Έρευνα – σοκ: Πάνω από 2.000 πυρηνικές βόμβες έχουν πέσει στη Γη – Άφησαν πίσω καρκίνο, θανάτους και γενετικές ανωμαλίες

Από τη Γιούτα και το Καζακστάν μέχρι τα Νησιά Μάρσαλ και τη Γαλλική Πολυνησία, χιλιάδες άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν σιωπηλά από τις “δοκιμές” της παγκόσμιας πυρηνικής ισχύος. Η κληρονομιά της ραδιενέργειας δεν έχει ημερομηνία λήξης.
Εδώ και 80 χρόνια, περισσότερες από 2.000 πυρηνικές βόμβες έχουν εκραγεί στον πλανήτη — όχι σε πολέμους, αλλά σε “δοκιμές”.
Οι συνέπειες αυτών των εκρήξεων δεν ήταν μόνο στρατιωτικές ή γεωπολιτικές. Ήταν ανθρώπινες, θανατηφόρες και μόνιμες.
Χιλιάδες επιζώντες και απόγονοί τους στις ΗΠΑ, το Καζακστάν, τη Γαλλική Πολυνησία και τα Νησιά Μάρσαλ ζουν μέχρι σήμερα με τις συνέπειες της ραδιενέργειας: καρκίνοι, αυτοάνοσα, συγγενείς ανωμαλίες, στειρότητα, πρόωροι θάνατοι, σύμφωνα με αφιέρωμα του CNN.
Η Mary Dickson, επιζήσασα από την πολιτεία της Γιούτα, μετρά δεκάδες θύματα καρκίνου στην παιδική της γειτονιά.
Η Aigerim Seitenova από το Καζακστάν μιλά για συγγενείς που πέθαναν στα 40 τους χωρίς ποτέ να ξέρουν γιατί.
Η κληρονομιά των πυρηνικών δοκιμών παραμένει θαμμένη σε κρατήρες, τσιμεντένιους θόλους και απόρρητες αναφορές. Ακόμα και σήμερα, εδάφη είναι ακατοίκητα και η τροφική αλυσίδα μολυσμένη.
Ο «ψυχρός πόλεμος» ίσως τελείωσε πολιτικά, αλλά ποτέ βιολογικά για τις κοινότητες που ζούσαν δίπλα σε πεδία δοκιμών.
Οι αποζημιώσεις είναι μερικές και άνισες. Μόλις το 2024 οι ΗΠΑ παρέτειναν το πρόγραμμα αποζημιώσεων, με χιλιάδες ακόμα να περιμένουν.
Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο αρνούνται ακόμα τις πλήρεις ευθύνες τους. Οι επιζώντες απαιτούν δικαιοσύνη — και την πλήρη κατάργηση των πυρηνικών όπλων.
Οι βόμβες που δεν έσκαψαν μόνο κρατήρες, αλλά ζωές
Περισσότερες από 2.000 πυρηνικές δοκιμές έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 80 χρόνια.
Αν και οι περισσότερες ανήκουν πλέον στο παρελθόν, οι συνέπειές τους εξακολουθούν να επηρεάζουν την υγεία, τις ζωές και το περιβάλλον ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Mary Dickson μεγάλωσε στο Salt Lake City της Γιούτα κατά τη δεκαετία του 1950 και 1960, την περίοδο που το αμερικανικό κράτος πραγματοποιούσε δοκιμές πυρηνικών όπλων στην πολιτεία της γειτονικής Νεβάδα.
Τότε, τα παιδιά μάθαιναν στα σχολεία να “σκύβουν και να καλύπτονται” σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης — μια πρακτική που η Dickson θεώρησε από τότε ατελέσφορη.
Αυτό που δεν ήξερε, ήταν ότι η ίδια και οι γείτονές της ζούσαν στην κατεύθυνση του “καπνού” — της ραδιενεργής σκόνης που μετέφερε ο άνεμος από τις ατμοσφαιρικές δοκιμές.
Δεκαετίες αργότερα, η ίδια προσβλήθηκε από καρκίνο του θυρεοειδούς, ενώ η οικογένειά της και πολλοί κάτοικοι της περιοχής εμφάνισαν σοβαρές ασθένειες ή πέθαναν πρόωρα.
Η παγκόσμια κληρονομιά των πυρηνικών δοκιμών
Η Mary Dickson δεν είναι μόνη. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί τις συνέπειες των πυρηνικών δοκιμών — όχι στη διάρκεια ενός πολέμου, αλλά από τα ίδια τους τα κράτη ή από ξένες δυνάμεις που θεώρησαν τις περιοχές τους “αρκετά απομονωμένες” ώστε να χρησιμοποιηθούν ως πεδία πειραμάτων.
Από το 1945 έως το 1996, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Σοβιετική Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Κίνα πραγματοποίησαν πάνω από 2.000 δοκιμές πυρηνικών όπλων, προκειμένου να ισχυροποιήσουν τα οπλοστάσιά τους εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου.
Αν και οι περισσότερες από αυτές έγιναν “μακριά” από αστικά κέντρα, οι επιπτώσεις έφτασαν μέχρι τις καρδιές τοπικών κοινοτήτων και διαπέρασαν γενιές.
Καζακστάν: Η σιωπηλή τραγωδία της Semey
Η Σοβιετική Ένωση πραγματοποίησε πάνω από 450 πυρηνικές δοκιμές στο πεδίο Semipalatinsk του σημερινού Καζακστάν, από το 1949 έως το 1989.
