Όλα για τη μεσαία τάξη που πρέπει να ξαναφτιάξουμε

Υπάρχει ακόμα μεσαία τάξη στην Ελλάδα ή την αφάνισαν τα μνημόνια και ό,τι ακολούθησε;

Στο ρητορικό ερώτημα μπορούν να απαντήσουν οι αριθμοί από τις φορολογικές δηλώσεις που επεξεργάστηκε η ΑΑΔΕ και αφορούσαν τα εισοδήματα του 2023 που δηλώθηκαν το 2024. Με βάση αυτά, μόνο το 10% δήλωνε εισόδημα πάνω από 20.800 ευρώ επί συνόλου 9 εκατ. φορολογουμένων.

Όταν το 90% περίπου των δηλώσεων αφορά εισοδήματα κάτω των 20 χιλιάδων ευρώ, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποια ακριβώς είναι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα. Αν από το ποσό αφαιρεθεί ο πληθωρισμός και μετρηθούν οι επιπτώσεις της υπερφορολόγησης, αλλά και το κόστος κατοικίας (με ενοίκιο, ρεύμα κ.λπ.), μάλλον ελάχιστα χρήματα απομένουν.

Με βάση το οικογενειακό εισόδημα στην Πορτογαλία (που είναι πιο κοντά στην Ελλάδα), τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης λογίζονται από 15 έως 40 χιλ. ευρώ. Στην Πολωνία είναι από 21 έως 60 χιλ., στην Ολλανδία από 35 έως 85 χιλ., στην Ιταλία από 35 έως 60 χιλ., στη Γαλλία από 25 έως 60 χιλ., στη Γερμανία από 30 έως 55 χιλ. κ.λπ. Ακόμα και με την Πορτογαλία η σύγκριση δεν μας συμφέρει, ενώ απέχουμε αρκετά από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που θέλουμε να πλησιάσουμε.

Η κυβέρνηση, διά των εκπροσώπων της, έχει ανακοινώσει ότι στη φετινή ΔΕΘ ο στόχος θα είναι να υπάρξουν ελαφρύνσεις στη μεσαία τάξη. Το πακέτο μπορεί να φθάσει και τα 2 δισ. Και ενώ μπορεί να καλύψει κάποιες τρύπες, να ενισχύσει την κατανάλωση και να δημιουργήσει μια προσωρινή ανακούφιση σε κάποιους, δεν είναι λύση. Τα σοβιετικού τύπου επιδόματα δεν αναζωογονούν την οικονομία, η οποία χρειάζεται λιγότερους φόρους, επενδύσεις ώστε να υπάρξουν θέσεις εργασίας και εισοδήματα αξιοπρεπή.

Η Δανία πρόσφατα ανακοίνωσε ότι καταργεί τον φόρο σε καφέ και σοκολάτα, με στόχο την ανακούφιση των νοικοκυριών. Επίσης, ανακοίνωσε ότι θα καταργήσει τον ΦΠΑ στα βιβλία. Στον αντίποδα εμείς εδώ στην Ελλάδα δυσκολευόμαστε -παρά την κοινοτική οδηγία- να μειώσουμε τον ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, εξαιτίας του φόβου ότι θα απολέσει έσοδα ο προϋπολογισμός.

Ελλείψει επενδύσεων, οι φόροι είναι η εύκολη λύση για να συγκεντρωθούν έσοδα που θα γίνουν μετά υπερπλεόνασμα, από το οποίο ένα κομμάτι θα γυρίσει πίσω στην κοινωνία με μορφή επιδομάτων. Μόνο που αυτό συσκοτίζει το πρόβλημα και μας κρατάει αγκιστρωμένους σε έναν φαύλο κύκλο, που αποτυπώνεται στον ρυθμό ανάπτυξης που δεν μπορεί να περάσει το 2,5%. Θα ήταν άριστο ένας πρωθυπουργός κάποτε να πήγαινε στη ΔΕΘ και να έλεγε ότι το πλεόνασμα αυτό θα κατευθυνθεί στην ενίσχυση των επενδύσεων, που θωρακίζουν πραγματικά τη χώρα. Ο κόσμος -που βαρέθηκε να ακούει λόγια- θα το εκτιμούσε σίγουρα πολύ περισσότερο.

Σχετικά άρθρα:

Aegean: Δωρεάν διάθεση 363.770 μετοχών σε στελέχη και εργαζόμενους FAZ: Πότε θα φανεί στους Ελληνες η ανάκαμψη της οικονομίας Στις αγορές με τριετές ομόλογο 500 εκατ. ευρώ η Eurobank Φοιτητική στέγη – Οδηγός επιβίωσης: Οι τιμές σε 6 φοιτητουπόλεις, τα πιο γηρασμένα και τα πιο στριμωγμένα διαμερίσματα και 10 χρήσιμες συμβουλές