Λογιστικές διαφορές και μείωση ζημιάς λόγω μη αναγνώρισης καταστραφέντων ειδών – Δεν τεκμηριώθηκε επαρκώς η καταστροφή των Α’ υλών – Ορισμένα παραστατικά εκδόθηκαν πριν ή μετά την ημερομηνία της φερόμενης καταστροφής, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες για τη σύνδεση τους με την επίμαχη δαπάνη – Η φορολογική αρχή δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει τη φυσική καταστροφή των αποθεμάτων λόγω απουσίας σχετικών τεκμηρίων (π.χ. ζυγολόγια, επιμετρήσεις)- Η προσφεύγουσα χρησιμοποίησε για την αποτίμηση των αποθεμάτων την αξία τους κατά την 31/12/2018, αντί για την ημερομηνία καταστροφής (27/08/2018), γεγονός που αντίκειται στα ΕΛΠ – Η προσφεύγουσα δεν είχε καταχωρίσει απομειώσεις αποθεμάτων στις προηγούμενες χρήσεις, παρά μόνο το έτος 2021, γεγονός που μειώνει την αξιοπιστία των ισχυρισμών της

Ως προς το αίτημα της προσφεύγουσας να κληθεί από την Υπηρεσία μας
και να παραστεί κατά τη συζήτηση της υπό κρίση ενδικοφανούς προσφυγής
προς ανάπτυξη των διαλαμβανομένων σε αυτή ισχυρισμών της.

Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 5 του
ν.5104/2024, «………………»

Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1-5 της υπ’ αρ.
ΠΟΛ.1064/2017 (ΦΕΚ Β’ 1440/27.4.2017) απόφασης του Διοικητή της
Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ),«………………»

Επειδή, σύμφωνα με όσα διευκρινίστηκαν με την παρ. Δ’ της υπ’ αριθμ.
ΠΟΛ.1069/2014 εγκυκλίου του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων
(ΓΓΔΕ) του Υπουργείου Οικονομικών:«………………»

Επειδή, με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή η προσφεύγουσα αιτείται
να κληθεί από την Υπηρεσία μας να παραστεί κατά τη συζήτηση της υπό
κρίση ενδικοφανούς προσφυγής προς ανάπτυξη των διαλαμβανόμενων σε αυτή
ισχυρισμών της. Όπως όμως προκύπτει από τις προπαρατεθείσες διατάξεις
του άρθρου 72 παρ. 5 του ΚΦΔ και του άρθρου 3 παρ. 1 -5 της υπ’ αριθμ.
ΠΟΛ.1064/2017 (ΦΕΚ Β’ 1440/27.4.2017) απόφασης του Διοικητή της
ΑΑΔΕ, η Υπηρεσία μας δύναται να καλέσει το υπόχρεο πρόσωπο (εν
προκειμένω, την προσφεύγουσα) σε ακρόαση, προκειμένου να εκφράσει τις
απόψεις της προφορικώς, κάτι που μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί
να συμβεί και μόνον εφόσον κατά την κρίση της Υπηρεσίας μας συντρέχει
λόγος ως προς τα επιμέρους ζητήματα και τους προβαλλόμενους με την
άσκηση της ενδικοφανούς προσφυγής ισχυρισμούς. Στην προκειμένη
περίπτωση, κάτι τέτοιο δεν κρίθηκε απαραίτητο.

Συνεπώς το σχετικό αίτημα
της προσφεύγουσας απορρίπτεται.

Ως προς τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας

Επειδή, στο άρθρο 23 του ν. 4987/2022, που ίσχυσε έως 18.04.2024,
οριζόταν ότι:«………………»

Επειδή, στις διατάξεις του ν.4308/2014 (περί Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων), ορίζεται ότι: «………………»

Επειδή, στο Παράρτημα Α’ του Ν. 4308/2014 παρατίθενται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι ορισμοί: «………………»

Επειδή, στη Λογιστική Οδηγία εφαρμογής του νόμου 4308/2014», επισημαίνονται τα εξής :«………………»

