Γιατί ο ΟΗΕ δεν ανακηρύσσει λιμό στη Γάζα; – Η σιωπή της διεθνούς κοινότητας – FinanceNews.gr

Στις 9 Ιουλίου 2024, ομάδα εμπειρογνωμόνων εξουσιοδοτημένων από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, εξέδωσε έκκληση συναγερμού για την εκδήλωση λιμού στη Λωρίδα της Γάζας. Παρόλα αυτά, ο ΟΗΕ δεν έχει προχωρήσει ακόμη σε επίσημη ανακήρυξη λιμού, μια κίνηση που θα μπορούσε να επιταχύνει τη διεθνή ανταπόκριση και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.

Γάζα: Όταν η πείνα γίνεται πολεμική στρατηγική

«Δηλώνουμε ότι η σκόπιμη και στοχευμένη εκστρατεία λιμοκτονίας του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού αποτελεί μορφή γενοκτονικής βίας και έχει οδηγήσει σε λιμό σε όλη τη Γάζα. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να δώσει προτεραιότητα στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας δια ξηράς με κάθε δυνατό μέσο, να τερματίσει την πολιορκία του Ισραήλ και να επιβάλει κατάπαυση του πυρός», αναφέρει η ανακοίνωσή τους.

Ειδικότερα, περισσότερο από εννέα μήνες μετά την έναρξη της πολιορκίας της Λωρίδας της Γάζας και ύστερα από χιλιάδες θανάτους αμάχων, κυρίως παιδιών, ο όρος «λιμός» δεν έχει ακόμα επισήμως χρησιμοποιηθεί από τα εκτελεστικά όργανα του ΟΗΕ. Παρά τις προειδοποιήσεις διεθνών οργανώσεων, τις καταγραφές ανθρωπιστικών εμπειρογνωμόνων και την κραυγή απόγνωσης της UNRWA, η σκόπιμη λιμοκτονία ενός πληθυσμού εκατομμυρίων ανθρώπων δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα.

Αυτή η αδυναμία –ή ίσως απροθυμία– της διεθνούς κοινότητας να δράσει, αντανακλά την υποταγή του διεθνούς ανθρωπιστικού συστήματος σε γεωπολιτικά συμφέροντα και πιέσεις. Ο λιμός στη Γάζα δεν είναι αόρατος. Απλώς αρνούνται να του δώσουν όνομα.

Τα εμπόδια της αναγνώρισης

Για να κηρυχθεί επίσημα λιμός, απαιτείται βάσει των προτύπων της Ολοκληρωμένης Ταξινόμησης Φάσεων Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC) η ταυτόχρονη συνδρομή τριών δεικτών:

• Ακραία επισιτιστική ανασφάλεια στο 20% του πληθυσμού,
• Οξύς υποσιτισμός παιδιών άνω του 30%,
• Θνησιμότητα που ξεπερνά τα 2 άτομα ανά 10.000 την ημέρα.

Όταν πληρούνται αυτά τα τρία κριτήρια αναφοράς, πρέπει να κηρυχθεί «λιμός». Αν και δεν ενεργοποιεί νομικές ή συμβατικές υποχρεώσεις, αποτελεί ωστόσο ένα σημαντικό πολιτικό μήνυμα για την ανάληψη διεθνούς ανθρωπιστικής δράσης.

Παιδιά πεθαίνουν από την πείνα παρά την ιατρική φροντίδα, οικογένειες δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή τρόφιμα, και ο κοινωνικός ιστός έχει καταρρεύσει. Παρ’ όλα αυτά, η επίσημη επιβεβαίωση απουσιάζει. Γιατί;

Ο ΟΗΕ επικαλείται έλλειψη αξιόπιστων δεδομένων λόγω των εμποδίων πρόσβασης: οι διεθνείς οργανώσεις δεν έχουν δυνατότητα συλλογής πρωτογενούς πληροφορίας, εξαιτίας του ισραηλινού αποκλεισμού. Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι μόνο επιχειρησιακό· είναι βαθιά πολιτικό.

Η πολιτικοποίηση της ανθρωπιστικής κρίσης

Η αναγνώριση του λιμού στη Γάζα αποτελεί μια βόμβα γεωπολιτικής ισχύος. Η επισήμανση της κατάστασης ως γενοκτονικής πολιτικής μέσω λιμοκτονίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε διεθνή καταδίκη, κυρώσεις ή ακόμη και σε νομικές συνέπειες με βάση το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο αναγνωρίζει τη λιμοκτονία αμάχων ως έγκλημα πολέμου.

