ΔΕΗ: Ο «Βαλκανικός Διάδρομος» και οι σχεδιασμοί για Ουκρανία
Τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται από τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της Ουκρανίας, ειδικά αυτές που θα προκύψουν για την ανασυγκρότηση της χώρας μετά φυσικά την επίτευξη της όποιας ειρηνευτικής συμφωνίας, εξετάζει εδώ και καιρό η ΔΕΗ, με όπλο την ισχυρή της παρουσία πάνω στο βαλκανικό διάδρομο.
Σαν σκεπτικό στηρίζεται στην ισχυρή θέση που έχει κτίσει ο ελληνικός όμιλος στη περιοχή, στο γεγονός ότι μέρος των αναγκών της Ουκρανίας στη μετά πόλεμο εποχή θα προέλθει από τη Ρουμανία, όπου η ΔΕH ενδυμανώνει όλο και περισσότερο τη παρουσία της, καθώς και στον εξαγωγικό της προσανατολισμό, με το βλέμμα σε ένα capacity 12 GW το 2027.
Στα στρατηγικά ανοίγματα του ομίλου στην Αν. Ευρώπη και τις προοπτικές επέκτασης του ενεργειακού διαδρόμου «Ελλάδα – Βουλγαρία – Ρουμανία» αναφέρθηκε τη προηγούμενη εβδομάδα από το φόρουμ των Δελφών, ο πρώην υφυπουργός Ενέργειας και πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, λέγοντας ότι η μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία της Ουκρανίας, η DTEK, ενδιαφέρεται να συνεργαστεί με τη ΔEH. Στο θέμα επανήλθε ο ίδιος με συνέντευξή του στο mononews.gr, αναφέροντας ότι «υπάρχουν συζητήσεις της ουκρανικής DTEK με τη ΔΕH για να αναπτύξουν μαζί στην Ουκρανία, έργα αποθήκευση ενέργειας-μπαταρίες».
Στη πραγματικότητα, ο ελληνικός όμιλος προσανατολίζεται πράγματι προς την κατεύθυνση να κινηθεί πιο ενεργά πάνω στο βαλκανικό διάδρομο «Ελλάδας – Βουλγαρίας – Ρουμανίας» και βλέπει στρατηγικά την Ουκρανία ως τη φυσική του προέκταση.
Σαν λογική στηρίζεται στο γεγονός ότι η ζήτηση για ενέργεια κατά τη φάση ανασυγκρότησης της χώρας θα είναι τεράστια, ότι μέρος της θα προέλθει από τη Ρουμανία και ότι η αναβαθμισμένη παρουσία της ΔΕH στη γείτονα, σημαίνει ότι μπορεί να έχει ένα σημαντικό ρόλο για την επόμενη ημέρα της χώρας.
Σε αυτή τη διάσταση, εντάσσονται και οι όποιες διεργασίες και επαφές με την ουκρανική DTEK, την οποία επικαλέστηκε από το φόρουμ των Δελφών και ο Τζ. Πάιατ, μιλώντας για σημαντικές προοπτικές συνεργασίας στις ΑΠΕ, την αποθήκευση, αλλά και σε συμβατικές πηγές ενέργειας.
Το σκέλος των μπαταριών και των υποδομών είναι προφανώς τμήμα της ευρύτερης συζήτησης για το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει ο ελληνικός όμιλος ως προς την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας. Στο επίκεντρο της υπόθεσης βρίσκονται οι εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας μέσω του βαλκανικού ενεργειακού διαδρόμου.
Ανάγκες για επενδύσεις 30 δισ. ευρώ
Τα στοιχεία για τον περασμένο Μάρτιο δείχνουν ότι το 42% των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από την ΕΕ προς την Ουκρανία προήλθε από την Ουγγαρία, το 19% από τη Σλοβακία, το 18% από την Πολωνία και το 16% από τη Ρουμανία. Σε αυτή τη φάση, η χώρα απορροφά από τα ευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτρική ενέργεια ίση με 2,1 GW, η οποία προφανώς θα πολλαπλασιαστεί όταν θα ξεκινήσει η ανασυγκρότηση της χώρας.