Όπως εξηγεί η Aigerim Seitenova, ειδικός σε θέματα πυρηνικής δικαιοσύνης και συνιδρύτρια της Qazaq Nuclear Frontline Coalition, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών δεν είχαν πλήρη εικόνα του τι συνέβαινε.
“Οι συγγενείς μου πέθαιναν στα 40 ή 50 τους, και δεν καταλάβαινα γιατί.
Νόμιζα απλώς ότι ήταν μεγάλοι,” λέει.
Η ίδια και η οικογένειά της συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως και πολλοί στην περιοχή.
Marshall Islands: Ο παράδεισος που έγινε ραδιενεργός εφιάλτης
Μεταξύ 1946 και 1958, οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν 67 πυρηνικές δοκιμές στα Νησιά Μάρσαλ — ισοδύναμες με 7.232 βόμβες Χιροσίμα.
Σε πολλά νησιά, οι κάτοικοι εκτοπίστηκαν και ποτέ δεν επέστρεψαν. Ακόμα και σήμερα, τμήματα των νήσων παραμένουν ραδιενεργά, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου Columbia.
Ορισμένα ραδιενεργά ισότοπα, όπως το Καίσιο-137, έχουν εισέλθει στη διατροφική αλυσίδα.
Οι ερευνητές βρήκαν υψηλές συγκεντρώσεις στο έδαφος, στις καρύδες και στα καβούρια καρύδας — δείγμα ότι η ραδιενέργεια “συσσωρεύεται” μέσω του φαινομένου της βιοσυσσώρευσης.
Στο νησί Enewetak, τα πυρηνικά απόβλητα θάφτηκαν σε κρατήρα καλυμμένο με σκυρόδεμα — γνωστό σήμερα ως “Runit Dome”, μια πυρηνική «βόμβα» χρόνου, ειδικά εν μέσω της κλιματικής κρίσης.
Ιαπωνία: Χιροσίμα και Ναγκασάκι — Οι μόνες πόλεις-θύματα σε πόλεμο
Τον Αύγουστο του 1945, οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν δύο ατομικές βόμβες στις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, προκαλώντας άμεσο θάνατο περίπου σε 110.000 ανθρώπους και σηματοδοτώντας την έναρξη της πυρηνικής εποχής.
Οι τραγικές συνέπειες της ραδιενέργειας συνεχίστηκαν για δεκαετίες, με εκατοντάδες χιλιάδες να πεθαίνουν από τραυματισμούς και ασθένειες συνδεόμενες με τη ραδιενέργεια.
Γαλλία & Ηνωμένο Βασίλειο: Από τα ερήμην υποκείμενα στα τελευταία όρια της ευθύνης
Η Γαλλία διεξήγαγε πυρηνικές δοκιμές στην Αλγερία και την Πολυνησία. Παρά τις δεκαετίες σιωπής, το 2010 παραδέχτηκε τη σύνδεση των δοκιμών με σοβαρά προβλήματα υγείας των κατοίκων.
Το 2021, σχεδόν το 50% των θυμάτων στις γαλλικές αποζημιώσεις έλαβαν κάποια μορφή αναγνώρισης, ενώ ο Πρόεδρος Emmanuel Macron παραδέχθηκε ότι η Γαλλία «χρωστάει ένα χρέος» στους ανθρώπους της Πολυνησίας, χωρίς όμως να ζητήσει συγγνώμη.
Το Ηνωμένο Βασίλειο διεξήγαγε τις δοκιμές του στην Αυστραλία και στο νησί Kiritimati (Πολυνησία).
Αν και οι βετεράνοι ενθαρρύνονται να διεκδικήσουν αποζημίωση μέσω γενικών πολεμικών συντάξεων, οργανώσεις αμφισβητούν ότι αυτοί και οι οικογένειές τους λαμβάνουν τη δέουσα αναγνώριση.
Αυξημένη ευθύνη και δικαίωση — ο κόσμος δεν ξεχνά
Στις ΗΠΑ, πάνω από 27.000 “downwinders” (κάτοικοι πλησιόν των πεδίων δοκιμών) έλαβαν αποζημιώσεις συνολικού ύψους άνω του 1,3 δισεκατομμυρίου δολαρίων μέσω του Radiation Exposure Compensation Act (RECA), που ψηφίστηκε το 1990 και επεκτάθηκε πρόσφατα.
Στο Καζακστάν, η κυβέρνηση περιέλαβε 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους στο πρόγραμμα αποζημίωσης, παρέχοντας ιατρικά και οικονομικά οφέλη.
Στα Νησιά Μάρσαλ, οι πληρωμές αποζημίωσης υπάρχουν, αλλά θεωρούνται ανεπαρκείς σε σχέση με τη ζημιά που έχει υποστεί ο πληθυσμός.
Αποπυρηνικοποίηση και ενίσχυση της πυρηνικής διαφάνειας
Άνθρωποι όπως η Mary Dickson στις ΗΠΑ και η Aigerim Seitenova στο Καζακστάν έχουν γίνει δημόσια πρόσωπα, καταθέτοντας στις πλατφόρμες των Ηνωμένων Εθνών και του ICAN (Διεθνής Εκστρατεία για την Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων), ενισχύοντας τον αγώνα όχι μόνο για αποζημιώσεις αλλά και για την ιστορική αποκατάσταση της αλήθειας.
www.bankingnews.gr
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.