Τρομερή εμπλοκή ΗΠΑ, CIA για Dalai Lama στο Θιβέτ – Οργή στην Κίνα, συναγερμός στην Ινδία

Η διαδοχή του Dalai Lama δεν αποτελεί απλώς πνευματικό γεγονός, αλλά μια διεθνοπολιτική κρίση σε εξέλιξη με επίκεντρο την Ινδία και την Κίνα, με την Ουάσινγκτον να προσπαθεί ενεργά να την εκμεταλλευτεί, με σκοπό την υπονόμευση της κινεζικής επιρροής και της συνοχής οργανισμών όπως οι BRICS

Η σχέση μεταξύ θρησκείας και γεωπολιτικής υπήρξε διαχρονικά καταλύτης για τη διαμόρφωση συμμαχιών και συγκρούσεων.
Στον σύγχρονο κόσμο, ελάχιστα ζητήματα ενσαρκώνουν αυτόν τον σύνθετο συνδυασμό τόσο παραδειγματικά όσο η διαδοχή του 14ου Dalai Lama, Tenzin Gyatso.
Η διαδοχή δεν αποτελεί απλώς πνευματικό γεγονός, αλλά μια διεθνοπολιτική κρίση σε εξέλιξη με επίκεντρο την Ινδία και την Κίνα, με την Ουάσινγκτον να προσπαθεί ενεργά να την εκμεταλλευτεί, με σκοπό την υπονόμευση της κινεζικής επιρροής και της συνοχής οργανισμών όπως οι BRICS.
Ο Dalai Lama εξόριστος στην Ινδία από το 1959 μετά την αποτυχημένη Θιβετιανή εξέγερση κατά της κινεζικής κυριαρχίας, παραμένει διεθνώς σεβαστός ως σύμβολο μη βίαιης αντίστασης και πνευματικής καθοδήγησης.
Ωστόσο, για το Πεκίνο αποτελεί «επικίνδυνο αυτονομιστή», παρά το γεγονός ότι ο ίδιος υποστηρίζει μόνο την πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία του Θιβέτ.

Η Κίνα θέλει να καταστείλει αποσχιστικές τάσεις

Η διαδοχή του, η οποία εμπεριέχει πνευματικές τελετουργίες αλλά και πολιτικό βάρος, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς η Κίνα επιθυμεί να την ελέγξει πλήρως για να διασφαλίσει την ηγεμονία της στην περιοχή και να αποφύγει την αναγέννηση αποσχιστικών τάσεων.
Το γεγονός ότι ο Dalai Lama έχει υπονοήσει ότι ο διάδοχός του ίσως «εμφανιστεί» εκτός Θιβέτ – και ενδεχομένως στην Ινδία – φέρνει το Νέο Δελχί στο επίκεντρο του ζητήματος.
Η Ινδία φιλοξενεί την εξόριστη Θιβετιανή κυβέρνηση στην Dharamsala και διατηρεί μια λεπτή ισορροπία: από τη μία στηρίζει τη θρησκευτική ελευθερία και από την άλλη αποφεύγει την άμεση ανάμειξη, ώστε να μην προκαλέσει την Κίνα σε ένα ήδη ευαίσθητο συνοριακό περιβάλλον.
Η περιοχή Arunachal Pradesh, όπου συχνά ταξιδεύει ο Dalai Lama, αποτελεί αντικείμενο διαφιλονίκησης, καθώς η Κίνα τη θεωρεί «Νότιο Θιβέτ» και κυριαρχικό της έδαφος.

Η αιματηρή σύγκρουση του 2020
Παρά τις συνεχείς συνοριακές εντάσεις (όπως η αιματηρή σύγκρουση στην κοιλάδα του Galwan το 2020), Ινδία και Κίνα έχουν καταφέρει να διατηρούν λειτουργικές σχέσεις μέσα από διπλωματικούς διαύλους και διεθνείς οργανισμούς όπως οι BRICS και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).
Το γεγονός ότι συνεχίζουν να συνεργάζονται σε πλαίσια όπως η παγκόσμια κλιματική πολιτική και η μεταρρύθμιση των χρηματοπιστωτικών θεσμών δείχνει πως αμφότερες αντιλαμβάνονται τη σημασία της σταθερότητας.
Ωστόσο, η υπόθεση της διαδοχής απειλεί να διαρρήξει αυτό το εύθραυστο modus vivendi, επισημαίνει ο έγκυρος γεωπολιτικός αναλυτής Uriel Araujo. 
Για την Κίνα, κάθε ένδειξη ότι η Ινδία ενδέχεται να υποστηρίξει έναν «εξωτερικό» διάδοχο ή να επιτρέψει την επιρροή τρίτων – κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών – θεωρείται παρέμβαση στην εσωτερική της κυριαρχία και προσβολή στην αρχή της «Μίας Κίνας».

