Οι ΗΠΑ σε σημείο καμπής – Η μάχη απέναντι στη βία και στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς μόλις αρχίζει

Μετά τη δολοφονία του Charlie Kirk οι ΗΠΑ ξυπνούν από το λήθαργο και αντικρύζουν την ωμή πραγματικότητα: η Αριστερά ασιθάνεται ότι χάνει την πρωτοκαθεδρία και καταφεύγει στην ωμή βία ως ύστατη λύση
Η δολοφονία του συντηρητικού ακτιβιστή Charlie Kirk αναγκάζει τους Αμερικανούς να αντιμετωπίσουν τη σκοτεινή πλευρά των προοδευτικών αξιών. Αυτή η αντιπαράθεση αναδιαμορφώνει ριζικά την κοινωνία, αποκαλύπτοντας το μίσος που κρύβεται πίσω από τα υψώματα της αγάπης και της ανεκτικότητας.
Επί δεκαετίες, τα πολιτισμικά μηνύματα επικεντρώνονταν στις βλάβες που προκαλούν τα θρησκευτικά, συντηρητικά συστήματα πεποιθήσεων.
Άτομα και ομάδες που βρίσκονται στα περιθώρια της συντηρητικής ιδεολογίας έχουν μελετηθεί σε πανεπιστήμια, έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά της ελίτ και οι δοκιμασίες τους έχουν αποδοθεί με συμπάθεια στο Hollywood.
Η λέξη «φανατισμός» έχει συνδεθεί εδώ και καιρό με οπισθοδρομικές, συντηρητικές αξίες. Ο Colin Wright, συνεργάτης του Manhattan Institute, αποτύπωσε την πορεία της αριστεράς προς τον εξτρεμισμό σε ένα viral meme, το οποίο ανανεώθηκε μετά τη δολοφονία του Kirk.
Η δολοφονία του Kirk έρχεται σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής για τον αμερικανικό πολιτισμό και την πολιτική.
Η πολιτική πορεία του Donald Trump, και η αντίστοιχη προοδευτική απάντηση, αποκάλυψαν σε ποιον βαθμό οι αριστερές κουλτούρες μπορούν να λειτουργήσουν ως θερμοκήπια μίσους.
Η περιστασιακή προοδευτική απανθρωποποίηση έχει εξελιχθεί σε ανησυχητικές εκδηλώσεις αποτρόπαιας βίας.
Μόνο τον τελευταίο χρόνο, το κοινό έγινε μάρτυρας της απόπειρας δολοφονίας του Trump, της σφαγής καθολικών μαθητών από έναν τρανσέξουαλ με αντι-Trump κίνητρο, καθώς και μίας φρικτής μαχαιριάς στο Charlotte.
Αν και κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για τις πράξεις του, τα μέσα ενημέρωσης και άλλες αριστερές αντιδράσεις σε βίαια περιστατικά σκιαγραφούν μια σαφή και ανησυχητική εικόνα.
Η βία από την αριστερά τείνει να υποβαθμίζεται, ενώ η ρητορική από τη δεξιά αντιμετωπίζεται ως ταυτόσημη με την ίδια τη βία.
Το γεγονός ότι ο Kirk δολοφονήθηκε σε πανεπιστημιούπολη —ένα καταφύγιο αριστερής σκέψης— είναι βαθύτατα συμβολικό. Οι προοδευτικοί φοιτητές προσπάθησαν να τον φιμώσουν, ζητώντας από το πανεπιστήμιο να τον αποκλείσει με το επιχείρημα της ρητορικής μίσους λίγο πριν τον θάνατό του.
Υπό το πρίσμα της ανεξέλεγκτης, ιδεολογικά βασισμένης απανθρωποποίησης των πολιτικών τους αντιπάλων, λέξεις όπως «φανατικός» και «φασίστας» χάνουν ταυτόχρονα το στίγμα τους και μεταμορφώνονται σε νόημα.
Πλέον, ο κόσμος δεν θεωρεί δεδομένο ότι αυτός που χαρακτηρίζεται φανατικός είναι ηθικά διεφθαρμένος. Αντίθετα, ο άνθρωπος που εξαπολύει τη βρισιά είναι ύποπτος.
