Πόσο κόστιζε η ζωή πριν το ευρώ; Η μεγάλη σύγκριση τιμών που εξηγεί γιατί «λύγισε» η μεσαία τάξη – FinanceNews.gr
Σύγκριση τιμών κατά την περίοδο 2001-2025 σε 10 καθημερινά προϊόντα, από αυτοκίνητα και εισιτήρια έως σουβλάκι, τσιγάρα και ενοίκια
Ένας κατάλογος από το 2001, λίγο πριν η Ελλάδα περάσει οριστικά στο ευρώ, λειτουργεί σήμερα σαν ζωντανό τεκμήριο μιας εποχής όπου το κόστος ζωής έμοιαζε να κινείται σε άλλη πραγματικότητα. Οι τιμές αναγράφονται ταυτόχρονα σε δραχμές και σε ευρώ, θυμίζοντας την περίοδο που όλοι κρατούσαν μικρά χαρτάκια για να κάνουν μετατροπές και να καταλάβουν τι ακριβώς πληρώνουν.
Η σύγκριση με τις σημερινές τιμές αποκαλύπτει πόσο γρήγορα και πόσο έντονα μεταβλήθηκε η καθημερινότητα του Έλληνα μέσα σε δύο δεκαετίες, στην πραγματικότητα όμως δείχνει και κάτι βαθύτερο: τις ανισότητες που παγιώθηκαν στη χώρα μετά την είσοδο στο κοινό νόμισμα.
EPA/ SIMELA PANTZARTZI EPA/ANA-MPA/SIMELA PANTZARTZI
Η μεγάλη σύγκριση τιμών σε αυτοκίνητα και… βιβλία
Το 2001, ένα Citroen Picasso 1.6 κόστιζε 15.788 ευρώ, ποσό αντίστοιχο με 5.380.000 δραχμές. Με τις αξίες του 2025, η αντίστοιχη τιμολόγηση θα κινούνταν περίπου στα 22.592 ευρώ, δείχνοντας πώς η αυτοκίνηση έγινε πιο ακριβή μέσα από φόρους, τεχνολογικές προδιαγραφές και αγοραστική φθορά.
Στα βιβλία, το «Μπαουντολίνο» του Ουμπέρτο Έκο είχε αρχική τιμή 17,17 ευρώ (5.850 δραχμές). Παραδόξως, η σημερινή τιμή του είναι χαμηλότερη, στα 14,77 ευρώ, υπενθυμίζοντας ότι ορισμένες κατηγορίες προϊόντων δεν ακολούθησαν τον γενικό κανόνα της συνολικής ακρίβειας.
Το σοκ των μεταφορών
Στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια η διαφορά είναι χαώδης. Η διαδρομή Πειραιάς-Χανιά κόστιζε 13,79 ευρώ, ενώ σήμερα αγγίζει τα 52,50 ευρώ για μονή μετάβαση. Η Ύδρα, που κάποτε απαιτούσε 2,64 ευρώ, σήμερα κυμαίνεται από 40 έως 42 ευρώ.
Αντίστοιχα, στα αεροπορικά η Αθήνα – Θεσσαλονίκη κόστιζε 154,44 ευρώ, τιμή ασύλληπτη για τα σημερινά δεδομένα εσωτερικού. Το 2025, η ίδια διαδρομή ξεκινά από τα 40 ευρώ, δείχνοντας πώς ο ανταγωνισμός και τα νέα μοντέλα τιμολόγησης χαμήλωσαν το κόστος.
Τα ζαχαροπλαστεία «διπλασίασαν» την καθημερινή γλύκα
Το ταψί γαλακτομπούρεκο από 7,33 ευρώ έφτασε στα 15 ευρώ, ενώ σε γνωστές αλυσίδες μπορεί να ξεπεράσει τα 25 ευρώ. Τα παγωτίνια που κόστιζαν 8,51 ευρώ σήμερα πωλούνται από 17,5 έως 20 ευρώ το κιλό.
Η αύξηση εδώ είναι σχεδόν ακριβής αντανάκλαση της έκρηξης τιμών στα γαλακτοκομικά, στο ρεύμα και στις πρώτες ύλες.
Η στέγη έγινε πολυτέλεια
Στα ενοίκια, μια γκαρσονιέρα στους Αμπελόκηπους κόστιζε 249 ευρώ (85.000 δραχμές). Το 2025 η ίδια κατηγορία ακινήτου ξεκινά από 320 ευρώ και φτάνει μέχρι τα 620 ευρώ, καταδεικνύοντας τη μεγαλύτερη ίσως πληγή της εποχής, την αδυναμία δηλαδή πρόσβασης στη στέγη για νέους και εργαζόμενους μεσαίου εισοδήματος.
Από το σουβλάκι ως τα τσιγάρα: Η καθημερινή ακρίβεια
Το σουβλάκι γύρος κοτόπουλο, από 1,56 ευρώ, εκτοξεύθηκε στα 4-4,8 ευρώ.
Τα τσιγάρα Καρέλια Χρυσή Κασετίνα από 1,46 ευρώ έφτασαν στα 4,30 ευρώ.
Ακόμη και τα προφυλακτικά, που κάποτε κόστιζαν 1,32 ευρώ, σήμερα κοστίζουν περίπου 2,20 ευρώ.
Η καθημερινότητα έγινε ακριβότερη όχι απαραίτητα απότομα, αλλά αθροιστικά, δημιουργώντας μια συνολική εικόνα πιεσμένης καταναλωτικής δυνατότητας για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Οι αριθμοί της ανισότητας
Μόνο την τελευταία 12ετία, η εισοδηματική ανισότητα αυξήθηκε θεαματικά. Το φτωχότερο 20% του πληθυσμού καρπώθηκε μόλις το 0,2% του συνολικού εισοδήματος, από 1,4% το 2012. Αντίθετα, το πλουσιότερο 20% ανέβασε το μερίδιό του στο 58,7%, από 52,6% το 2012.
Η εικόνα αυτή επιβεβαιώνει αυτό που βιώνουν εκατομμύρια νοικοκυριά:
η πραγματική αγοραστική δύναμη συρρικνώθηκε, ενώ η μεγάλη περιουσία όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά ενισχύθηκε στη διάρκεια των κρίσεων.
Ο τιμοκατάλογος του 2001 δεν είναι απλώς μια νοσταλγική υπενθύμιση μιας άλλης οικονομικής εποχής. Είναι ένα ντοκουμέντο που φωτίζει την αλλαγή του οικονομικού υποδείγματος στην Ελλάδα. Η μεσαία τάξη επιβαρύνθηκε, οι αδύναμοι έγιναν πιο αδύναμοι και η σύγκριση με τις τιμές του σήμερα δείχνει καθαρά τα δομικά προβλήματα ενός μοντέλου που δεν κατάφερε να εξισορροπήσει το κόστος ζωής με τα εισοδήματα.
ΑΘΗΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.




