Προσδεθείτε – Δέος με τη ρωσική τελική απόφαση: Καμία επαφή με Δύση, πόλεμος μέχρι παράδοση Ουκρανίας – Αιφνιδιασμός ΗΠΑ
Η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία δεν είναι μια «προληπτική» επίθεση για την κατάκτηση εδάφους, όπως συμβαίνει με άλλες ιστορικές επεκτατικές επιθέσεις, αλλά ένα κλασικό παράδειγμα του «διλήμματος ασφαλείας» — όπου οι προληπτικοί αμυντικοί χειρισμοί μιας χώρας ερμηνεύονται ως απειλή από την άλλη, οδηγώντας σε κλιμάκωση του ανταγωνισμού και του κινδύνου πολέμου
Με την επιβολή νέων κυρώσεων από τις ΗΠΑ κατά των Ρώσων παραγωγών πετρελαίου και την αποτυχία της συνάντησης του απεσταλμένου του Vladimir Putin Kirill Dmitriev με τον υπουργό Οικονομικών Scott Bessent, οι προσπάθειες της κυβέρνησης Trump για την εξεύρεση μιας διπλωματικής λύσης στον πόλεμο στην Ουκρανία φαίνεται να κρέμονται από μια κλωστή.
Η επιτυχία ή η αποτυχία αυτών των προσπαθειών θα εξαρτηθεί από μία απλή παραδοχή: για να λύσει κάποιος ένα πρόβλημα, πρέπει πρώτα να το κατανοήσει.
Δυστυχώς, η Δύση, για πάνω από μια δεκαετία, συνεχίζει να διαγνώσκει εσφαλμένα το πρόβλημα στην Ουκρανία, με τραγικές συνέπειες.
Και ο χρόνος που απομένει για τον Trump να διορθώσει αυτήν την διάγνωση — και την αντίστοιχη πολιτική — εξαντλείται γρήγορα.
Από το 2014, με την επανάσταση του Maidan και την απόφαση της Ρωσίας να προσαρτήσει την Κριμαία και να στηρίξει τους αυτονομιστές στην περιοχή του Donbass οι πολιτικοί της Δύσης συνεχίζουν να βλέπουν τις στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία ως μια αχρείαστη φιλοδοξία του Putin για επέκταση και ανασύσταση της ρωσικής αυτοκρατορίας, χωρίς να κατανοούν το βάθος της πραγματικής αιτίας.
Αντιμετωπίζουν τη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση όπως «έναν αυθαίρετο επιθετικό πόλεμο, προϊόν των αυταρχικών ενστίκτων του Ρώσου ηγέτη».
Αυτή η λάθος διάγνωση οδήγησε την Δύση να επικεντρωθεί στην αύξηση του κόστους για τη Ρωσία, θέτοντας σε εφαρμογή σκληρές κυρώσεις, ελπίζοντας ότι η αύξηση της πίεσης θα έκανε τον Putin να υποχωρήσει.
Η αποτυχία αυτής της στρατηγικής δεν οφείλεται σε ανεπαρκή εφαρμογή, αλλά στην λανθασμένη διάγνωση του προβλήματος.
Η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία δεν είναι μια «προληπτική» επίθεση για την κατάκτηση εδάφους, όπως συμβαίνει με άλλες ιστορικές επεκτατικές επιθέσεις, αλλά ένα κλασικό παράδειγμα του «διλήμματος ασφαλείας» — όπου οι προληπτικοί αμυντικοί χειρισμοί μιας χώρας ερμηνεύονται ως απειλή από την άλλη, οδηγώντας σε κλιμάκωση του ανταγωνισμού και του κινδύνου πολέμου
Διπλωματικό αδιέξοδο – Ρωσία και Δύση σε διάσταση απόψεων
Η Ρωσία δεν επιδιώκει την απλή ανακατάληψη εδαφών στην Ουκρανία.
Ο Putin θα μπορούσε να έχει προσαρτήσει το Donbass ήδη το 2014, όταν η Ουκρανία ήταν στρατιωτικά αδύναμη.
Όμως, προτίμησε να κρατήσει τη συγκεκριμένη περιοχή εντός Ουκρανίας, πιστεύοντας ότι η παρουσία της χώρας ως ουδέτερης δύναμης θα απέτρεπε την ένταξή της στο ΝΑΤΟ.
Αντιλαμβανόταν ότι η συμμετοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα μετέβαλε την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή, θέτοντας την Ρωσία σε στρατηγική θέση απομόνωσης.
