Απίστευτη κόντρα Netanyahu – Erdogan για επιγραφή …2.800 ετών – Ξαφνικά η Τουρκία ζητά την Ιερουσαλήμ, οργή στο Ισραήλ

Όταν η αρχαιολογία γίνεται όπλο πολιτικής κυριαρχίας – «Όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. Όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν» – George Orwell, 1984

Η σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας για την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ένα αντικείμενο 2.800 ετών, δεν αφορά μόνο την αρχαιολογία.
Είναι σύγκρουση αφηγήσεων, νομιμοτήτων και γεωπολιτικής ταυτότητας — με επίκεντρο την Ιερουσαλήμ, την πιο φορτισμένη πόλη της Μέσης Ανατολής.
Η επιγραφή βρέθηκε το 1880 στην Ιερουσαλήμ, κοντά στο λεγόμενο Τούνελ του Εζεκία, και περιγράφει την κατασκευή ενός υδραγωγείου κατά τον 8ο αιώνα π.Χ., επί της βασιλείας του Εζεκία. Είναι γραμμένη σε αρχαία εβραϊκή γραφή και θεωρείται από τα παλαιότερα σωζόμενα εβραϊκά κείμενα.
Από ιστορικής άποψης: Παρέχει αρχαιολογική επιβεβαίωση της εβραϊκής παρουσίας στην Ιερουσαλήμ κατά την προ-βαβυλωνιακή περίοδο.
Επιβεβαιώνει αποσπάσματα της Βίβλου (Β’ Χρονικών 32:30).
Συνδέεται με τη λεγόμενη «Πόλη του Δαβίδ», τον ιστορικό πυρήνα της αρχαίας Ιερουσαλήμ.
Η επιγραφή μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη όταν η περιοχή ήταν υπό Οθωμανική κυριαρχία, και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης από το 1883.

Netanyahu εναντίον Erdogan: Όχι μόνο για μια πέτρα

Η πρόσφατη αντιπαράθεση μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu και του προέδρου της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan φανερώνει πως η μάχη για το παρελθόν είναι μάχη για το μέλλον της Ιερουσαλήμ.
Ο Netanyahu, μιλώντας από τον αρχαιολογικό χώρο της «Πόλης του Δαβίδ», δήλωσε: «Είναι η πόλη μας, κύριε Erdogan. Δεν είναι δική σας. Δεν θα διαιρεθεί ξανά.»
Η απάντηση Εrdogan ήταν εξίσου φορτισμένη: «Η Τουρκία υπηρέτησε την Ιερουσαλήμ για 400 χρόνια. Με σοφία και ανεκτικότητα, την κάναμε γη ειρήνης. Δεν θα σας την παραδώσουμε.»
Ο πυρήνας της διαμάχης δεν είναι απλώς η επιστροφή ενός αρχαίου τεχνουργήματος.
Είναι η προσπάθεια του Ισραήλ να θεμελιώσει, μέσω της αρχαιολογίας, το αφήγημα της «αδιαίρετης και αιώνιας Ιερουσαλήμ» υπό εβραϊκό έλεγχο.

Η Τουρκία και ο οθωμανικός παρεμβατισμός
Η Τουρκία διεκδικεί ρόλο «κηδεμόνα» των ισλαμικών ιερών τόπων στην Ιερουσαλήμ, με βάση την Οθωμανική κληρονομιά.
Ο Erdogan έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι:

• Το Οθωμανικό παρελθόν της Ιερουσαλήμ δικαιολογεί τουρκική συμμετοχή στις διεθνείς αποφάσεις για το μέλλον της πόλης.
• Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ ως αποκλειστικό νόμιμο διαχειριστή των ιστορικών και θρησκευτικών τόπων.

Η άρνηση επιστροφής της επιγραφής συνιστά πολιτική στάση μη αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως «αδιαμφισβήτητης πρωτεύουσας του Ισραήλ», όπως το Ισραήλ επιθυμεί να παρουσιάσει.

Ιστορική παρουσία και νομική κυριαρχία

Η τουρκική πλευρά αντιτείνει πως η επιγραφή, αν και σημαντική, δεν παρέχει νομική νομιμοποίηση για τις ισραηλινές αξιώσεις.
Ο Τούρκος καθηγητής διεθνούς δικαίου Enver Bozkurt δήλωσε: «Η παρουσία ενός πολιτισμού σε έναν τόπο δεν θεμελιώνει δικαιώματα κυριαρχίας στο διηνεκές.
Αν ίσχυε αυτό, οι Ρωμαίοι θα διεκδικούσαν τη Μεσόγειο σήμερα.»
Επιπλέον, Τούρκοι ιστορικοί τονίζουν ότι: Η σύνδεση αρχαιολογικών ευρημάτων με σύγχρονη πολιτική κυριαρχία είναι επιστημονικά αυθαίρετη.
Η ερμηνεία και η χρονολόγηση της επιγραφής παραμένει αντικείμενο συζήτησης στην ακαδημαϊκή κοινότητα.

