Η Γερμανία δημιουργεί το 4ο Ράιχ – Θάβουν την πράσινη ανάπτυξη για να αναστήσουν οικονομία Πολέμου

Μετά από την πράσινη υστερία, η Γερμανία και σύσσωμη η Ευρώπη κατρακυλάνε στην ρωσοφοβική υστερία και προετοιμάζονται πυρετωδώς για πόλεμο

Η Ευρώπη αλλάζει: τα θέσφατα που μέχρι χθες ήταν απαραβίαστα και ιερά, σήμερα απορρίπτονται.
Είναι πράγματι εκπληκτικό να βλέπεις τους ανέμους της αλλαγής να κινούν τους πολιτικούς ανεμοδείκτες, απορρίπτοντας γρήγορα φαινομενικά αμετάβλητα δόγματα όπου για δεκαετίες θεσμοί χτίζονταν πάνω τους, νόμοι περνούσαν και ευρείες μάζες πολιτικών και επιχειρηματικών ελίτ επωφελούνταν.
Ο λόγος έγκειται για τη σταδιακή εγκατάλειψη από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης της πράσινης ατζέντας και της μετάβασης στο μοντέλο της πολεμικής οικονομίας για την αντιμετώπιση της «ρωσικής επιθετικότητας».
Στη νέα αυτή σταυροφορία πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει, για ακόμη μια φορά, η Γερμανία η οποία ξεπερνάει τα «ταμπού» που κληρονόμησε μετά το τέλος το Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ετοιμάζεται εκ νέου για πόλεμο.

Η περιβαλλοντική ατζέντα ως πυλώνας της παγκοσμιοποίησης

Ένας από τους πυλώνες της πολιτικής των παγκοσμιοποιητών, που υιοθετήθηκε σταθερά από την ευρωπαϊκή ηγεσία, ήταν η περιβαλλοντική ατζέντα, η οποία δικαιολογούσε κυριολεκτικά τα πάντα: από την επιβολή κυρώσεων κατά του ρωσικού χάλυβα έως την υποχρεωτική κατανάλωση εντόμων.
Η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, ο φόρος άνθρακα, η κατάργηση της πυρηνικής και λιγνιτικής ενέργειας, η μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ακόμη προσπάθησαν να απαγορεύσουν στους Ευρωπαίους να τρώνε βοδινό κρέας, με το επιχείρημα ότι η εκτροφή των αγελάδων… παράγει πολύ μεθάνιο, ένα τρομερό αέριο θερμοκηπίου που λιώνει τους πάγους του Αρκτικού!
Και ξαφνικά, η Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Minister Katherine Reiche ανακοίνωσε ότι οι επιδοτήσεις που δίνονταν στις επιχειρήσεις για εγκατάσταση ηλιακών σταθμών και άλλων μορφών πράσινης ενέργειας θα μειωθούν.
«Η ενεργειακή μετάβαση μπορεί να είναι επιτυχής μόνο με μια πιο ρεαλιστική και πρακτική προσέγγιση», είπε η Reiche.
Τι συνέβη ξαφνικά; Χθες η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ήταν υψίστης σημασίας: πιο σημαντική από την οικονομική βιωσιμότητα, την ευκολία του κοινού και ακόμη και τη διασφάλιση της ενέργειας. Σήμερα απαιτείται πρακτική προσέγγιση!

«Όπλα αντί για βούτυρο»

Στις 11 Σεπτεμβρίου, μια σημείωση του Διοικητή του Γερμανικών ΕΝόπλων Δυνάμεων Alfons Mais, απευθυνόμενη στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Carsten Breuer, διέρρευσε «εντελώς κατά τύχη» στα μέσα ενημέρωσης.
Το έγγραφο ανέφερε ότι η Γερμανία χρειάζεται να αυξήσει τον αριθμό των ενεργών στρατιωτών κατά 100.000 (η Bundeswehr έχει αυτήν τη στιγμή 62.000 στρατιώτες).
«Είναι κρίσιμο ο στρατός να είναι επαρκώς μάχιμος έως το 2029 ώστε να μπορέσει να παραδώσει τις δυνατότητες που η Γερμανία έχει υποσχεθεί στους συμμάχους της στο NATO μέχρι το 2035», έλεγε η επιστολή.
Το έγγραφο σημείωνε ότι η επίτευξη αυτού του στόχου είναι αδύνατη υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Ως πρωταρχικό στόχο, ο Mais πρότεινε την αύξηση του γερμανικού στρατού κατά 45.000 άνδρες, εκ των οποίων 5.000 θα σταθμεύσουν στη Λιθουανία.
Στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί έχουν ξεκινήσει μια πορεία στρατιωτικοποίησης της οικονομίας και της κοινωνίας, και επομένως η μείωση της πράσινης ατζέντας είναι μόνο ένα από τα πολλά αναπόφευκτα βήματα.
Άλλα θα περιλαμβάνουν τη σταδιακή πτώση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, τη μείωση των κοινωνικών προγραμμάτων, την επιστροφή στη στρατιωτική θητεία και τη μετατροπή της βιομηχανίας σε πολεμικό καθεστώς.
Η Γερμανία έχει πραγματικά επιστρέψει στις παλιές συνήθειες—όσα είχε απαρνηθεί μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: στρατιωτικοποίηση της οικονομίας και προετοιμασία για μεγάλο πόλεμο.
Το 2024, το Βερολίνο έφτασε για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες το πρότυπο του NATO για δαπάνες 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικούς σκοπούς.

