Τον αγνόησαν, τον είπαν τρελό. Και εκείνος με την πατέντα 12039 άκουσε (και άλλαξε) το μέλλον μας
Λονδίνο, 2 Ιουνίου 1896. Ένας νεαρός άνδρας με μελαγχολικό βλέμμα και ιταλική προφορά κρατά στα χέρια του έναν σπάνιο φάκελο.
Το βλέμμα του είναι καρφωμένο στον υπάλληλο του Γραφείου Ευρεσιτεχνιών. Το χέρι του δεν τρέμει. Το παρόν είναι απτό, το μέλλον αόρατο — και ο Γκουλιέλμο Μαρκόνι ετοιμάζεται να το κατοχυρώσει.
Η πατέντα που άλλαξε το μέλλον μας
Η αίτηση φέρει τον τίτλο: «Βελτιώσεις στη μετάδοση ηλεκτρικών παλμών και σημάτων και στον σχετικό εξοπλισμό». Πατέντα 12039.
Είναι ο πρώτος άνθρωπος που κατοχυρώνει την ιδέα πως ο ήχος μπορεί να ταξιδεύει χωρίς σύρματα, διαπερνώντας τον αέρα όπως το φως, διαγράφοντας αποστάσεις χωρίς καλώδια, χωρίς φωνές. Μόνο παλμούς. Μόνο κύματα. Ραδιοκύματα.
Κανείς δεν το ξέρει ακόμη, αλλά σε λίγα χρόνια, τα πλοία θα στέλνουν SOS από μεσοπέλαγα. Οι φωνές θα φτάνουν από την Αυστραλία στην Ευρώπη μέσα σε δευτερόλεπτα.
Οι στρατοί θα συντονίζονται από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Και ο πλανήτης θα πάψει να είναι σιωπηλός. Όλα αυτά αρχίζουν εδώ. Με τον Μαρκόνι.
Τα παιδικά χρόνια και ο μέντορας
Γεννιέται το 1874 στη Μπολόνια, από πατέρα ιταλό αριστοκράτη και μητέρα Ιρλανδή, εγγονή του ιδρυτή του Jameson Whiskey. Δεν πάει σχολείο. Οι γονείς του φέρνουν καθηγητές στο σπίτι. Μαθηματικά, φυσική, χημεία.
Εκείνος, όμως, ακούει πιο πολύ όταν φυσάει. Όταν αστράφτει. Όταν κάτι πάλλεται στον αέρα και κανείς δεν ξέρει τι είναι.
Σε ηλικία 18 ετών, βρίσκει τον μέντορά του: ο φυσικός Αουγκούστο Ρίγκι του επιτρέπει να μελετά τα κύματα του Χερτς στο πανεπιστήμιο.
Τα ραδιο – κύματα και τα σήματα
Ο Μαρκόνι δεν καταλαβαίνει απλώς τα κύματα – τα νιώθει. Τα φαντάζεται σαν φίδια από ηλεκτρισμό που γλιστρούν μέσα στον αέρα και κουβαλούν μηνύματα.
Όλοι οι άλλοι τα βλέπουν ως φυσικά φαινόμενα. Εκείνος τα βλέπει ως επικοινωνία.
Στο πατρικό του, στη Villa Griffone, στήνει τα πρώτα του πειράματα. Ο μπάτλερ του, ο Μινιάνι, του κρατά τα καλώδια.
Ο Μαρκόνι στέλνει σήματα με Μορς από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Μετά, από την αυλή στο κτήμα. Το 1895, ανεβάζει την κεραία πιο ψηλά και γειώνει τη συσκευή. Το σήμα περνάει βουνά. Δεν τον χωρά η Ιταλία.
Το Υπουργείο Ταχυδρομείων τον αγνοεί. Κάποιος υπουργός φέρεται να γράφει: «Για τη Λούνγκαρα», δηλαδή για το ψυχιατρείο. Μύθος ή αλήθεια, δεν έχει σημασία.
Ο Μαρκόνι φεύγει. Στην Αγγλία υπάρχει ο Πρις, ο αρχιμηχανικός του Βρετανικού Ταχυδρομείου. Και υπάρχει και το σύμπαν — που του κάνει χώρο.