Netanyahu claims Jerusalem (Al-Quds) belongs to ??; wants the Siloam inscription (oldest record of old-Hebrew/regional Phoenician) kept in ??

Canaanites and Egyptians lived there before the Israelites. Palestinian DNA traces back to the Canaanites: ~85%
pic.twitter.com/Lt9cYKqpA2

— Ismailoğlu Paşa (@IsmailogluPasha) September 18, 2025

Η αρχαιολογία ως πολιτικό όπλο

Η επιγραφή ανακαλύφθηκε το 1880 – την ίδια περίοδο που το σιωνιστικό κίνημα άρχιζε να ενδυναμώνεται.
Η χρήση της ως «ιστορική απόδειξη» της εβραϊκής παρουσίας υπηρετούσε την ιδεολογική ανάγκη του εβραϊκού εθνικισμού να ριζώσει ιστορικά στο χώρο της Παλαιστίνης.
Μέχρι σήμερα, η ύπαρξή της: Υποστηρίζει το ισραηλινό αφήγημα περί αιώνιας εβραϊκής παρουσίας ενώ ενισχύει την απόρριψη του μοντέλου «δύο κρατών», εφόσον το Ισραήλ θεωρεί την Ιερουσαλήμ αποκλειστικά δική του.
Για την Τουρκία (και τον μουσουλμανικό κόσμο γενικότερα), το επιχείρημα αυτό ανοίγει επικίνδυνες πύλες «ιστορικού αναθεωρητισμού» που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν μελλοντικά άλλες αποικιακές διεκδικήσεις.

Τι διακυβεύεται: Πολιτική κυριαρχία μέσω πολιτιστικής κληρονομιάς
Ο συμβολισμός της επιγραφής του Σιλωάμ είναι τεράστιος:

• Για το Ισραήλ: Απόδειξη εβραϊκής αρχαιότητας και επιχειρησιακή υποστήριξη της εδαφικής του διεκδίκησης στην Ιερουσαλήμ.
• Για την Τουρκία: Σταθερότητα και διατήρηση πολιτικής επιρροής στο μουσουλμανικό αφήγημα για τα Ιεροσόλυμα.
• Για την Παλαιστίνη: Ακόμα ένα επεισόδιο της διεθνούς προσπάθειας εδραίωσης ισραηλινής μονοκρατορίας στην πόλη.


Ιστορία, ιδεολογία και παγκόσμια διπλωματία

Η μάχη για την επιγραφή του Σιλωάμ δείχνει ότι η Ιστορία δεν είναι παρελθόν – είναι εργαλείο εξουσίας στο παρόν.
Η αρχαιολογία, όταν χρησιμοποιείται με ιδεολογικό τρόπο, καταλήγει να κατασκευάζει «συγκεκριμένες αφηγήσεις» που εξυπηρετούν γεωπολιτικούς στόχους.
Καθώς η Μέση Ανατολή βυθίζεται ξανά στην αβεβαιότητα, τέτοιες «πολιτιστικές συγκρούσεις» ενδέχεται να είναι προάγγελοι πιο απτών συγκρούσεων — στρατιωτικών, διπλωματικών ή θεσμικών.
Για την ώρα, η επιγραφή παραμένει στην Κωνσταντινούπολη, μακριά από τη δημόσια θέα. Και μαζί της, παραμένει κλειδωμένο και ένα μεγάλο ερώτημα:
Σε ποιον ανήκει η Ιερουσαλήμ; Η απάντηση δεν βρίσκεται μόνο σε μια πέτρα.
Βρίσκεται στο αν οι λαοί της περιοχής θα επιλέξουν το παρελθόν ως αιτία πολέμου — ή ως μάθημα συνύπαρξης.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Independent: Η Δύση δεν έχει καμία άμυνα ενάντια στα drones οπτικών ινών του πολέμου της Ουκρανίας Κίνα: Διαβεβαιώσεις Putin σε Xi ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για διαπραγματεύσεις με Ουκρανία O κρυφός άσσος στο μανίκι της Ινδίας – Οι δασμοί Trump θα τη μετατρέψουν σε υπερδύναμη των BRICS Λαοθάλασσα οργής – Χιλιάδες διαδηλωτές στο Σύνταγμα και όλη την Ελλάδα καταδικάζουν τη συγκάλυψη για το έγκλημα στα Τέμπη