Η πολιτική αυτή πραγματικότητα οδηγεί τους επικεφαλής του ΟΗΕ σε παράλυση. Οι πιέσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες –τον μεγαλύτερο χρηματοδότη του οργανισμού– είναι γνωστές και δηλωμένες. Οι ad hominem επιθέσεις κατά του Εισαγγελέα του ΔΠΔ, Καρίμ Καν, και της Ειδικής Εισηγήτριας Francesca Albanese, μαρτυρούν το πολιτικό κόστος όσων επιλέγουν να μιλήσουν.

Όταν η αδράνεια μετατρέπεται σε συνενοχή

Η επιλογή να μην ονομάσεις μια κατάσταση με το όνομά της, όταν όλα τα δεδομένα είναι μπροστά στα μάτια σου, συνιστά πολιτική πράξη. Και όταν αυτή η επιλογή οδηγεί στον θάνατο αμάχων, είναι συνέργεια. Δεν πρόκειται για μια «ουδέτερη γραφειοκρατική καθυστέρηση» αλλά για μια συνειδητή πολιτική απόφαση.

Η Francesca Albanese, που εργάζεται αφιλοκερδώς και υπό συνεχή πολιτική στοχοποίηση, έχει καταφέρει να διασώσει το κύρος της εντολής της. Αντιθέτως, οι ηγέτες των εκτελεστικών οργάνων του ΟΗΕ δείχνουν να εξαρτούν τις ενέργειές τους όχι από το διεθνές δίκαιο, αλλά από την αντίδραση της Ουάσιγκτον. Η λογική του «να μην προκαλέσουμε» έχει μετατραπεί σε άλλοθι για την παράβλεψη της γενοκτονικής βίας.

Το πραγματικό δίλημμα της διεθνούς κοινότητας

Η ουσία του προβλήματος δεν είναι τεχνική αλλά ηθική:

Θα επιμείνει το διεθνές σύστημα στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ή θα παραμείνει αιχμάλωτο ισχυρών κρατών και χρηματοδοτικών συμφερόντων;

Θα αρνηθεί να ονομάσει τον λιμό στη Γάζα από φόβο για τις συνέπειες, ή θα σταθεί στο ύψος των καταστατικών του αρχών;

Η επίσημη κήρυξη λιμού δεν είναι απλώς ένα πολιτικό σήμα. Είναι μια υπενθύμιση ότι, στον 21ο αιώνα, ο κόσμος δεν μπορεί να παραμένει παρατηρητής μπροστά στη μεθοδευμένη εξόντωση ενός πληθυσμού. Αν δεν μπορούμε να πούμε την αλήθεια ενώπιον παιδικών τάφων, τότε ολόκληρο το διεθνές σύστημα είναι κενό περιεχομένου.

Η σιωπή γύρω από τη λέξη «λιμός» στη Γάζα είναι εκκωφαντική. Στην εποχή της άμεσης πληροφόρησης, της παγκόσμιας συνδεσιμότητας και της τεκμηριωμένης καταγραφής, η επιλεκτική αδράνεια δεν μπορεί να κρυφτεί.

Όσοι γνωρίζουν και σιωπούν –είναι συνένοχοι. Και όσοι επιμένουν να ονοματίζουν την αλήθεια, ακόμα και όταν αυτό κοστίζει, είναι αυτοί που κρατούν ζωντανή την ελπίδα ότι το διεθνές δίκαιο δεν είναι απλώς ένα κουφάρι θεσμών, αλλά μια υπόσχεση ζωής.

Σε αυτόν τον ανθρωπογενή λιμό, οι Παλαιστίνιοι πεθαίνουν από την πείνα εν μέσω της εκκωφαντικής αυτής σιωπής του κόσμου, ενώ τόνοι τροφίμων πηγαίνουν χαμένοι στην αιγυπτιακή πλευρά των συνόρων, περιμένοντας άδεια εισόδου στη Γάζα. Περίπου 90.000 παιδιά και γυναίκες χρειάζονται επείγουσα θεραπεία για υποσιτισμό, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP). 19 άνθρωποι πέθαναν από την πείνα σε μια μόνο ημέρα στις 20 Ιουλίου, ανέφερε το Υπουργείο Υγείας της Γάζας. Και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα.

Σχετικά άρθρα:

Εφτασαν έως το 1 εκατομμύριο κλίνες τα Airbnb το 2024 Διυπουργική: Επενδύσεις 780 εκατ. ευρώ σε ενέργεια, δίκτυα, καινοτομία και τουρισμό – FinanceNews.gr Voucher Διακοπών 200 ευρώ: Ανοίγει σήμερα η πλατφόρμα – FinanceNews.gr ΟΠΕΚΕΠΕ-Μέτρο 10: Πιστώθηκαν οι λογαριασμοί – Ποιους αφορά η εκκαθάριση – FinanceNews.gr