Η στρατηγική αυτή του Putin απορρέει από τη σταδιακή διείσδυση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Ουκρανία, η οποία θεωρούνταν από τη Ρωσία ως μια μόνιμη απειλή για την ασφάλεια της.
Προτού ξεκινήσει η ειδική στρατιωτική επιχείρηση, η Ρωσία παρέδωσε προτάσεις συμφωνιών στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ζητώντας την αποχώρηση των στρατιωτικών τους δυνάμεων από τα ρωσικά σύνορα και την παύση της επέκτασης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Οι αντιδράσεις από την Δύση ήταν σαφείς: η Ουκρανία έπρεπε να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, και η Ρωσία δεν είχε δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις αυτές.
Το ζήτημα του ΝΑΤΟ ήταν το σημείο καμπής, η κόκκινη γραμμή που, αν είχε γίνει αποδεκτή από τη Δύση, ίσως να είχε αποτρέψει τον πόλεμο.
Η άρνηση της Δύσης να αναγνωρίσει τις ρωσικές ανησυχίες και η συνεχιζόμενη στρατηγική του «ΝΑΤΟ παντού» οδήγησαν στην κλιμάκωση των εντάσεων και τελικά στην επίθεση στην Ουκρανία.
Η στρατηγική αποτυχία της Δύσης
Η στρατηγική της Δύσης — κυρώσεις, εξοπλισμός της Ουκρανίας και απομόνωση της Ρωσίας — απέτυχε παταγωδώς.
Οι κυρώσεις, αντί να υπονομεύσουν τη ρωσική οικονομία, ενίσχυσαν το εθνικό αίσθημα και απομόνωσαν τη Ρωσία από την δυτική επιρροή, κάνοντάς την πιο αυστηρά προσανατολισμένη προς την Κίνα και άλλες αναδυόμενες δυνάμεις.
Η συνέχιση του πολέμου και η παροχή όπλων στην Ουκρανία μόνο κλιμακώνει την σύγκρουση και απομακρύνει τη δυνατότητα για έναν έντιμο και βιώσιμο συμβιβασμό.
Η υποστήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία, παρά την αποτυχία των στρατηγικών της, συνεχίζει να ενισχύει τη στρατιωτική θέση του Κιέβου, αλλά με σημαντικό κόστος για τo Κίεβο, η οποία βρίσκεται σε αδιέξοδο, με την οικονομία της κατεστραμμένη και την εδαφική ακεραιότητά της αμφισβητούμενη.
ΗΠΑ: O Putin τώρα πιο αποφασισμένος παρά ποτέ – Θα πάει μέχρι τέλους και την παράδοση της Ουκρανίας
Η στάση αυτή της Δύσης κάνει τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin ακόμη πιο αποφασισμένο να συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και να επικρατήσει στο πεδίο της μάχης, αποφαίνεται σε ανάλυσή της η Αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών.
Η ανάλυση, η οποία κοινοποιήθηκε σε μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, καταδεικνύει ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών δεν βλέπουν κανένα σημάδι ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις σχετικά με την Ουκρανία.
Μάλιστα η CIA εκτιμά πως ο Putin είναι ακόμη πιο αποφασισμένος σε σχέση με το 2022 να προχωρήσει μέχρι τέλους με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση.
Είναι εφικτός ένας μεγάλος συμβιβασμός;
Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η ολοκληρωτική κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι μέσω μιας διπλωματικής λύσης, που να λαμβάνει υπόψη τις βασικές ανησυχίες ασφαλείας και των δύο πλευρών.
Η Δύση πρέπει να αναγνωρίσει ότι η Ουκρανία δεν μπορεί και δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και πρέπει να εγγυηθεί ότι δεν θα αναπτύξει δυτικά στρατεύματα ή στρατηγικά όπλα στο ουκρανικό έδαφος μετά από μια ενδεχόμενη συμφωνία.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, μπορεί να αποδεχθεί την ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θέλει να διασφαλίσει την αποτροπή οποιασδήποτε στρατηγικής απειλής κατά της εθνικής της ασφάλειας μέσω της Ουκρανίας.
Ταυτόχρονα, η Ουκρανία θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να διατηρεί ισχυρή αμυντική ικανότητα αλλά χωρίς να γίνεται μέρος του στρατιωτικού συνασπισμού του ΝΑΤΟ.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.