Επειδή από τις διατάξεις του ν.4308/2014 (περί Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων), συνάγεται ότι η επιχείρηση
οφείλει, όχι μόνο να διασφαλίζει την αυθεντικότητα των στοιχείων και του
περιεχομένου τους, αλλά και να είναι σε θέση, να έχει στοιχεία για την
όλη πορεία της συναλλαγής, από τη συμφωνία μέχρι και το διακανονισμό
της. Ουσιαστικά οι διατάξεις αυτές, διευρύνουν το πεδίο των απαιτούμενων
δικαιολογητικών στοιχείων για κάθε συναλλαγή, καθώς απαιτείται να
υπάρχει αξιόπιστη και ελέγξιμη αλληλουχία τεκμηρίων, να υπάρχει μια
ελεγκτική αλυσίδα που να αποδεικνύει το πραγματικό γεγονός και να
παρέχει επαλήθευση της αυθεντικότητας του στοιχείου (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ
ΠΡΟΤΥΠΑ – Ανάλυση ερμηνεία – Δημ. Σταματόπουλος, Αθήνα Νοέμβριος 2015,
σελ. 248). Δηλαδή, στα Ε.Λ.Π. δεν τίθενται συγκεκριμένοι τρόποι διασφάλισης της αυθεντικότητας των
στοιχείων, η οντότητα μπορεί να επιλέξει μόνη της, τις δικλείδες εκείνες
που θα αποδεικνύουν την αυθεντικότητα αυτή. Για παράδειγμα εάν ένα
τιμολόγιο αποτελεί τη συνέχεια κάποιου συμφωνητικού ή παραγγελίας που
διαφυλάσσεται και αποδείξεων εξόφλησής του ιδίως με τραπεζικό μέσο
πληρωμής, υπάρχει μια αξιόπιστη και ελέγξιμη αλληλουχία τεκμηρίων, η
οποία θεωρείται ότι διασφαλίζει την αυθεντικότητα και την ακεραιότητα
του περιεχομένου του τιμολογίου. (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ – κατ’
άρθρο ερμηνεία του ν.4308/2014- παραδείγματα – εφαρμογές -σχόλια -Σγουρινάκης, Βλησμάς, Μιχελινάκης, Ναουμ, Οικονομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2018, σελ. 58 ).

Επειδή, με βάση τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα δεν προβλέπεται ειδικό
φορολογικό στοιχείο για την απόδειξη της καταστροφής των αποθεμάτων.

Επειδή, με το άρθρο 76 του ν. 5104/2024 ορίζεται ότι:«………………»

Επειδή, με το άρθρο 171 του ν. 2717/1999 (Κ.Δ.Δ.) ορίζεται ότι:«………………»

Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 77 «Βάρος απόδειξης» του ν. 5104/2024
ορίζεται ότι:«………………»

Επειδή, εν προκειμένω, η προσφεύγουσα εταιρία δραστηριοποιείται στην
εξόρυξη, επεξεργασία, διάθεση και εμπορία μεταλλευτικών ορυκτών (…..)
των μεταλλείων που βρίσκονται στα …… (αγροτεμάχιο με αριθμό …). Η
έδρα της βρίσκεται στη ….επί της … και τηρεί διπλογραφικό λογιστικό
σύστημα των ΕΛΠ του ν.4308/2014.

Από το διενεργηθέντα έλεγχο της φορολογικής αρχής διαπιστώθηκε ότι η
προσφεύγουσα κατά την 31.12.2018 προέβη στα τηρούμενα λογιστικά αρχεία
της στις κάτωθι εγγραφές:

Άρθρο
Ημ/νία
Παραστατικό
Κωδ. λογαριασμού
Περιγραφή
Χρέωση
Πίστωση

–
31/12/18
ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Α’ ΥΛΕΣ 24120
ΜΤ χ16,88
21-04-0097
ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ Α’ ΥΛΩΝ
0,00
407.145,60

–
31/12/18
ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Α’ ΥΛΕΣ

24120
ΜΤ χ16,88
67-03-0000
ΑΛΛΑ ΑΣΥΝΗΘΗ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ
407.145,60
0,00

Ακολούθως, από τον λογαριασμό «67-03-0000 ΑΛΛΑ ΑΣΥΝΗΘΗ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ
ΖΗΜΙΕΣ» μεταφέρθηκε το ποσό των 407.145,60€ στο λογαριασμό 82-01-6067 –
ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ» επιβαρύνοντας τα έξοδα του φορολογικού έτους 2018 κατά
το ποσό αυτό, με αποτέλεσμα η συνολική ζημία (τρέχουσα χρήσης και
παρελθουσών χρήσεων) να ανέλθει μετά τη φορολογική αναμόρφωση σε
754.281,66€ (βάσει της με αρ. ../……2019 δήλωσης φορολογίας
εισοδήματος φορολογικού έτους 2018).