Σε μια πραγματική εκδοχή του 1984, οι λέξεις έχουν αντιστρέψει το νόημά τους. Το κοινό κατανοεί σιωπηρά ότι ο οργισμένος αντιφασίστας είναι πιο απειλητικός από έναν συντηρητικό, εκκλησιαζόμενο άντρα με μικρόφωνο.
Δημιουργώντας γλώσσα για την αριστερή μισαλλοδοξία
Οι πολυάριθμες απόπειρες δολοφονίας εναντίον εξέχουσων δεξιών προσωπικοτήτων τον τελευταίο χρόνο δεν προέκυψαν στο κενό. Για να κατανοήσει κανείς την αριστερά, είναι απαραίτητο να αναλύσει την προκατάληψή της.
Η κατανόηση της σκοτεινής πλευράς της αριστεράς είναι ουσιώδης, επειδή όλες οι κοσμοθεωρίες έχουν νικητές και θύματα.
Η αδυναμία να αντιμετωπιστεί το μίσος οποιασδήποτε ιδεολογίας, ιδιαίτερα μίας που κυριαρχεί στον πολιτισμό και την κοινωνία, δημιουργεί συνθήκες ώριμες για πόλωση, δυσπιστία και βία.
Η αριστερά μονοπώλησε την ηθική ανωτερότητα, παρουσιάζοντας την αντίπαλη πλευρά ως ακραία, ηθικά καταδικαστέα και στενόμυαλη.
Ανάμεσα στις πιο αποτελεσματικές τακτικές του κινήματός της υπήρξε η αφήγηση ιστοριών. Ελέγχοντας το πλαίσιο των αφηγήσεων, η αριστερά διασφάλισε ότι τα άτομα και οι ομάδες που περιφρονούσε ήταν καταλλήλως καταδικασμένα.
Ωστόσο, η κοινωνία δεν είναι στατική, και στον 20ό αιώνα ο κοσμικός προοδευτισμός μετατράπηκε από ένα περιθωριοποιημένο σύνολο ιδεών σε κατεστημένο.
Από τον ακαδημαϊκό κόσμο μέχρι την Washington DC, το Hollywood, τα μέσα ενημέρωσης και τον νόμο, οι προοδευτικές πεποιθήσεις έθεσαν το μέτρο της ηθικής καλοσύνης.
Τώρα που αυτές οι ιδέες αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις, η μάσκα του μίσους πέφτει, αποκαλύπτοντας την απανθρωποποίηση και τον αυταρχισμό που οι αριστεροί αγαπούν να αρνούνται.
Στρέφοντας το βλέμμα προς το καλό
Ο πολιτισμός μας βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι κοινωνίες αποτελούνται από ανθρώπους, και οι τροχοί της ιστορίας κινούνται σύμφωνα με τη συναισθηματική λογική της ανθρωπότητας.
Ανεξάρτητα από την κυβερνώσα ιδεολογία, υπάρχει ένα όριο στην καταπίεση που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ανεχτούν. Η σιδηρά λαβή της αριστεράς στη ηθική φαντασία του έθνους χαλαρώνει.
Και, καθώς αυτή η λαβή αποδυναμώνεται, οι προοδευτικοί ξεσπούν με θυμό, αποφασισμένοι να ελέγξουν το κοινό που ισχυρίζονται ότι απελευθερώνουν.
Για να αποφευχθεί η παρατεταμένη κοινωνική καταστροφή, η Αμερική πρέπει να επιστρέψει στο καλό, την τάξη, την ομορφιά και την ειρήνη.
Όμως, αυτός ο προσανατολισμός δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό το αξιακό σύστημα των ριζοσπαστικών προοδευτικών. Η ίδια η ιδεολογία είναι ριζωμένη στη βία, τον εξαναγκασμό και την καταστροφή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Ο Charlie Kirk αντιπαρατέθηκε με την προοδευτική προκατάληψη, και αυτό του κόστισε τη ζωή.
Ωστόσο, ανεξαρτήτως των κινδύνων, το μίσος, η βία και η προκατάληψη της προοδευτικής κουλτούρας πρέπει να καταγγελθούν με θάρρος. Διότι το σώμα μπορεί να θανατωθεί, αλλά η αλήθεια υπερνικά τον τάφο.
www.bankingnews.gr
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.