Ιταλία: Δημοσιονομικά μέτρα στοχεύουν τράπεζες και ασφαλιστικές – Γκρινιάζει η ΕΚΤ –
Προειδοποίηση ότι τα δημοσιονομικά μέτρα που σχεδιάζει η Ιταλία στον προϋπολογισμό του 2026 για τράπεζες και ασφαλιστικές ενδέχεται να έχουν παρενέργειες στη ρευστότητα και στη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας απηύθυνε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), σε γνωμοδότηση με ημερομηνία 12 Δεκεμβρίου 2025. Στον πυρήνα της κριτικής βρίσκεται ο φόβος πως η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης θα ωθήσει μέρος του κλάδου να αναζητήσει «αντιστάθμιση» μέσω της συμπίεσης του κόστους καταθέσεων, δηλαδή με χαμηλότερους τόκους προς τους αποταμιευτές. Επίσης ενδέχεται να περιοριστεί η ρευστότητα των τραπεζών. Η ΕΚΤ προειδοποιεί ότι οι υψηλότεροι φόροι μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμη πιο συγκρατημένη πιστωτική επέκταση προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις, σε μια χώρα όπου η τραπεζική πίστωση χαρακτηρίζεται ήδη «μέτρια».
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ιταλικού υπουργείου Οικονομικών, τα μέτρα που στοχεύουν τράπεζες και ασφαλιστικές αποτιμώνται σε πάνω από 11 δισ. ευρώ έως το 2028. Πρόκειται για έναν από τους βασικούς «κουμπαράδες» εσόδων που στηρίζουν το συνολικό μείγμα πολιτικής της κυβέρνησης για την τριετία 2026-2028.
Κεντρικές ρυθμίσεις του πακέτου
-Αύξηση κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες του IRAP (περιφερειακός φόρος επί της παραγωγικής δραστηριότητας) για τράπεζες και ασφαλιστικές. Σε όρους συντελεστών, ο IRAP για τις τράπεζες αναφέρεται ότι ανεβαίνει στο 6,65% και για τις ασφαλιστικές στο 7,90% (από 4,65% και 5,90% αντίστοιχα).
-Επιμήκυνση του χρόνου έκπτωσης (φορολογικής αναγνώρισης) ορισμένων προβλέψεων από δάνεια, που μέχρι σήμερα περνούσαν ταχύτερα στα αποτελέσματα για φορολογικούς σκοπούς. Σε κυβερνητικά έγγραφα έχει αναφερθεί επιμήκυνση χρονικού ορίζοντα έως πέντε έτη για μέρος αυτών των διατάξεων.
-Περιορισμούς στον τρόπο συμψηφισμού των εξόδων τόκων ώστε να μειώνεται ο φορολογητέος λογαριασμός, ένα σημείο, που κατά την ΕΚΤ, μπορεί να δημιουργήσει κίνητρο μετακύλισης μέσω καταθετικών επιτοκίων.
Η κυβέρνηση έχει παρουσιάσει το πλαίσιο ως «προσιτό» για τον κλάδο, με τον υπουργό Οικονομικών Τζανκάρλο Τζορτζέτι να αναγνωρίζει ότι «κανείς δεν είναι χαρούμενος να πληρώνει φόρους», επιμένοντας όμως ότι τα μέτρα είναι διαχειρίσιμα. Η λογική είναι πως ο χρηματοπιστωτικός τομέας καλείται να χρηματοδοτήσει σημαντικό μέρος φορολογικών ελαφρύνσεων και αυξήσεων δαπανών που στοχεύουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η συμβολή του κλάδου συνδέεται με την ανάγκη να «μοιραστεί» ένα κομμάτι των πρόσφατων υψηλών κερδών των τραπεζών (σε περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων). Ειδικότερα για το 2026 η κυβέρνηση έχει αναφέρει ότι στοχεύει να αντλήσει περίπου 4 δισ. ευρώ από τράπεζες και ασφαλιστικές για να στηρίξει το πρόγραμμα των ετήσιων παρεμβάσεών της.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