Σύμφωνα με προ ημερών ανακοίνωση του ουκρανικού υπουργείο Ενέργειας, κατά τη διάρκεια των τριών ετών του πολέμου, έχουν καταστραφεί περισσότερες από 63.000 εγκαταστάσεις ενεργειακών υποδομών, ενώ μόνο πέρυσι τα χτυπήματα είχαν ως αποτέλεσμα να χαθεί παραγωγική ικανότητα περίπου 10 GW. Κατά την ουκρανική πλευρά, ένα 60% της πληγείσας παραγωγής έχει καταστεί εφικτό να αποκατασταθεί. Σε επίπεδο ζημιών μόνο στον ενεργειακό τομέα, η ουκρανική πλευρά τις υπολογίζει στα 93 δισ. δολάρια μέχρι τα τέλη του 2024.
Σε παλαιότερη έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA), αναφέρονταν ότι το κόστος αποκατάστασης των ενεργειακών υποδομών της Ουκρανίας θα απαιτήσει πάνω από 30 δισ δολάρια (Ukraine’s energy system under attack – Ukraine’s Energy Security and the Coming Winter – Analysis – IEA) και ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024, βρίσκονταν σε λειτουργία μόνο το 30% εκείνων που υπήρχαν αρχές του 2022, δηλαδή πριν την έναρξη του πολέμου.
Σε αυτό το περιβάλλον, ο όμιλος της ΔΕH κάνει σχέδια για να παίξει πιο ενεργό ρόλο σε όλο τον ενεργειακό διάδρομο της ΝΑ Ευρώπης. Στη Βουλγαρία έχει αγοράσει τα πρώτα του αιολικά και φωτοβολταϊκά ενώ διαθέτει έργα 550 MW σε διάφορα στάδια ανάπτυξης, στη Β. Μακεδονία διατηρεί εταιρεία προμήθειας, ωστόσο τον τόνο δίνει η αγορά της Ρουμανίας, απ’ όπου και ξεκίνησε η εκτός συνόρων επέκταση, όπου τα υπό κατασκευή έργα αντιστοιχούν στο 40% του συνόλου. Αθροίζοντας τα υπό ανάπτυξη έργα της ρουμανικής αγοράς, το 2026 η ΔΕΗ θα έχει σε λειτουργία ένα δυναμικό, από τα μεγαλύτερα στη περιοχή, ισχύος 2 GW.
Τα σενάρια για την ενίσχυση της παρουσίας της ΔΕΗ στη ΝΑ Ευρώπη δεν είναι τωρινά. Τέτοια εποχή πέρυσι, σε συνάντηση που είχε ο CEO, Γ. Στάσσης στην Ουάσιγκτον με τον τότε υφυπουργό Ενέργειας των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ, το βάρος είχε πέσει στον ευρύτερο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο ελληνικός όμιλος στα Δ. Βαλκάνια, καθώς και συνολικά στη ΝΑ Μεσόγειο.
Στην κατεύθυνση δηλαδή ενός πιο ενεργού ρόλου για τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των μεγάλων ενεργειακών λεωφόρων της Αν. Ευρώπης και τη λεγόμενη «Πρωτοβουλία των Τριών Θαλασσών».
Τότε το επίκεντρο βρισκόταν στη θωράκιση απέναντι στην απειλή της Ρωσίας και τη μείωση της εξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια. Σήμερα το βάρος των επαφών με την υπερατλαντική πλευρά δείχνει να μετατοπίζεται σε έναν τομέα που «καίει» τις αμερικανικές εταιρείες, τη παροχή φθηνής ενέργειας και την ανάπτυξη κέντρων δεδομένων, που θα διασφαλίζουν ότι οι εταιρείες τεχνολογίας των ΗΠΑ θα επιταχύνουν τον ευρωπαϊκό τους ταξίδι στην τεχνητή νοημοσύνη.
Σε αυτό το νέο αφήγημα, της μετατροπής της ΔΕH σε ένα όμιλο με παρουσία στη ΝΑ Ευρώπη, αλλά με Powertech χαρακτηριστικά, αναφέρθηκε πρόσφατα ο κ. Στάσσης, στη διάρκεια φόρουμ που έγινε στην Αθήνα, με ακροατήριο υψηλόβαθμα στελέχη από αμερικανικά think tanks, κάποια προσκείμενα στους Ρεπουμπλικάνους και κάποια στους Δημοκρατικούς.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