Εν συνεχεία, η φορολογική αρχή, προκειμένου να διερευνήσει το
πραγματικό γεγονός της καταστροφής των αποθεμάτων των 24.120 μετρικών
τόνων Α’ υλών συνολικής αξίας 407.145,60€ και συνεπώς να διαπιστώσει την
ορθότητα των παραπάνω λογιστικών εγγραφών, ζήτησε από την προσφεύγουσα
με τα με αρ. πρωτ. .. /…..2023 και με αρ. πρωτ. . /……2023
αιτήματα παροχής πληροφοριών άρθρου 14 ν. 4987/2022 αποδεικτικά
στοιχεία, όπως πρωτόκολλο καταστροφής, πρακτικό διοικητικού συμβουλίου,
σχετικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, επιμετρήσεις, ιδιωτικά συμφωνητικά
εργολάβων κ.λπ. που να τεκμηριώνουν το γεγονός της καταστροφής των εν
λόγω α’ υλών.

Η φορολογική αρχή αφού έλεγξε τα στοιχεία που απέστειλε η
προσφεύγουσα ανταποκρινόμενη στα ως άνω αιτήματα παροχής πληροφοριών
διαπίστωσε ότι:

• Με την από 20.06.2024 επιστολή (τεχνική μελέτη) του τεχνικού συμβούλου κ……επιβεβαιώνεται ότι το εξορυγμένο υλικό που χρησιμοποιείται στην
παραγωγική διαδικασία πληροί συγκεκριμένες ποιοτικές προδιαγραφές, μετά
από ποιοτική ανάλυση αντιπροσωπευτικού δείγματος.

Συνεπώς η προσφεύγουσα ήταν σε θέση να γνωρίζει επακριβώς μετά από
ποιοτική ανάλυση αντιπροσωπευτικού δείγματος ποιο εξορυγμένο υλικό
μπορούσε να αξιοποιηθεί και ποιο όχι στην παραγωγική διαδικασία, αφού
κατά την επιμέτρηση των αποθεμάτων στις 31/12 έκαστου έτους, αναγνώρισε,
ως περιουσιακό στοιχείο (αποθέματα α’ υλών) στον ισολογισμό το
εξορυγμένο υλικό που πληρούσε τις προκαθορισμένες ποιοτικές
προδιαγραφές, καθώς και τα κριτήρια της αναγνώρισης (βάσει του άρθρου 20
του ν. 4308/2014 και του ορισμού της στο Παράρτημα Α του εν λόγω νόμου.

• Από τις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις φορολογικών ετών 2019 -2022προκύπτει ότι η προσφεύγουσα δεν προέβη σε απομείωση αποθεμάτων
Α’ υλών (πλην του ποσού των 6.793,17€ κατά το φορολογικό έτος 2021)
(αναλυτική αναφορά γίνεται στις σελίδες 44 – 46 της οικείας έκθεσης
ελέγχου).

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι, αφενός αναγνωρίζονται στις οικονομικές
καταστάσεις μόνο τα αποθέματα α’ υλών που ικανοποιούν τα κριτήρια της
αναγνώρισης και αφετέρου με την πάροδο του χρόνου δεν μεταβάλλονται,
αλλοιώνονται ή παύουν να υπάρχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των
αποθεμάτων α’ υλών.

• Επιπλέον ήταν αντικειμενικά αδύνατον κατά το χρόνο του ελέγχου να διαπιστωθεί και να επιβεβαιωθεί από τη φορολογική αρχή το σημείο εναπόθεσης του
απαξιωμένου υλικού που αποσύρθηκε – καταστράφηκε κατά τον ισχυρισμό της
προσφεύγουσας την 27-08-2018. Επιπλέον, η φορολογική αρχή σημειώνει ότι,
δεν έχει σημασία τόσο πού ήταν αποθηκευμένες οι φερόμενες ως
απαξιωμένες α’ ύλες αλλά το ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε παραστατικά
διακίνησης ή κάποιο άλλο στοιχείο του προς καταστροφή του εν λόγω
απαξιωμένου υλικού Όσα παραστατικά προσκομίσθηκαν/επιδείχθηκαν από την
προσφεύγουσα σχετικά με τη καταστροφή – απόσυρση των απαξιωμένων Α’ υλών δεν αφορούσαν την καταστροφή -απόσυρση α’ υλών αλλά την εξόρυξη α’ υλών, όπως, άλλωστε, αναγράφεται στο σώμα αυτών.

• Τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών που προσκομίστηκαν από την προσφεύγουσα εκδόθηκαν πολύ πριν από τη 20.08.2018 ημερομηνία λήψης απόφασης
του Διοικητικού Συμβουλίου για απόσυρση – καταστροφή των απαξιωμένων Α’ υλών, ή πολύ αργότερα από την 27.08.2018 ημερομηνία ολοκλήρωσης της
απόσυρσης – καταστροφής των απαξιωμένων Α’ υλών.

Σε ερώτηση της φορολογικής αρχής με ποια παραστατικά – τιμολόγια
παροχής υπηρεσιών (νούμερο, ημερομηνία και εκδότη) πραγματοποιήθηκε η
απόσυρση – καταστροφή της απαξιωμένης Α’ ύλης, η προσφεύγουσα απάντησε
ότι η φόρτωση και μεταφορά (απόσυρση -καταστροφή) έγινε στα πλαίσια της
ετήσιας εξορυκτικής δραστηριότητας και δεν διαχωρίζεται από αυτήν.

Σε κανένα από τα παραστατικά που εστάλησαν από την προσφεύγουσα δεν
περιγράφεται ως είδος παρασχεθείσας υπηρεσίας η απόσυρση, καταστροφή και
επίχωση των απαξιωμένων Α’ υλών στον υπαίθριο χώρο των μεταλλείων
…….. Η μη περιγραφή στα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών του είδους της παρεχόμενης υπηρεσίας ή της παραπομπής
σε κάποιο ιδιωτικό συμφωνητικό ή οποιαδήποτε άλλη έγγραφη συμφωνία όπου
να περιγράφεται λεπτομερώς, τουλάχιστον, το είδος της παρεχόμενης
υπηρεσίας, καθιστά αντικειμενικά αδύνατη τη διενέργεια κάθε ελεγκτικής
επαλήθευσης, ως προς την επιβεβαίωση, από πλευράς ελέγχου, της απόσυρσης
– καταστροφής των απαξιωμένων Α’ υλών, αφού πρόκειται για δύο εντελώς
διαφορετικές / διακριτές υπηρεσίες που τεκμηριώνουν δύο εντελώς
διαφορετικά γεγονότα, ήτοι η μια τεκμηριώνει το γεγονός της εξόρυξης και
μεταφοράς μεταλλεύματος και η άλλη τεκμηριώνει το γεγονός της απόσυρσης
– καταστροφής των ήδη εξορυχθεισών και απαξιωμένων α’ υλών.

Επιπλέον, όλα τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών που προσκομίστηκαν
(πλην ενός) εκδόθηκαν άνευ Φ.Π.Α., με έκδοση Ειδικού Διπλότυπου Δελτίου
Απαλλαγής από το Φ.Π.Α. (Ε.Δ.Δ.Α.).

Η απόσυρση – καταστροφή των απαξιωμένων Α’ υλών είναι πράξη παροχής
υπηρεσιών στο εσωτερικό της χώρας από υποκείμενους στο Φ.Π.Α.
(εργολάβους) προς την ελεγχόμενη, υποκείμενη σε Φ.Π.Α., που ενήργησαν με
αυτές τις ιδιότητες (που δεν συνδέεται με την προοπτική τα είδη να
εξαχθούν εκτός χώρας με επαχθή αιτία, ώστε οι συναρτώμενες υπηρεσίες με
τα συγκεκριμένα είδη, να προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγής από το ΦΠΑ
με χορήγηση Ε.Δ.Δ.Α. προς τον εκδότη) και επομένως η πράξη αυτή υπάγεται
σε Φ.Π.Α.

Κατά συνέπεια, εάν οι υπηρεσίες που περιγράφονται στα
παραστατικά/τιμολόγια παροχής υπηρεσιών αφορούσαν την απόσυρση –
καταστροφή των απαξιωμένων α’ υλών θα έπρεπε να είχαν επιβαρυνθεί με τον
αναλογούντα Φ.Π.Α. Σημειώνεται ότι το τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών Νο
…../……..2018 εκδόσεως του εργολάβου ……, όπου ως είδος
παρασχεθείσας υπηρεσίαςαναγράφονται οι «εργασίες φόρτωσης – μεταφοράς στείρων υλικών από το εργοστάσιο στο μεταλλείο ….», εκδόθηκε με Φ.Π.Α..

