Η Δύση χάνει το παιχνίδι – Αθόρυβα οι BRICS διαμορφώνουν κοσμογονικές αλλαγές

Η Δύση επιμένει στο παρελθόν με πολιτικές που έχουν ξεπεραστεί

Τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα είναι, όπως γνωρίζουμε, αυτά που συμβαίνουν ήσυχα και χωρίς εντυπωσιασμούς.
Για παράδειγμα, όταν οι ηγέτες πολλών κρατών συναντώνται για μια διπλωματική συνάντηση και εκδίδουν μια αυστηρή δήλωση-προειδοποίηση προς άλλες χώρες – αυτό είναι γεγονός!
Αλλά αν μια παρόμοια δήλωση επαναλαμβάνεται μετά από ένα ή δύο χρόνια, και η αντίδραση είναι μηδενική, τότε δεν είναι ακριβώς γεγονός πια.
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε τι υπάρχει πέρα από τα λόγια.
Αυτές τις μέρες, οι ηγέτες της συμμαχίας των BRICS συνεδρίασαν στη Βραζιλία και στη συνέχεια στη Μαλαισία, όπου συνήλθαν οι υπουργοί Εξωτερικών της ASEAN μαζί με προσκεκλημένους αξιωματούχους από τον Ειρηνικό και άλλες περιοχές.
Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών στο πλαίσιο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στην Κίνα.
Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι οι ίδιοι οι συμμετέχοντες – πολλές χώρες συμμετέχουν ή είναι προσκεκλημένες σε όλες τις τρεις αυτές δομές (Κίνα και Ρωσία), κάποιες σε δύο (όπως η Μαλαισία) κ.ο.κ. Και το αποτέλεσμα, όπως φαίνεται, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.

Έχουμε να δούμε πολλά ακόμη…

Περίπου έτσι… η εποχή των δηλώσεων δεν έχει ακριβώς τελειώσει (όπως και πρέπει, αυτές συνήθως γίνονται αποδεκτές μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων).
Απλώς σε αυτή την περίπτωση υποχωρούν σε δεύτερο πλάνο και στην πρώτη γραμμή βρίσκονται ήρεμες ενέργειες, χωρίς καμία επιδεικτικότητα.
Ένα παράδειγμα είναι ότι το κύριο αποτέλεσμα των συναντήσεων στη Μαλαισία ήταν η απόφαση να υπογραφεί το φθινόπωρο η τρίτη (ενισχυμένη) εκδοχή της Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ Κίνας και ASEAN.
Αυτό, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, θα έπρεπε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο.
Κάποιοι πίστευαν ότι θα φοβόντουσαν.
Διότι λίγο πριν από τη συνάντηση στη Μαλαισία, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι από την 1η Αυγούστου θα επιβάλουν δασμούς στις εισαγωγές από δέκα χώρες της ASEAN.
Και μάλιστα θα το κάνουν με μια μεγαλύτερη φόρμουλα: όσο περισσότερο εμπορεύεστε με την Κίνα, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο αμερικανικός δασμός.
Για τη Μαλαισία – 25%, για την Ινδονησία 32% και ούτω καθεξής.
Παράλληλα, αυτό το “ούτω καθεξής” αφορά και την Ιαπωνία, το Μεξικό και την ΕΕ.

Η ίδια πολιτική, μηδενικό το αποτέλεσμα

Εδώ αξίζει να θυμηθούμε την κεντρική ιδέα όλης της διεθνούς πολιτικής από το 2022: οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι οποίες, αναπάντεχα, χτύπησαν πολλές χώρες που δεν είχαν καμία σχέση με την ουκρανική σύγκρουση.
Αρχικά υπήρξε μια περίοδος δηλώσεων με το γενικό μοτίβο “τι κάνετε;”. Το αποτέλεσμα – μηδέν.
Κάποιοι ίσως θυμήθηκαν τη γνωστή παροιμία: το να πετάς προκλήσεις είναι ανόητο γενικά, και στην Ασία ιδιαίτερα.
Και στη Λατινική Αμερική, και στη Μέση Ανατολή, και στην Αφρική.
Και έτσι άρχισε η εποχή της ήσυχης και σταδιακής προσέγγισης των “πλειοψηφικών” χωρών του κόσμου – με στόχο να μην εμποδίζουν το εμπόριο και τις άλλες σχέσεις οι δυτικές υστερίες.
Φέτος, τόσο στη Βραζιλία όσο και στη Μαλαισία, το κύριο θέμα ήταν οι τελωνειακοί δασμοί της κυβέρνησης Trump.
Για αρκετούς μήνες, κάποιοι ζούσαν με αυταπάτες του τύπου “εμάς γιατί μας θίγουν”.
Τώρα αυτές οι αυταπάτες έχουν τελειώσει. Και οι λόγοι γι’ αυτό είναι αρκετά κατανοητοί, όπως εξήγησε η The New York Times και αναδημοσιεύτηκε σε πολλές χώρες – για παράδειγμα στην Ιαπωνία.
Η σκέψη είναι η εξής: είναι άχρηστο να αναζητούμε λογική και σύστημα στις τελωνειακές “κυρώσεις” των ΗΠΑ. Η διαπραγμάτευση γι’ αυτές είναι σαν να περπατάς σε λαβύρινθο, επιστρέφοντας συνεχώς στο σημείο εκκίνησης (παρατήρηση από την Ινδονησία).
Και η τελική αβεβαιότητα που προκύπτει – “δηλητήριο για την παγκόσμια οικονομία” (όπως λέει ένας Γερμανός τραπεζίτης).

