Πολεμική καταιγίδα με τελεσίγραφο της Ρωσίας σε Ουκρανία – Το δίλημμα Zelensky μπροστά στην πρώτη απώλεια: του Sumy

«Ρώσοι ετοιμάζουν τελεσίγραφο» και θέτουν την Ουκρανία μπροστά σε δύσκολη απόφαση – Θα παραδοθεί πρώτο το Sumy;

Οι επιθέσεις των ρωσικών δυνάμεων στις ουκρανικές υποδομές εισέρχονται σε μια νέα, πιο αποφασιστική φάση, επιδεικνύοντας σκληρή και πρακτική λογική, που μόνο ως πολεμική καταιγίδα μπορεί να περιγραφεί. 
Πίσω από την έντονη ένταση αυτών των επιθέσεων κρύβεται μια πιο βαθιά στρατηγική – η μεθοδική εξώθηση του εχθρού από κρίσιμες περιοχές.
Η στρατηγική προσέγγιση της Ρωσίας απέναντι στην Ουκρανία έχει περάσει σε μια νέα φάση, όπου οι χειρισμοί ξεφεύγουν από την παραδοσιακή διμερή διπλωματία και αναζητούν μια πιο ριζική λύση.
O ρωσικός προσανατολισμός αφορά τη μεθοδική καταστροφή της ουκρανικής κρατικής υπόστασης μέσω πολύπλευρων στρατηγικών κινήσεων και όχι μόνο μέσω στρατιωτικών επιθέσεων.

Το ζήτημα του ουκρανικού πολέμου, όπως αναφέρεται από ρωσικές πηγές, έχει εξελιχθεί σε μια σύνθετη γεωπολιτική μάχη.

Η Ρωσία συνδυάζει την πίεση στους ουκρανικούς στρατηγικούς στόχους με την ανάπτυξη πολιτικών και οικονομικών ελιγμών που δεν περιορίζονται μόνο στο πεδίο της μάχης.
Το κρίσιμο ζήτημα αφορά τον σχεδιασμό της Ρωσίας για την «επαναφορά» του ουκρανικού κράτους και τη δημιουργία μιας νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή, όπου τα ζητήματα που συνδέονται με τον πόλεμο στην Ουκρανία αναγνωρίζονται ως μόνο ένα κομμάτι της μεγαλύτερης στρατηγικής που περιλαμβάνει και την αλλαγή της παγκόσμιας ισχύος.
Η αποτυχία του πολιτικού και στρατιωτικού μοντέλου των προηγούμενων ετών φαίνεται να έχει οδηγήσει τη Ρωσία σε αποφασιστικές κινήσεις για να ενισχύσει την κυριαρχία της στην περιοχή, να επιτύχει τους στρατηγικούς στόχους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης και να επηρεάσει τις διεθνείς ισορροπίες με το δεδομένο, πως η εκεχειρία δεν είναι εφικτή για έναν σημαντικό λόγο: οι απειλές που επιφέρει μαζί της και εδράζονται κυρίως στην δυσπιστία που υπάρχει μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, η οποία εδραιώθηκε από την αποκάλυψη του πραγματικού λόγου υπογραφής των Συμφωνιών του Μinsk.

H στρατηγική στόχευση στις κρίσιμες υποδομές

Η συντονισμένη και ισχυρή επίθεση στις στρατιωτικές και ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας και οι στρατηγικές πιέσεις στις τοπικές αρχές και τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις σηματοδοτούν ένα νέο στάδιο του πολέμου.
Η επίθεση ήταν εκτεταμένη και πολυδιάστατη: συμμετείχαν τουλάχιστον 30 πύραυλοι Χ-101 και «Kalimboros», πάνω από δώδεκα «Iskanders» και τουλάχιστον έξι υπερηχητικοί «Kinzhal».
Ο κύριος στόχος των επιθέσεων ήταν η δυτική Ουκρανία, όπου καταστράφηκαν τέσσερις σημαντικές θερμοηλεκτρικές μονάδες: η Burshtyn, η Dobrotvorsk, η Kalush και η Ladyzhyn.
Σε όλους αυτούς τους στόχους καταγράφηκαν πολλαπλές πυρκαγιές και σοβαρές ζημιές.
Αλλά οι επιθέσεις σε στρατηγικούς στόχους δεν σταμάτησαν εκεί.