Όλα, επομένως, τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών που προσκομίστηκαν
φέρουν την ένδειξη «εξόρυξη» και όχι απόσυρση – καταστροφή των α’ υλών,
γεγονός που καταδεικνύει ότι οι υπηρεσίες που περιγράφονται σ’ αυτά
είναι άμεσα συνδεδεμένες με την εξόρυξη α’ υλών.

• Εξάλλου, από το πρακτικό του Διοικητικού Συμβουλίου της προσφεύγουσας προκύπτει ότι η απόφαση για την απόσυρση – καταστροφή των α’ υλών λήφθηκε
στις 20.08.2018, ημέρα Δευτέρα και ώρα 13:00′ και σύμφωνα με το από το
27.08.2018 πρωτόκολλο καταστροφής, η απόσυρση – καταστροφή των α’ υλών
φέρεται να ολοκληρώθηκε στις 27.08.2018 και ώρα 09:00′ π.μ., ενώ η
απόσυρση – καταστροφή των α’ υλών, επιβεβαιώθηκε από τους υπαλλήλους της
προσφεύγουσας…….

Συνεπώς, η διαδικασία απόσυρσης – καταστροφής α’ υλών ξεκίνησε το
νωρίτερο στις 20.08.2018 και ώρα 13:00′ και ολοκληρώθηκε στις 27.08.2018
και ώρα 09:00′.

Επομένως, με δεδομένες τις ημερομηνίες έναρξης και ολοκλήρωσης της
απόσυρσης -καταστροφής των απαξιωμένων Α’ υλών, τα τιμολόγια παροχής
υπηρεσιών για την απόσυρση – καταστροφή τους σύμφωνα με τις κείμενες
διατάξεις του άρθρου 11 του ν. 4308/2014 (περί Ε.Λ.Π.) θα έπρεπε να
είχαν εκδοθεί μεταξύ του χρονικού διαστήματος από 20.08.2018 έως, το
αργότερο, 15 Σεπτεμβρίου 2018.

Σημειώνεται ότι από τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών του εργολάβου…..προκύπτει ότι:
(α) τα δύο από τα τρία τιμολόγια παροχής
υπηρεσιών εκδόθηκαν μετά τις 15 Σεπτεμβρίου 2018 και συγκεκριμένα το Νο
…. καθαρής αξίας 2.214,00€, εκδόθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 2018 και
το Νο ….., καθαρής αξίας 310,50€, εκδόθηκε στις 08 Οκτωβρίου του 2018
και
(β) το τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών με Νο ……, καθαρής αξίας 2.205,00€ εκδόθηκε μεν στις 04Σεπτεμβρίου του 2018, δηλαδή μεταξύ του χρονικού διαστήματος από
27.08.2018 (ολοκλήρωσης της απόσυρσης – καταστροφής) μέχρι 15.09.2018
(καταληκτική ημερομηνία έκδοσης των παραστατικών), εάν όμως πραγματικά
αφορούσε την απόσυρση – καταστροφή των απαξιωμένων α’ υλών, με δεδομένο
το γεγονός ότι η απόσυρση – καταστροφή των α’ υλών φέρεται να
ολοκληρώθηκε στις 27.08.2018, θα έπρεπε να περιλαμβάνει το σύνολο της
παρεχόμενης υπηρεσίας και όχι μέρος αυτής.

Ως έκρινε η φορολογική αρχή, τα παραστατικά απόσυρσης – καταστροφής
που εκδόθηκαν μετά τις 15 Σεπτεμβρίου 2018 δεν αφορούσαν την καταστροφή –
απόσυρση των επίμαχων α’ υλών.

• Επιπρόσθετα, τα ιδιωτικά συμφωνητικά έργων που καταρτίσθηκαν μεταξύ της προσφεύγουσας και των εργολάβων δεν αφορούν την απόσυρση,
καταστροφή και επίχωση των απαξιωμένων Α’ υλών στα μεταλλεία οριστικής
παραχώρησης (Ο.Π……).

Συγκεκριμένα, τα δύο από τα τρία συμφωνητικά καταρτίσθηκαν σε
πρωθύστερο χρόνο από την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (την
20.08.2018) για την απόσυρση – καταστροφή των απαξιωμένων Α’ υλών, ήτοι
τα συμφωνητικά με τους εργολάβους ……. καταρτίσθηκαν την 21.03.2018. Αλλά και με το ιδιωτικό συμφωνητικό έργου που
καταρτίσθηκε μετά από την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (την
20.08.2018) για την απόσυρση – καταστροφή των απαξιωμένων Α’ υλών, ήτοι
το συμφωνητικό με τον εργολάβο που καταρτίσθηκε στις 22.08.2018
συμφωνήθηκε η “αποχωμάτωση, φόρτωση, μεταφορά και απόθεση υπερκείμενων –
στείρων υλικών και εξορυχθέντος μεταλλεύματος” και όχι η απόσυρση –
καταστροφή των απαξιωμένων Α’ υλών που, ήδη, είχε αποφασισθεί από το
Διοικητικό Συμβούλιο.