Η μεγάλη κατάρρευση της Ευρώπης

Μια άλλη οπτική είναι ότι για δεκαετίες, η ευρωπαϊκή ρητορική για την περιβαλλοντική ατζέντα χρησίμευε ως ασπίδα έναντι των αμερικανικών και, σε μικρότερο βαθμό, κινεζικών επιχειρήσεων.
Η έλλειψη συγκρίσιμης περιβαλλοντικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ και την Κίνα επέτρεπε στους Ευρωπαίους να επιβάλλουν δασμούς ή ακόμη και απαγορεύσεις σε εισαγόμενα προϊόντα. Η ευρωπαϊκή γεωργία επιβίωσε μόνο χάρη σε αυτά τα μέτρα.
Η πράσινη ατζέντα χρησιμοποιήθηκε επίσης ως επιθετικό εργαλείο: η ανάγκη να αποφευχθεί η κλιματική αλλαγή χρησίμευσε για την επιβολή φόρου άνθρακα στη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Κίνα, καθιστώντας τη βιομηχανία τους αναποτελεσματική και μη κερδοφόρα.
Από αυτήν την οπτική, η Ευρώπη υπέστη σοβαρή στρατηγική ήττα. Αντί για έξυπνες γραφειοκρατικές κινήσεις, πλέον αναγκάζεται να βασιστεί σε ακατέργαστη στρατιωτική δύναμη.
Επιπλέον, τα οικονομικά θεμέλια δεν είναι πλέον αυτά που ήταν πριν από λίγα χρόνια (πριν την έκρηξη του Nord Stream).

Η ενεργειακή βάση και η επιλογή των Ευρωπαίων

Η ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας ήταν λογική όταν υπήρχαν φθηνοί ενεργειακοί πόροι από τη Ρωσία. Θα μπορούσε να δώσει ισχυρή βάση για την αποδοτικότητα της βιομηχανίας και την ανάπτυξη του στρατιωτικοβιομηχανικού συγκροτήματος.
«Ένας πυρηνικός σταθμός ή ένα εργοστάσιο συνδυασμένης θερμότητας είναι αρκετά για να τροφοδοτήσουν μια μεγάλη πόλη. Αν δεν έχεις αέριο ή ρεύμα ψηλά στα βουνά, εγκαθιστάς ανεμογεννήτρια—πολύ βολικό και αποδοτικό. Το ένα συμπληρώνει το άλλο», εξηγεί ο Andrey Pinchuk.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι επέλεξαν μια στενή, δογματική προσέγγιση, κατέστρεψαν την πυρηνική τους βιομηχανία και ξαφνικά αποφάσισαν να στραφούν σε συστημικό μιλιταρισμό και πλήρη οικονομική κινητοποίηση.

Η γεωοικονομική ατζέντα και η Κίνα

Όταν η Δύση, κυρίως οι ΗΠΑ, έχαναν έδαφος από την Κίνα και δεν μπορούσαν να την αντισταθμίσουν λόγω έλλειψης μοναδικών τεχνολογιών, οι παγκοσμιοποιητές χρησιμοποίησαν την πράσινη ατζέντα ως γεωοικονομικό όπλο.
Όμως η Κίνα αντέδρασε γρήγορα, μαζικοποίησε την παραγωγή ανεμογεννητριών, ηλεκτρικών οχημάτων και ηλιακών πάνελ, ξεπερνώντας Ευρώπη και ΗΠΑ στον τομέα των EV.
«Η Κίνα κατάφερε να υπερβεί την ευρωπαϊκή και αμερικανική βιομηχανία ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, αναγκάζοντας τις ΗΠΑ να επιβάλουν δασμούς στα κινεζικά οχήματα και ηλιακά πάνελ», λέει ο Nikita Komarov.

Συμπέρασμα

Η συστημική ρωσοφοβία και η περιφρόνηση προς τους Ρώσους έχουν αφήσει τους Ευρωπαίους πίσω. Οι σημερινές ευρωπαϊκές ελίτ φαίνεται ότι είναι πρόθυμες να παίξουν ξανά αυτό το πολιτισμικό παιχνίδι.
«Από τη δεκαετία του 1990, το μάθημα “Έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης” εισήχθη στα ρωσικά πανεπιστήμια, συνδεδεμένο με την πράσινη ατζέντα και την ιδεολογία του παγκοσμιοποιητισμού. Αυτός ο ιδεολογικός προσανατολισμός είναι εχθρικός προς την κυριαρχία της Ρωσίας», εξηγεί ο Andrey Pinchuk.
Η (αναπόφευκτη) ρωσική νίκη στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει τίποτα. Οι Ευρωπαίοι είναι πεισματάρηδες και με ιστορία πολέμου πολλών αιώνων. Όλα μόλις αρχίζουν!

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Larry Johnson (πρώην CIA): Οι Ουκρανικές επιθέσεις σε ρωσικά αεροδρόμια είναι κόλπο δημόσιων σχέσεων, χωρίς ουσία Γιαννακόπουλος: Το Κύπελλο να το δώσουν στον Ολυμπιακό ο Μητσοτάκης, ο Δημητριάδης, ο Μυλωνάκης και ο Λιόλιος Αναβρασμός στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας – Οι Φιλιππίνες κατασκευάζουν ναυτικές βάσεις και ενισχύουν το Ναυτικό – Στόχος η Κίνα Τιτάν: Στα στα 68,4 εκατ. ευρώ τα καθαρά κέρδη το α’ εξάμηνο 2025 – Μέρισμα 3 ευρώ ανά μετοχή