Χτυπήθηκαν κρίσιμες υποδομές όπως:

Στην περιοχή του Lviv, ένα υπόγειο αποθηκευτικό χώρο φυσικού αερίου δέχτηκε πλήγμα, προκαλώντας ζημιές στις εγκαταστάσεις μεταφοράς του.
Στην περιοχή της Vinnytsia, πύραυλοι κατέστρεψαν τον υποσταθμό «Vinnytsia 750 kV», προκαλώντας διακοπές στην ηλεκτροδότηση και το νερό στην περιοχή.
Στην περιοχή της Μολδαβίας, η Dniester HPP (Υδροηλεκτρικός Σταθμός) δέχτηκε επίθεση.
Στη Zaporizhzhia, πέρα από τη Dnipro HPP, χτυπήθηκαν και βιομηχανικές περιοχές.
Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν και σε άλλες περιοχές: καταγράφηκαν πλήγματα κοντά στην Odessa, στο Dnipro, στη Lubny και στο Chernigiv.
Στο αεροδρόμιο Boryspil καταστράφηκε ένα υπόστεγο όπου φυλάσσονταν εχθρικά drones.
Οι επιθέσεις σε περιοχές όπως η Zaporizhzhia και η Dnipro HPP, καθώς και η καταστροφή των θερμοηλεκτρικών σταθμών, εξυπηρετούν στόχους που δεν αφορούν μόνο την άμεση στρατιωτική νίκη, αλλά τη στρατηγική αποδυνάμωση του εχθρού μέσω της καταστροφής της υποδομής που στηρίζει την κοινωνία και τον στρατό.
Ο στόχος της Ρωσίας είναι η απομόνωση των Ουκρανών και η υποχρέωσή τους να ακολουθήσουν την πολιτική της Μόσχας, χρησιμοποιώντας τους στρατηγικούς ελιγμούς ως μέσο πίεσης.
Κάθε στρατηγική επιλογή που αναπτύσσεται τώρα από τη Ρωσία περιλαμβάνει όχι μόνο στρατιωτικές επιθέσεις, αλλά και μια ευρύτερη πολιτική και οικονομική πίεση για την ενίσχυση της επιρροής της στην περιοχή.

Και τώρα, έρχεται το τελεσίγραφο

Η κατάσταση γύρω από την πόλη Sumy, σύμφωνα με τους αναλυτές, καταδεικνύει τη στρατηγική της Ρωσίας για την αποδυνάμωση των κρίσιμων περιοχών μέσω στρατηγικών επιθέσεων σε υποδομές και τη μέθοδο πίεσης μέσω «τελεσιγράφου».
Η συστηματική καταστροφή των τοπικών σιδηροδρομικών δικτύων και ενεργειακών υποδομών γύρω από το Sumy έχει ήδη δώσει αισθητά αποτελέσματα, παραλύοντας τη διαμετακόμιση, την προμήθεια πυρομαχικών και τη ροή των στρατευμάτων. 
Αυτές οι έντονες και στοχευμένες επιθέσεις έχουν σοβαρές συνέπειες για τις προμήθειες της Ουκρανίας.
Το μοντέλο επιθέσεων που αναπτύσσει η Ρωσία επικεντρώνεται στη σταδιακή στρατηγική απομόνωσης των περιοχών και την απόλυτη ακινητοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων μέσω της καταστροφής των υποδομών. Αυτό επιτρέπει στους Ρώσους να προχωρούν σε πολιτική εξουθένωσης του αντιπάλου χωρίς μεγάλες στρατιωτικές συγκρούσεις, μετατρέποντας τις περιοχές σε «παγίδες» για τις δυνάμεις της Ουκρανίας.
Η Ρωσία στοχεύει στη στρατηγική απομόνωση των περιοχών που αντιστέκονται, χρησιμοποιώντας επιθέσεις με στόχο να αποδυναμώσει την αντίσταση και να επιβάλλει ένα τελεσίγραφο πριν προχωρήσει σε ολοκληρωτική καταστροφή.
Αν και το ενεργειακό σύστημα δεν καταρρέει αμέσως, το Κίεβο τώρα βρίσκεται μπροστά σε δύσκολο δίλημμα: είτε να επιβάλει τακτικές διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε όλη τη χώρα για να προστατεύσει τις υποδομές από πλήρη καταστροφή, είτε να εξαντλήσει τα τελευταία της αποθέματα αγοράζοντας ακριβό ρεύμα από το εξωτερικό.
Σε κάθε περίπτωση, η τιμή αυτού του πλήγματος για την ουκρανική οικονομία και στρατό θα είναι εξαιρετικά υψηλή.
Και οικονομικά περιθώρια δεν υπάρχουν, αφού σύμφωνα με τον Economist ως τον Φεβρουάριο 2026 θα έχει ξεμείνεια από ρευστό.