Σε κανένα, συνεπώς, σημείο των ανωτέρω ιδιωτικών συμφωνητικών δε
αναφέρεται ως αναληφθέν έργο από τους εργολάβους η απόσυρση – καταστροφή
των απαξιωμένων Α’ υλών, ακόμα και σ’ αυτό που καταρτίσθηκε μετά την
απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου για απόσυρση – καταστροφή των
απαξιωμένων Α’ υλών.

Σημειώνεται, δε, ότι ζητήθηκε από τη φορολογική αρχή, μεταξύ άλλων,
και κάθε άλλο κατάλληλο παραστατικό που να τεκμηριώνει το γεγονός της
απόσυρσης και καταστροφής των πρώτων υλών. Ωστόσο, η προσφεύγουσα, εκτός
των προαναφερθέντων, δεν παρείχε στον έλεγχο άλλα
υποστηρικτικά/αποδεικτικά στοιχεία της απόσυρσης – καταστροφής των
απαξιωμένων α’ υλών, όπως ζυγολόγια, επιμετρήσεις κ.λπ.

Επισημαίνεται ότι η έννοια της «πρόβλεψης», που χρησιμοποιεί η
προσφεύγουσα στις δημοσιευμένες οικονομικές της καταστάσεις δεν έχει
καμία σχέση με την έννοια της «επιμέτρησης» (αποτίμησης) των αποθεμάτων.
Με βάση τους ορισμούς του παραρτήματος Α’ του ν. 4308/2014 (περί
Ε.Λ.Π.) επιμέτρηση είναι η διαδικασία προσδιορισμού της χρηματικής αξίας
ενός στοιχείου των χρηματοοικονομικών καταστάσεων κατά την αρχική του
αναγνώριση ή μεταγενέστερα ενώ η πρόβλεψη είναι μια υποχρέωση σαφώς
καθορισμένης φύσης η οποία κατά την ημερομηνία του ισολογισμού είναι
περισσότερο πιθανό να συμβεί από το να μη συμβεί ή βέβαιο ότι θα
προκύψει, αλλά είναι αβέβαιη ως προς το ποσό ή/και το χρόνο που θα
προκύψει.

Σύμφωνα και με τη δήλωση της προσφεύγουσας εταιρίας τα αποθέματα
των εξορυχθεισών α’ υλών καταμετρούνται σε τόνους και σωρούς. Αυτό
προκύπτει και από το πρωτόκολλο καταστροφής. Στα λογιστικά αρχεία τα
απομειωμένα αποθέματα α’ υλών παρακολουθούνται σε αντίθετο λογαριασμό
αποθεμάτων α’ υλών και συγκεκριμένα στο λογαριασμό «21-04-00097
-Απαξιωμένα αποθέματα α’ υλών».

Επίσης, όπως προκύπτει από τις δημοσιευμένες Οικονομικές
Καταστάσεις των φορολογικών ετών 2017 και 2018, η χρησιμοποιηθείσα
πρόβλεψη για την απόσυρση – καταστροφή εξορυγμένων α’ υλών θα έπρεπε να
περιλαμβάνει συγκεκριμένα εξορυγμένα αποθέματα α’ υλών (σωρούς, τόνους)
μέχρι και το φορολογικό έτος 2016, καθότι, τα εξορυγμένα αποθέματα
α’ υλών του φορολογικού έτους 2017 επιμετρήθηκαν μετά την αρχική τους
αναγνώριση (την 31.12.2018) και δε βρέθηκαν απομειωμένα (σύμφωνα πάντα
με τις δημοσιευμένες Οικονομικές Καταστάσεις την 31.12.2018) ενώ τα
αποθέματα του φορολογικού έτους 2018 επιμετρήθηκαν με βάση τον ορισμό
της αρχικής αναγνώρισης στο κόστος κτήσης τους.