Οι επισκέψεις των Αμερικανών στον Dalai Lama και η εμπλοκή της CIA
Είναι ενδεικτικό ότι κάθε φορά που Αμερικανοί αξιωματούχοι επισκέπτονται τον Dalai Lama στην Ινδία ή προωθούν αποφάσεις υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας στο Θιβέτ, το Πεκίνο αντιδρά έντονα, όχι απλώς ρητορικά αλλά και στρατιωτικά με αυξημένη παρουσία στα Ιμαλάια.
Η Ουάσινγκτον, από την πλευρά της, δεν είναι άμοιρη ευθυνών.
Το ιστορικό της υποστήριξης προς τον Dalai Lama όπως αποκαλύφθηκε με την αποχαρακτηρισμένη εμπλοκή της CIA κατά τις δεκαετίες 1950–70, δεν επιτρέπει αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις της.
Το Θιβέτ αποτέλεσε μέρος της ψυχροπολεμικής στρατηγικής των ΗΠΑ για τον περιορισμό της επιρροής του Πεκίνου και σήμερα, στο πλαίσιο του «νέου Ψυχρού Πολέμου», επανέρχεται ως πιόνι σε ένα ευρύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι.

Σύγχρονοι Αμερικανοί αναλυτές – πολλοί εκ των οποίων συνδέονται με οργανισμούς όπως το Atlantic Council – προτείνουν ρητά την εργαλειοποίηση της διαδοχής, προβάλλοντας την ως θέμα «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και «θρησκευτικής ελευθερίας».

Όμως, κάτω από το πέπλο αυτών των αξιών διαφαίνεται η πρόθεση περαιτέρω αποσταθεροποίησης της κινεζικής πολιτικής στην Ασία και αποτροπής του σφιχτού εναγκαλισμού Πεκίνου και Νέου Δελχί, κάτι που θα υπονόμευε τον άξονα QUAD (ΗΠΑ-Ιαπωνία-Αυστραλία-Ινδία).

Σε δύσκολη θέση η Ινδία

Η Ινδία, ωστόσο, δεν είναι διατεθειμένη να λειτουργήσει ως απόλυτος σύμμαχος της Δύσης.
Η εξωτερική πολιτική του Ινδού πρωθυπουργού Narendra Modi προωθεί τη λεγόμενη «στρατηγική αυτονομία», μία ισορροπία ανάμεσα στις παραδοσιακές της σχέσεις με τη Ρωσία, τη συμμετοχή της στους BRICS και τη συνεργασία με τη Δύση.
Το Νέο Δελχί αντιλαμβάνεται ότι μια σκληρή τοποθέτηση υπέρ του εξόριστου θρησκευτικού ηγέτη ή η υπερβολική ευθυγράμμιση με την Ουάσινγκτον μπορεί να επιφέρει πολλαπλά κόστη: εμπορικά αντίποινα, στρατιωτικές εντάσεις στα σύνορα ή ακόμη και αύξηση της πακιστανικής προκλητικότητας μέσω κινεζικής ενίσχυσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, μία πιθανή λύση για την αποφυγή κρίσης θα ήταν η δημιουργία διεθνούς, ουδέτερης επιτροπής για τη διαχείριση της διαδοχής του Dalai Lama.
Ένας μηχανισμός όπου θα συμμετείχαν ανεξάρτητα βουδιστικά κέντρα, θρησκευτικοί ηγέτες ή και διεθνείς οργανισμοί, όπως η UNESCO, θα μπορούσε να διασφαλίσει την πνευματική συνέχεια χωρίς να ενισχύσει τον πολιτικό ανταγωνισμό. Αν και δύσκολη στην εφαρμογή, μια τέτοια λύση ενδέχεται να προσφέρει διέξοδο, καθώς ούτε η Κίνα ούτε η Ινδία επιθυμούν να μετατραπεί η διαδοχή σε αιτία πολέμου.

Γεγονός με παγκόσμια διάσταση η διαδοχή του Dalai Lama

Συμπερασματικά, η διαδοχή του Dalai Lama δεν είναι απλώς ένα πνευματικό συμβάν για τον Θιβετιανό λαό.
Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό γεγονός, με έντονη περιφερειακή και παγκόσμια διάσταση.
Η στάση της Ουάσινγκτον αποκαλύπτει τις προσπάθειες μετατροπής της θρησκείας σε εργαλείο πίεσης, συνεχίζοντας μια μακρά παράδοση παρεμβάσεων σε ζητήματα πίστης για γεωπολιτικούς λόγους (όπως π.χ. στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ή στις παπικές εκλογές κατά τον Ψυχρό Πόλεμο).
Η Ινδία και η Κίνα καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αποδείξουν πως δύο ανερχόμενες ασιατικές δυνάμεις μπορούν να επιλύουν ευαίσθητα ζητήματα χωρίς εξωτερικές επιρροές.
Η ικανότητά τους να διαχειριστούν την κρίση θα αποτελέσει κρίσιμη δοκιμασία όχι μόνο για τις διμερείς σχέσεις, αλλά και για την ίδια τη σταθερότητα της ευρασιατικής ηπείρου και τη βιωσιμότητα μιας πολυπολικής διεθνούς τάξης.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Οι νέες απειλές Τραμπ για δασμούς πιέζουν τις ασιατικές αγορές Ανακάμπτουν οι ασιατικές αγορές μετά τον «πάγο» στους δασμούς Τραμπ Fico (Σλοβακία): Είναι αδιανόητο η ΕΕ να διαμορφώσει «σιδηρούν παραπέτασμα» για το ρωσικό αέριο – Ο 2ος μεγαλύτερος προμηθευτής Ομολογία ταφόπλακα από Ουκρανία – Εκπρόσωπος Αεροπορίας: Τα δυτικά Patriot είναι παντελώς αδύναμα απέναντι στη Ρωσία