Το διπλό πρόσωπο του Ερντογάν για Κύπρο και Γάζα και η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου – Financial Report

Μιλώντας από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, την Τρίτη 23/9, λίγη ώρα μετά τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φρόντισε να υπενθυμίσει γιατί το όνομά του βρίσκεται σταθερά στο κέντρο διεθνών γεωπολιτικών τριγμών. Με λόγο που συνδύαζε προκλήσεις και προσκλήσεις, παρουσίασε για ακόμη μία φορά το γνώριμο διπλό του πρόσωπο.

«Υπάρχουν δύο κράτη στην Κύπρο και η διεθνής κοινότητα πρέπει να το αναγνωρίσει», τόνισε, επαναφέροντας το πάγιο αίτημα της Άγκυρας για διεθνή αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους. «Δεν θα γίνουμε μειονότητα», δήλωσε χαρακτηριστικά, δείχνοντας ότι η Άγκυρα δεν προτίθεται να κάνει βήμα πίσω στη διχοτομική της ατζέντα.

Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν υιοθέτησε πιο ήπιο τόνο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις αρκεί να γίνει συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων. Εξέφρασε την επιθυμία του να καταστεί «το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης και ανάπτυξης» και εμφανίστηκε διατεθειμένος για συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, «υπό την προϋπόθεση ότι και η Ελλάδα θα ανταποκριθεί».

Καταγγελίες για «γενοκτονία» στη Γάζα
Το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του αφιερώθηκε στη Γάζα, όπου ο Ερντογάν ανέβασε κατακόρυφα τους τόνους: «Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αν ένα παιδί τρυπήσει το χέρι του με τριαντάφυλλο θεωρείται καταστροφή, αλλά στη Γάζα τους ακρωτηριάζουν», είπε, κατηγορώντας το Ισραήλ για «γενοκτονία που μεταδίδεται ζωντανά». Με σκληρή ρητορική απέρριψε την έννοια «δύο ίσων πλευρών», υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για «εκτόπιση, για γενοκτονία» και όχι για πόλεμο, επιχειρώντας να εμφανιστεί ως υπερασπιστής των αμάχων του παλαιστινιακού θύλακα.

Η ομιλία του Ερντογάν επανέλαβε τον ρόλο του. Από τη μια πλευρά ο αδιαπραγμάτευτος υπερασπιστής της τουρκικής κυριαρχίας και των συμφερόντων στην Κύπρο και το Αιγαίο και  από την άλλη, ο παγκόσμιος ηγέτης που διεκδικεί ρόλο προστάτη των μουσουλμανικών πληθυσμών και επικριτή της Δύσης. Η διπλή αυτή προσέγγιση, άλλοτε συγκρουσιακή και άλλοτε συναινετική, παραμένει το χαρακτηριστικό γνώρισμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής υπό τον Ερντογάν, καθιστώντας τον έναν από τους πιο απρόβλεπτους όπως έγινε και με τη συνάντηση – που ματαιώθηκε – με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και υπολογίσιμους παίκτες της διεθνούς σκηνής.

Σχετικά άρθρα:

Μεικτά πρόσημα στη Wall Street Eurobank: Περισσότεροι τουρίστες, αλλά λιγότερα έσοδα ανά επισκέπτη – Το στοίχημα της επόμενης ημέρας Το αντίο του Πάνου Κωνσταντόπουλου, πρόεδρου του Kaizen Foundation (Stoiximan) – Financial Report Αντόνιο Κόστα: «Ακλόνητη η υποστήριξη της ΕΕ στην Ουκρανία, προτεραιότητα να σταματήσει η αιματοχυσία»