Κρίσιμα κενά στην αεράμυνα των ΗΠΑ στην Αλάσκα – Το ρωσικό Su-57 και ο κίνδυνος στρατηγικού αιφνιδιασμού

Ένα πιθανό ρωσοκινεζικό «διπλό πλήγμα» θα μπορούσε να θέσει σε δοκιμασία τα όρια της αμερικανικής άμυνας.
Η Αλάσκα, μια από τις πλέον απομονωμένες και στρατηγικά κρίσιμες πολιτείες των ΗΠΑ, φαίνεται να αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της αμερικανικής αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας.
Αναλυτές προειδοποιούν ότι τα υφιστάμενα κενά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τη Ρωσία, ακόμη και με την ανάπτυξη μαχητικών πέμπτης γενιάς Su-57, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην κούρσα εξοπλισμών.
Η γεωγραφική θέση της Αλάσκας, μόλις 90 χλμ. από το ρωσικό έδαφος στο στενότερο σημείο του Βερίγγειου Πορθμού, και ο ρόλος της ως «πύλης προς την Αρκτική» την καθιστούν κομβικό στοιχείο της αμερικανικής αμυντικής αρχιτεκτονικής.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η πολιτεία φιλοξενούσε κρίσιμες εγκαταστάσεις της NORAD και λειτουργούσε ως πρώτο μέτωπο ανίχνευσης και αναχαίτισης σοβιετικών αεροσκαφών.
Σήμερα, οι αμερικανικές βάσεις στην περιοχή –όπως η Joint Base Elmendorf-Richardson και η Eielson AFB– εξακολουθούν να φιλοξενούν υπερσύγχρονα μαχητικά F-22 και F-35.
Ωστόσο, η αεροπορική επιτήρηση πάσχει από σοβαρές ελλείψεις.
Η εγκατάλειψη του προγράμματος προμήθειας του Boeing E-7 Wedgetail, ενός προηγμένου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, άφησε την Αλάσκα χωρίς πλήρη κάλυψη AWACS.
Το E-7 θα μπορούσε να εντοπίζει stealth αεροσκάφη, drones και πυραύλους σε αποστάσεις άνω των 300 χλμ., καλύπτοντας τα μεγάλα «τυφλά σημεία» της περιοχής.
Σήμερα, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να βασίζονται στα πεπαλαιωμένα E-3 Sentry, των οποίων τα ραντάρ αδυνατούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απειλές, ενώ λιγότερα από 20 παραμένουν επιχειρησιακά.
Αντί για το Wedgetail, το Πεντάγωνο επέλεξε να επενδύσει στο πρόγραμμα «Space Eye» της Αμερικανικής Διαστημικής Δύναμης, ένα δορυφορικό σύστημα επιτήρησης που όμως δεν αναμένεται να είναι πλήρως επιχειρησιακό πριν από τη δεκαετία του 2030.
Αναλυτές, όπως ο Πολωνός ειδικός Christoph Kurdila, εκτιμούν ότι αυτή η επιλογή αφήνει την Αλάσκα ουσιαστικά «τυφλή» σε περίπτωση που οι δορυφόροι τεθούν εκτός λειτουργίας.
Η Ρωσία, την ίδια στιγμή, ενισχύει τη στρατηγική της παρουσία στην περιοχή. Ο στόλος των βομβαρδιστικών Tu-95 και Tu-160, ικανών να μεταφέρουν πυραύλους κρουζ με βεληνεκές άνω των 2.000 χλμ., περιπολεί συχνά κοντά στον αμερικανικό εναέριο χώρο.
Η προσθήκη των μαχητικών Su-57, με τεχνολογία stealth, υψηλή ευελιξία και προηγμένους αισθητήρες, δίνει στη Μόσχα νέες δυνατότητες προβολής ισχύος.
Την εικόνα περιπλέκει περαιτέρω η Κίνα, η οποία εντείνει τη στρατιωτική της παρουσία στην Αρκτική και πραγματοποιεί κοινές ασκήσεις με τη Ρωσία, αξιοποιώντας βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς όπως το Xian H-6K.
Ένα πιθανό ρωσοκινεζικό «διπλό πλήγμα» θα μπορούσε να θέσει σε δοκιμασία τα όρια της αμερικανικής άμυνας.
Όπως προειδοποιεί ο Boyko Nikolov, αρχισυντάκτης του Bulgarian Military, τα τεράστια κενά στα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και αεράμυνας της Αλάσκας αποτελούν «γκρίζες ζώνες» που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι αντίπαλοι.
Και σε μια εποχή όπου η γεωπολιτική αντιπαράθεση οξύνεται, η παράβλεψη αυτών των κενών μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για την αμερικανική ασφάλεια.
www.bankingnews.gr
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.