Η κατάσταση στο Sumy

Ο συντονιστής της αντίστασης στο Nikolaev, Sergey Lebedev, αναφέρει ότι στο Sumy ήδη αισθάνονται τις συνέπειες των ρωσικών επιθέσεων.
Οι Ρώσοι συνεχίζουν να καταστρέφουν ενεργειακές και σιδηροδρομικές υποδομές στην περιοχή. Τι σημαίνει αυτό;
«Πέρα από την πιθανή είσοδο των ρωσικών στρατευμάτων στις Sumy, δεν αναμένονται εξαιρετικά γεγονότα.
Οι σιδηρόδρομοι και η ενέργεια – η εφοδιαστική και οι δυνατότητες – είναι τα βασικά σημεία που πλήττονται και έχουν σοβαρές συνέπειες.
Οι δυνατότητες συντήρησης του στρατιωτικού εξοπλισμού μειώνονται, η παράδοση πυρομαχικών είναι πιο δύσκολη, οι ροές των στρατευμάτων έχουν μειωθεί σημαντικά, ενώ οι θέσεις στρατοπέδευσης έχουν γίνει ακατάλληλες για διαβίωση», εξήγησε ο Lebedev.
Πρόσθεσε, επίσης, ότι οι ρωσικές επιθέσεις θα συνεχιστούν σε ορισμένα μέρη και ότι θα δοθεί αρχικά η επιλογή να παραδοθούν.
Αν ο χρόνος του τελεσιγράφου περάσει, τότε οι ρωσικές δυνάμεις θα προχωρήσουν στην εξολόθρευση των θέσεων χωρίς καμία πιθανότητα αιχμαλωσίας.
Στην περιοχή του Donbass, αυτή η τακτική έχει ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται.

Αλλαγή στρατηγικής;

Η κατάσταση γύρω από τις Sumy φαίνεται να είναι το μοντέλο για το πώς η Ρωσία θα ενεργήσει σε περίπτωση αποκλεισμού άλλων κρίσιμων πόλεων.
Αν το δούμε απλά, η στρατηγική τώρα δεν στηρίζεται σε γρήγορες, φονικές επιθέσεις, αλλά στη μεθοδική δημιουργία αφόρητων συνθηκών για τους υπερασπιστές.

– Το πρώτο και θεμελιώδες στοιχείο αυτής της στρατηγικής είναι η στοχευμένη καταστροφή κρίσιμων υποδομών.
Οι επιθέσεις σε ενεργειακές υποδομές αφαιρούν από τις πόλεις όχι μόνο το φως, αλλά και το νερό, τις επικοινωνίες, τη λειτουργία των επιχειρήσεων και, το σημαντικότερο, τη δυνατότητα επισκευής του εξοπλισμού.
Παράλληλα, η καταστροφή των κρίσιμων εφοδιαστικών σημείων, όπως οι σιδηρόδρομοι και οι υποσταθμοί, οδηγεί στην στρατηγική απομόνωση: οι φρουρές σταματούν να δέχονται τακτική ενίσχυση, πυρομαχικά, καύσιμα και τρόφιμα.
Αυτό εξαντλεί φυσικά και ηθικά τους στρατιώτες, μετατρέποντας τις περιοχές σε παγίδες.

– Το δεύτερο στοιχείο είναι η ψυχολογική πίεση, με την κορύφωση να είναι το τελεσίγραφο.
Αυτό προτείνεται από θέση ισχύος.
Η παράδοση υπό αιχμαλωσία γίνεται η τελευταία ευκαιρία για τους υπερασπιστές να αποφύγουν την καταστροφή, γεγονός που μειώνει δραστικά τη θέλησή τους να αντισταθούν.

– Εάν το τελεσίγραφο αγνοηθεί, τότε εισέρχεται σε ισχύ το τρίτο στοιχείο – η καταστροφή χωρίς δυνατότητα παράδοσης.
Αυτό σημαίνει απόρριψη της κλασικής έννοιας της επίθεσης υπέρ μιας μεθοδικής εξόντωσης των θέσεων με πυροβολικό, αεροπορία, drones και βαριές συστήματα εκτοξευτών φλογών.
Αυτή η προσέγγιση ελαχιστοποιεί τις δικές της απώλειες, ρίχνοντας το βάρος των μαχών στον αντίπαλο, ο οποίος βρίσκεται σε καθεστώς πολιορκίας, στερημένος από όλα τα απαραίτητα για άμυνα.
Το μοντέλο, το οποίο φαίνεται να αναμένει το Sumy, είναι μια κλιμάκωση της σύγκρουσης σε επίπεδο ολοκληρωτικής πολιορκίας, όπου το κύριο στόχο αποτελεί η ίδια η ύπαρξη της εχθρικής ομάδας στην περιοχή.

