίες και τις αρχές του διεθνούς κανόνα δικαίου.
Και τώρα, νομίζω ότι βλέπουμε να αναδύεται ένα ανταγωνιστικό σχέδιο.»
Ο ρεαλισμός του Trump
Η διοίκηση του Trump είναι εξίσου ρεαλιστική, ενόψει του νέου έτους.
Βλέπει μια ήπειρο να χάνει τις αξίες και την ταυτότητά της, υπερβολικά προσηλωμένη σε φιλελεύθερες ιδέες που θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο την ασφάλεια της Ευρώπης από ό,τι οποιοδήποτε μήνυμα από τον Λευκό Οίκο.
Η πράξη ενός φίλου, υποστηρίζει ο Λευκός Οίκος — καθώς πιέζει την Ευρώπη να δαπανήσει περισσότερα για την άμυνά της, να περιορίσει τη μετανάστευση και να τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία — είναι να τη βάλει σε ευθεία πορεία.
«Ο πρόεδρος Trump έχει εξαιρετικές σχέσεις με πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά δεν διστάζει να πει σκληρές αλήθειες», δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Anna Kelly.
«Οι καταστρεπτικές επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και η αδυναμία αυτών των μεταναστών να αφομοιωθούν δεν είναι μόνο ανησυχία για τον πρόεδρο Trump, αλλά και για τους ίδιους τους Ευρωπαίους, οι οποίοι σημειώνουν την μετανάστευση ως μία από τις κορυφαίες ανησυχίες τους.
Αυτές οι πολιτικές ανοιχτών συνόρων έχουν οδηγήσει σε ευρύτατα φαινόμενα βίας, αύξηση της εγκληματικότητας και πολλά άλλα, με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική βιωσιμότητα των κοινωνικών προγραμμάτων.»
Με μια εκρηκτική αρχή στη χρονιά, με τον αντιπρόεδρο JD Vance να δίνει μαθήματα στην Ευρώπη για την ελευθερία του λόγου στο Μόναχο και στη συνέχεια να συνεργάζεται με τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymir Zelensky στο Οβάλ Γραφείο, οι Ευρωπαίοι προσαρμόστηκαν στην κοσμοθεωρία του Trump — μια μετατόπιση, όπως την περιέγραψε ο Nicușor Dan της Ρουμανίας, από έναν «ηθικό τρόπο δράσης σε έναν πολύ πρακτικό και οικονομικό τρόπο δράσης» — και κατάφεραν να φέρουν τον Λευκό Οίκο πίσω στον κύκλο σε αρκετά μέτωπα.
Εμπορικό μέτωπο
Η παραχώρηση της ΕΕ στο εμπόριο, αποδεχόμενη έναν νέο δασμό 15%, περιορίζει τη βραχυπρόθεσμη οικονομική ζημία.
Το ΝΑΤΟ καθησύχασε τον Trump με την υπόσχεση να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες κατά 5% την επόμενη δεκαετία, συμφωνία που επικυρώθηκε στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου — χάρη κυρίως στην αναγνώριση των ήδη υπαρχουσών, μη αμυντικών δαπανών ως μέρος του νέου συνολικού ποσού.
Αντί να εγκαταλείψει την Ουκρανία, ο Trump συμφώνησε τον Ιούλιο να παρέχει επιπλέον αμυντική βοήθεια για τον πόλεμο της Ουκρανίας με τη Ρωσία, υπό την προϋπόθεση ότι η Ευρώπη θα το πληρώσει.
Και οι Ευρωπαίοι κατάφεραν να αντέξουν τη συνάντηση του Trump με τον Putin στην Αλάσκα τον Αύγουστο και την ανακοίνωση από τη διοίκηση του ενός 28σημου σχεδίου ειρήνης που διαμορφώθηκε κρυφά με το Κρεμλίνο, το οποίο συνεργάστηκαν με τις ΗΠΑ και την Ουκρανία για να αναθεωρήσουν.
Σε συνέντευξή του στο POLITICO νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Trump καταδίκασε τους Ευρωπαίους ηγέτες ως «αδύναμους», υποστηρίζοντας ότι «δεν ξέρουν τι να κάνουν» με τη μετανάστευση, συγκεκριμένα.
Αμφισβήτησε αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να παραμείνουν σύμμαχοι, λέγοντας ότι «εξαρτάται» από τις πολιτικές τους και ότι δεν θα δίσταζε να παρέμβει στις ευρωπαϊκές εκλογές για να στηρίξει ακραία δεξιά κόμματα που αμφισβητούν τις ίδιες συμμαχίες και ηγέτες με τους οποίους συνεργάζεται τώρα.
Αυτό συνέπεσε με την έκδοση της νέας Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας, η οποία καλούσε για «καλλιέργεια αντίστασης» προς τον ευρωπαϊκό κεντρισμό, που «διαπράττει πολιτισμική αυτοκτονία», και εξέφραζε περιφρόνηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία η διοίκηση χαρακτήρισε «εχθρική» προς τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Η μεγάλη αλλαγή
Η Constanze Stelzenmüller, ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο ΗΠΑ και Ευρώπης στο Brookings Institution, αποκάλεσε το κεφάλαιο της Ευρώπης στη νέα Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας «σημαντική αλλαγή» για τους ηγέτες πέρα από τον Ατλαντικό, η οποία έχει «μόνιμα αλλάξει» τη στρατηγική των ΗΠΑ για το μέλλον.
«Δεν πρέπει να υποτιμηθεί το πόσο σοκαριστικό ήταν για τους Ευρωπαίους ηγέτες και το κοινό να διαβάσουν το κεφάλαιο της Ευρώπης στη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας και να δουν γραμμένο ότι αυτή η διοίκηση θεωρεί την Ευρώπη ή τους ευρωπαίους πολιτικούς κεντριστές ως αναξιόπιστους συμμάχους και ακολουθεί μια αντιπαθητική στάση απέναντί τους», είπε.
«Για το 2026, πρέπει να προετοιμαστούμε και να σχεδιάσουμε το χειρότερο σε όλους τους τομείς. Έχουμε προφανή αδυναμία και αυτές θα εκμεταλλευτούν.»
Ο Trump κλείνει τη χρονιά υπενθυμίζοντας στην Ευρώπη την αδιάκοπη επιθυμία του, που ανέφερε στην πρώτη του θητεία και ξανά λίγο πριν από τη δεύτερη ορκωμοσία του, να καταλάβει την Γροιλανδία από τη Δανία, έναν αξιόπιστο σύμμαχο του ΝΑΤΟ, του οποίου οι δαπάνες ανά κάτοικο για την άμυνα είναι από τις υψηλότερες όλων των κρατών μελών.
Το Σάββατο, διόρισε τον κυβερνήτη της Λουιζιάνας, Jeff Landry, ως ειδικό απεσταλμένο για τη Γροιλανδία, μια θέση στην οποία ο Landry είπε ότι θα επικεντρωθεί στις προσπάθειες να «καταστήσει τη Γροιλανδία μέρος των ΗΠΑ».
«Αυτό είναι συντριπτικό για πολλές χώρες που νόμιζαν ότι τίποτα δεν ήταν πιο ασφαλές από τη διμερή τους σχέση με τις ΗΠΑ», είπε η Stelzenmüller.
www.bankingnews.gr
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.