Η βαλίτσα και η πρώτη επίδειξη
Με τη μητέρα του στο πλευρό του και μια βαλίτσα γεμάτη εξοπλισμό, ο Μαρκόνι φτάνει στο Ντόβερ. Οι τελωνειακοί βλέπουν πηνία, σύρματα και μεταλλικά κουτιά. Φοβούνται βόμβες. Η φήμη των Ιταλών αναρχικών δεν βοηθά. Καταστρέφουν τη βαλίτσα. Ο Μαρκόνι δεν αντιδρά. Χτίζει ξανά απ’ την αρχή.
Τον Ιούλιο του 1896, κάνει την πρώτη επίδειξη στο βρετανικό κράτος. Οι παλμοί Μορς διασχίζουν το Σόλσμπερι Πλέιν.
Το 1897, εκπέμπει πάνω από τη θάλασσα: από το νησάκι Φλατ Χολμ ως το Λαβέρνοκ Πόιντ. Το μήνυμα είναι απλό: «Are you ready?» Το μέλλον απαντά ναι.
Το ασύρματο σύστημα
Οι αποστάσεις μεγαλώνουν. Ο Μαρκόνι πατεντάρει το ασύρματο σύστημα.
Στήνει την Wireless Telegraph and Signal Company και ξεκινά επιδείξεις σε Ιταλία, Ιρλανδία, ΗΠΑ.
Το 1899, μεταδίδει σε πραγματικό χρόνο τους αγώνες του America’s Cup στη Νέα Υόρκη. Την ίδια χρονιά, συνδέει Αγγλία και Γαλλία μέσω ραδιοκυμάτων.
Το 1901, επιχειρεί το αδιανόητο: εκπέμπει σήμα από την Κορνουάλη ως το Νιουφάουντλαντ του Καναδά.
Και το πείραμα που τα αλλάζει όλα
Το πείραμα είναι ριψοκίνδυνο. Τα ραδιοκύματα θεωρείται ότι δεν διασχίζουν τον Ατλαντικό. Η καμπυλότητα της Γης, λένε οι φυσικοί, τα καταπίνει. Ο Μαρκόνι δεν πείθεται. Χρησιμοποιεί χαρταετό για την κεραία.
Ακούει το «S» — τρεις τελείες Μορς. Ίσα που ξεχωρίζουν από τον θόρυβο. Αλλά είναι εκεί. Το σήμα περνάει. Και με αυτό, όλα αλλάζουν.
Το 1909 παίρνει Νόμπελ Φυσικής, μαζί με τον Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν.
Το 1912, η εφεύρεσή του σώζει 700 ζωές στο ναυάγιο του Τιτανικού. Από τότε, κανένα πλοίο δεν ταξιδεύει χωρίς ραδιοτηλέγραφο.
Το πρώτο «κινητό» και η κληρονομιά του
Το 1931, στήνει τον ραδιοφωνικό σταθμό του Βατικανού για τον Πάπα Πίο ΙΑ’. Του εγκαθιστά και το πρώτο «κινητό τηλέφωνο» σε αυτοκίνητο.
Ο Μαρκόνι δεν σταματά. Πειραματίζεται με βραχέα κύματα, ανακλάσεις στην ιονόσφαιρα, κατευθυντικές κεραίες. Χτίζει το θεμέλιο όλων των σύγχρονων τηλεπικοινωνιών. Και όταν πεθαίνει, το 1937, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο σιγούν για δύο λεπτά. Ο αέρας τιμά εκείνον που πρώτος τον έκανε να μιλήσει.
Ο κόσμος δεν θα τον ξεχάσει. Γιατί κάθε φορά που ανοίγεις ένα ραδιόφωνο, που μιλάς από κινητό, που μεταδίδεται μια είδηση σε ζωντανό χρόνο — πίσω από όλα αυτά, υπάρχει ο Μαρκόνι. Ο άνθρωπος που άκουσε το αόρατο. Που πήρε το φως του Χερτς και το έκανε φωνή. Που μίλησε πρώτος στη σιωπή.
Και όλα αρχίζουν εκείνη τη μέρα. Μια Τρίτη, στο Λονδίνο. 2 Ιουνίου 1896. Ένας νεαρός καταθέτει μια ιδέα. Όχι στα χαρτιά — αλλά στην ίδια την Ιστορία.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