Επιπλέον, σύμφωνα με το πρωτόκολλο καταστροφής της 27/08/2018 και
το προσκομιζόμενο από την προσφεύγουσα αρχείο «αποτίμηση αργού υλικού»,
το φορολογικό έτος 2017 αποσύρθηκε – καταστράφηκε, το 75,00% (10.100 /
13.500) των εξορυχθεισών α’ υλών του φορολογικού έτους, το δε κόστος ανά
τόνο τελικού αποθέματος κατά το φορολογικό έτος 2017 ανέρχεται σε 15,58€
ενώ η φερόμενη καταστροφή – απόσυρση των α’ υλών που όπως ισχυρίζεται η
προσφεύγουσα πραγματοποιήθηκε την 27.08.2018 έγινε με κόστος ανά τόνο
16,88 €, το οποίο είναι το κόστος αποτίμησης α’ υλών την 31.12.2018.

Επομένως, εάν κάποια εξορυγμένα αποθέματα α’ υλών του φορολογικού
έτους 2018 δεν ικανοποιούσαν τα κριτήρια που τίθενται από τον ορισμό της
«Αναγνώρισης» στο Παράρτημα Α’ του Ν. 4308/2014, δε θα έπρεπε να είχαν
αναγνωρισθεί, καν εξ αρχής και χωρίς να γίνει επαύξηση του λογ.
21-04-00097, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, ώστε στη συνέχεια σε άλλο
χρόνο εντός του έτους να χρειαστεί να γίνει η μείωση της συσσωρευμένης
αξίας των προϊόντων έως την 27/08/2018. Περαιτέρω οι δαπάνες που
πραγματοποιήθηκαν για την εξόρυξη τους θα έπρεπε να βαρύνουν τα
αποθέματα που ικανοποιούν τα κριτήρια του ορισμού της αναγνώρισης.

Επιπρόσθετα, κατά το φορολογικό έτος 2018 εξορύχθηκαν α’ ύλες
συνολικής ποσότητας δώδεκα χιλιάδων εξακοσίων (12.600) τόνων, ενώ με
βάση το πρωτόκολλο καταστροφής φέρεται να αποσύρθηκαν – καταστράφηκαν
χίλιοι διακόσιοι (1.200) τόνοι, δηλαδή, αποσύρθηκε – καταστράφηκε, το
9,52% (1.200/ 12.600) των εξορυχθεισών α’ υλών.

Επίσης, τα απαξιωμένα αποθέματα α’ υλών με βάση το πρωτόκολλο
καταστροφής φέρεται να αποσύρθηκαν – καταστράφηκαν την 27.08.2018 και
επομένως από την ημερομηνία αυτή και μετά δεν υπήρχαν ως αποθέματα
α’ υλών, κατά συνέπεια η ποσότητα τους, καθώς και το κόστος αυτών των
αποθεμάτων δε θα έπρεπε να συνυπολογισθούν με τα αποθέματα α’ υλών της
31.12.2018, για τον προσδιορισμό του κόστους αποθεμάτων α’ υλών της
31.12.2018.

Εν τέλει, ενώ τα απαξιωμένα αποθέματα Α’ υλών φέρεται να
καταστράφηκαν την 27.08.2018, το ανά μονάδα (μετρικός τόνος) κόστος που
χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους τους (για την
αξία των καταστραφέντων) είναι αυτό της 31.12.2018 και όχι αυτό της
27.08.2018.

• Από την από 20.06.2024 τεχνική μελέτη του κ….., ως τεχνικού συμβούλου, προκύπτει πως ήταν συνεργάτης της προσφεύγουσας τα τελευταία 25 έτη,
επομένως δεν θεωρείται ανεξάρτητος σύμβουλος (τρίτο πρόσωπο), αλλά ούτε
προκύπτει από κάποιο επίσημο έγγραφο ότι συμμετείχε στη διαδικασία της
καταστροφής των εν λόγω α’ υλών, αφού σύμφωνα με το πρωτόκολλο
καταστροφής συμμετέχοντες στη διαδικασία καταστροφής ήταν οι
υπογράφοντες υπάλληλοι της προσφεύγουσας εταιρίας α)…..και β)……

Επιπλέον, ο ανωτέρω τεχνικός σύμβουλος δηλώνει ότι, η απομείωση
είχε διάρκεια περίπου είκοσι 20 ημερών (από 22.08.2018 – 10.09.2018),
ενώ σύμφωνα με το Πρωτόκολλο Καταστροφής η καταστροφή – απόσυρση των απαξιωμένων α’ υλών
φέρεται να ολοκληρώθηκε την 27.08.2018 ημέρα Δευτέρα και ώρα 09:30′
π.μ., ενώ η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου για απόσυρση – καταστροφή των απαξιωμένων α’ υλών λήφθηκε την 20.08.2018.