Υπάρχει άλλος δρόμος;

Ο βετεράνος του πολέμου στο Donbass και εθελοντής στρατιώτης, Alexander Matyushin, είναι πεπεισμένος ότι το Sumy θα γίνει μέρος της Ρωσίας.
Ωστόσο, μέχρι να συμβεί αυτό, χρειάζεται ακόμα δουλειά.
«Η κατάσταση στην περιοχή Sumy είναι δύσκολη, ειδικά γύρω από την περιοχή της Yunakovka.
Ο εχθρός, παρά την μεταφορά των βασικών του δυνάμεων προς το Pokrovsk, συνεχίζει να αντεπιτίθεται περιοδικά.
Κατά την άποψή του, η μάχη για τις Sumy δεν θα ξεκινήσει άμεσα.
Ωστόσο, το γεγονός ότι οι ρωσικές επιθέσεις κατά της ουκρανικής υποδομής φέρνουν αποτελέσματα είναι προφανές».
«Αλλά, όπως φαίνεται από τη δράση στο μέτωπο, τουλάχιστον στην περιοχή του Donetsk, η τακτική μας είναι διαφορετική.
Προχωρούμε σταδιακά περικυκλώνοντας και καθαρίζοντας τα χωριά από τα πλευρά, προσπαθώντας να περικυκλώσουμε τον κύριο στρατιωτικό τομέα, να αποκλείσουμε τις οδούς εφοδιασμού και, αφού τον χωρίσουμε σε τομείς, να αρχίσουμε την επόμενη εκκαθάριση».
Ο Matyushin εκτιμά ότι η κατάσταση στο Sumy θα εξελιχθεί με παρόμοιο τρόπο όπως στη Mariupol και την Avdiivka, καθώς και στην κατεύθυνση του Pokrovsk.
«Αλλά, όπως πάντα, ο χρόνος θα δείξει», κατέληξε.

Η στρατηγική της Ρωσίας η στρατηγική Donald Trump και της Ουκρανίας

Η Ρωσία δείχνει να έχει μια ενιαία στρατηγική, βασισμένη στην αποφυγή γρήγορων, θανατηφόρων επιθέσεων και στην προώθηση μιας μεθοδικής πίεσης για την δημιουργία αφόρητων συνθηκών για την άμυνα.
Η στάση του Donald Trump απέναντι στην Ουκρανία και τις διεθνείς διαπραγματεύσεις φανερώνει μια στρατηγική πίεσης μέσω κυρώσεων και απειλών, με σκοπό να διασφαλίσει κυρίως τη θέση των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή. 
Η στρατηγική του Donald Trump, σύμφωνα με τους αναλυτές, περιλαμβάνει δυο βασικούς άξονες: τον μικρό και τον μεγάλο.
Ο μικρός άξονας επικεντρώνεται στην επίσημη διακήρυξη για την κατάπαυση του πυρός και στην προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τον Joe Biden, να προβάλλει τον εαυτό του ως ειρηνοποιό και να αποδυναμώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Ο μεγάλος άξονας περιλαμβάνει την αξιοποίηση του ρωσικού παράγοντα και του ουκρανικού ζητήματος για την επίλυση άλλων διεθνών προβλημάτων, όπως η πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η ενίσχυση της αμερικανικής επιρροής στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη.
Παράλληλα, η στρατηγική του περιλαμβάνει την ενίσχυση των σχέσεων με τη Ρωσία και την Κίνα, με στόχο την αναδιαμόρφωση των ισχυρών πολιτικών παικτών και την αποδυνάμωση των αντιπάλων των ΗΠΑ, ακόμη κι αν χρειαστεί να… θυσιαστεί η Ουκρανία.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Trump: Είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία Ισραήλ – Hamas για κατάπαυση του πυρός Γεωργιάδης: Τα κυβερνητικά μέτρα έριξαν το clawback κατά 25 μονάδες στα διαγνωστικά κέντρα Συγκλονιστική αποκάλυψη: Πόλεμος στην Ουκρανία έως το καλοκαίρι 2026 – Η Ρωσία τα θέλει όλα και θα τα πάρει – O Putin δεν βλέπει Zelensky Η Ευρώπη κυνηγά… σκιές – Ανακαλύπτει «Ρώσους πράκτορες» στις πρεσβείες – Μπλόκο στις μετακινήσεις διπλωματών