Προβλεψιμότητα

Και τι κάνουν οι άνθρωποι που δεν αγαπούν το δηλητήριο και δεν θέλουν να περιπλανιούνται σε λαβύρινθους;
Αναπτύσσουν εντατικά τις σχέσεις τους με εκείνους τους εταίρους που είναι προβλέψιμοι.
Και το κάνουν όχι για να “στείλουν ένα σήμα”, να διαπραγματευτούν με τους παλιούς φίλους, αλλά απλώς επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Η τρίτη εκδοχή της Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου ASEAN με την Κίνα είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Η ιστορία του πώς η Μαλαισία, ένα από τα 13 μέλη των BRICS, οδήγησε όλη την ASEAN σε αυτή την κατεύθυνση κατά τη διάρκεια της προεδρίας της είναι σημαντική, ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι μία ή δύο χώρες από τις δέκα δεν ήθελαν καθόλου να ενοχλήσουν την Αμερική.
Πολλά παρόμοια παραδείγματα συνέβησαν και στη σύνοδο των BRICS στη Βραζιλία.
Κάποιοι περίμεναν ότι θα ξεκινούσαν και πάλι οι συζητήσεις για το ενδεχόμενο μιας κοινής νομισματικής μονάδας για όλα τα μέλη (και για την Ινδία, και για τις αραβικές χώρες, και για τη Ρωσία) και χαίρονταν να διαπιστώνουν ότι αυτή η ιδέα απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Άλλοι, ωστόσο, είδαν στη σημερινή σύνοδο κάτι σαν μια μεγάλη εμπορική και επενδυτική έκθεση.
Αρκεί να παρατηρήσουμε τις συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ Ινδίας και της χώρας φιλοξενίας.
Επιπλέον, ο Ινδός πρωθυπουργός Naredra Mondi, που συμμετείχε στη σύνοδο των BRICS, επισκέφτηκε την γειτονική Αργεντινή. Σταματήστε – αλλά αυτή η χώρα δεν ανήκει στους BRICS!
Και ποια είναι η διαφορά; Σημαντικό είναι ότι ο ιδιαίτερος πρόεδρος της Αργεντινής, Xavier Milei, κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση στην εθνική οικονομία, νικώντας την υπερπληθωριστική κρίση και κατακτώντας απαράμιλλη δημοτικότητα στη χώρα του.
Και ανήκει στον δυτικό ή στον “πλειοψηφικό” κόσμο – αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα.
Η Αυστραλία επίσης δεν είναι μέλος των BRICS, αλλά αυτές τις μέρες ο πρωθυπουργός της, βρίσκεται στην Κίνα.
Εκεί συζητά την επέκταση των οικονομικών σχέσεων με τον ασιατικό γίγαντα, με τον οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση της χώρας είχε σφοδρές διαμάχες, νομίζοντας ότι έτσι πρέπει να συμπεριφέρεται ένας πραγματικός σύμμαχος των ΗΠΑ και του Δυτικού κόσμου.
Αλλά οι οικονομικές πραγματικότητες είναι πιο ισχυρές.

Δύο κόσμοι

Στο τέλος, αυτό που επιθυμούσαν οι αμερικανοί στρατηγοί πριν την επιστροφή του Trump στον Λευκό Οίκο φαίνεται να πραγματοποιείται.
Διαμορφώνονται δύο κόσμοι, δύο διαφορετικές παγκόσμιες οικονομίες.
Η μία είναι η δυτική, όπου υπάρχει η κύρια χώρα και οι χρηματοοικονομικές και τεχνολογικές της αποικίες.
Η άλλη είναι πολύ διαφορετική, όχι δυτική, αλλά εκείνη όπου το εμπόριο και οι επενδύσεις είναι σχεδόν εντελώς ελεύθερες.
Την αρχή του επόμενου έτους, θα δούμε τα στατιστικά στοιχεία για το 2025, τα οποία θα δείξουν πόσο ενισχύθηκαν οι σχέσεις μεταξύ των χωρών BRICS (ASEAN, SCO, οι νέοι και παλιοί τους εταίροι) και πόσο υποχώρησαν οι σχέσεις τους με τη Δύση.
Αλλά δεν θα ήταν κακό να κοιτάξουμε όχι μόνο αυτά τα στεγνά νούμερα, αλλά και κάποιες αξιολογήσεις – για παράδειγμα, σε ποιο από τους δύο κόσμους είναι καλύτερα αναπτυγμένες οι σύγχρονες τεχνολογίες.
Και τότε μπορούμε να επιστρέψουμε στην ταξινόμηση της προηγούμενης εποχής, όταν υπήρχαν τρεις κόσμους: ο δυτικός, ο σοβιετικός και ο “τρίτος”.
Και να δούμε ποιος είναι σήμερα – βάσει του επιπέδου και της ποιότητας ανάπτυξης – στον πρώτο κόσμο και ποιος στον δεύτερο. Ε, και ο τρίτος μάλλον δεν υπάρχει πια.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Σε θετικό έδαφος οι ευρωαγορές Καταστροφή – Οι Ρώσοι μπήκαν Pokrovsk, κέρδισαν 8 χλμ στο Sumy – Οι ΗΠΑ με κυρώσεις κατά Ρωσίας – CIA: Ήττα Ουκρανίας Σφαγή με Iskander – Στάχτη κέντρο εκπαίδευσης Ουκρανών στο Sumy, 100 νεκροί Το τέλος του μύθου Leopard – Η Ρωσία εξαλείφει τα τελευταία γερμανικά τανκς στο Sumy