Περαιτέρω, ο ανωτέρω τεχνικός σύμβουλος αναφέρεται συνοπτικά στην
πρακτική που ακολουθείται για την αξιολόγηση του εξορυγμένου υλικού
αναφορικά με το εάν αυτό ανταποκρίνεται στις προκαθορισμένες ποιοτικές
προδιαγραφές, ενώ στην υπόλοιπη τεχνική μελέτη γίνεται γενική αναφορά σε
ποιοτικά χαρακτηριστικά, χωρίς ωστόσο αυτά να έχουν άμεση σχέση με τη
φερόμενη διαδικασία της απόσυρσης – καταστροφής των απαξιωμένων α’ υλών.

Επειδή, στο άρθρο 147 του ν. 2717/1999 (ΚΔΔ) ορίζεται ότι:«……………….»

Επειδή, στο άρθρο 148 ΚΔΔ ορίζεται ότι:«……………….»

Επειδή, στο άρθρο 185 ΚΔΔ ορίζεται: «……………….»

Επειδή, σύμφωνα με πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας
(ΣτΕ 2152/2017, ΣτΕ 4155/2018, ΣτΕ 1838/2016, ΣτΕ 1327/2012, ΣτΕ
1349/2001, ΣτΕ 3042/2004), από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι οι
προσκομιζόμενες από τους διαδίκους εξώδικες δηλώσεις, επιστολές ή
βεβαιώσεις δεν είναι νόμιμα αποδεικτικά μέσα και δεν επιτρέπεται να
ληφθούν νομίμως υπόψη, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, γιατί
αποτελούν μαρτυρίες, για τις οποίες δεν τηρήθηκαν οι απαιτούμενες από
τον Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας διατυπώσεις για την εγκυρότητά τους.
Αποτελούν, όμως, οι εν λόγω δηλώσεις ή βεβαιώσεις νόμιμα αποδεικτικά
μέσα, εάν είναι προγενέστερες της προσφυγής και δεν έχουν συνταγεί εν
όψει ή επ’ ευκαιρία της διοικητικής δίκης ή με σκοπό να χρησιμοποιηθούν
στο πλαίσιο της δίκης αυτής, ή εάν έχουν τεθεί υπόψη της Διοικήσεως, στο
πλαίσιο του ελέγχου που ενδεχομένως διενήργησε πριν από την έκδοση της
προσβληθείσης με την προσφυγή πράξης, ώστε να καταστούν στοιχεία του
φακέλου της υπόθεσης.

Επειδή, οι υπεύθυνες δηλώσεις των εργολάβων ……. και ……, που συντάχθηκαν στις18.06.2024, κατά τη διάρκεια του ελέγχου, δεν φέρουν το γνήσιο
της υπογραφής, το δε κείμενο είναι πανομοιότυπο με τη χρήση Η/Υ, ενώ τα
στοιχεία αυτών είναι γραμμένα με το χέρι. Από μόνες τους, δε, χωρίς
περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία, δεν δύναται να τεκμηριώσουν τους
ισχυρισμούς της προσφεύγουσας και να αποδομήσουν το πόρισμα του ελέγχου.

Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, ορθώς η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε
προς έκπτωση δαπάνη ύψους 407.145,60€, καταχωρηθείσα στον λογαριασμό
67-03-0000 «ΑΛΛΑ ΑΣΥΝΗΘΗ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ» των λογιστικών αρχείων της
προσφεύγουσας που αφορούσε την απόσυρση – καταστροφή απαξιωμένων α’
υλών.

Οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίπτονται ως αναπόδεικτοι.

Η απόφαση της ΔΕΔ ορίζει ότι η προσφυγή απορρίπτεται

Σχετικά άρθρα:

E.IN.S.: Ολοκλήρωση της πώλησης του κτιρίου της εταιρείας στην Πυλαία Θεσσαλονίκης Σημαντικές φορολογικές και λοιπές υποχρεώσεις μηνός Δεκεμβρίου 2025 Deutsche Boerse: Σε συζητήσεις για εξαγορά της Allfunds έναντι 5,3 δισ. ευρώ – Financial Report Ο νέος νόμος 5255/2025 με τις διατάξεις για το πλαφόν στις επαγγελματικές μισθώσεις, το OpenBusiness κ.ά.