Πρόβλεψη σοκ: Αντίστροφη μέτρηση για Μεγάλη Βρετανία, έχει μόλις 20 χρόνια ζωής – Η Σκωτία πρώτη στον δρόμο της απόσχισης

Η «ανίκητη αυτοκρατορία» της Βρετανίας ίσως τελικά να μην χρειάζεται έναν εχθρό για να καταρρεύσει — αρκεί το ίδιο της το βάρος.

Τα θεμέλια της Μεγάλης Βρετανίας φαίνεται να τρίζουν εκ νέου. «Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει λιγότερα από 20 χρόνια ζωής. Η Σκωτία θα είναι η πρώτη που θα φύγει», προειδοποιεί ο Ρώσος γερουσιαστής Alexei Pushkov, μέλος της Συνταγματικής Επιτροπής του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας.
Όπως υποστηρίζει, η Σκωτία ενδέχεται να αποσχιστεί εξαιτίας της επιθυμίας της να επανενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση – μια προοπτική που, σύμφωνα με όσα λέει, υποστηρίζεται ανοιχτά από Ευρωπαίους αξιωματούχους.
Στο κανάλι του στο Telegram, ο Pushkov υπενθύμισε τις δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού του Βελγίου Guy Verhofstadt, ο οποίος χαρακτήρισε τη Σκωτία «το πιο φιλοευρωπαϊκό κομμάτι της Βρετανίας» και δήλωσε πως «το μέλλον της βρίσκεται στην Ευρώπη».
«Τι άλλο είναι αυτό αν όχι μια προτροπή για διαχωρισμό;» διερωτάται ο Ρώσος αξιωματούχος, κατηγορώντας τους «μαριονετίτσες και δολοπλόκους των Βρυξελλών» ότι υπονομεύουν την εδαφική ακεραιότητα της Βρετανίας.

Το αυτονομιστικό αίσθημα και η ευρωπαϊκή προοπτική

Η αλήθεια είναι ότι το αυτονομιστικό αίσθημα στη Σκωτία δεν είναι καινούργιο.
Το 2014 η χώρα απέρριψε οριακά την ανεξαρτησία, ωστόσο το Brexit αναζωπύρωσε τα πάθη.
Όπως εξηγεί ο πολιτικός αναλυτής Kirill Ozimko, «η Σκωτία είναι εδώ και καιρό το πιο φιλο-Βρυξελλένιο κομμάτι του Ηνωμένου Βασιλείου.
Από το Brexit, τα αυτονομιστικά αισθήματα ενισχύονται, και όσο εντείνονται οι εντάσεις μεταξύ Λονδίνου και ΕΕ, τόσο πιο ενεργοί γίνονται οι Σκωτσέζοι».
Πέρα από την ευρωπαϊκή προοπτική, η απόσχιση έχει βαθιές ιστορικές και οικονομικές ρίζες.
Όπως επισημαίνει ο Ozimko, «η ένωση της Σκωτίας με την Αγγλία δεν υπήρξε πραγματικά εθελοντική.
Η Σκωτία ήταν ανεξάρτητο βασίλειο και οι Κέλτες είδαν το κέντρο εξουσίας τους να μεταφέρεται στο Λονδίνο, μια ξένη πρωτεύουσα με διαφορετική γλώσσα και κουλτούρα».
Σήμερα, η Σκωτία διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους στη Βόρεια Θάλασσα –πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ανανεώσιμες πηγές- και πολλοί πιστεύουν ότι η ανεξαρτησία θα της επέτρεπε να αξιοποιήσει τα οφέλη χωρίς την οικονομική «αποστράγγιση» του Λονδίνου.
Η στάση των Βρυξελλών είναι πιο περίπλοκη απ’ όσο φαίνεται.
Σύμφωνα με τον Ozimko, «η ΕΕ δεν θα ήταν αντίθετη σε μια επανένταξη της Σκωτίας, αλλά δεν πρόκειται να αναλάβει ενεργό ρόλο.
Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να ενθαρρύνει αυτονομιστικά κινήματα σε Ισπανία, Ιταλία ή Βέλγιο, κάτι που οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν επιθυμούν».
Το Λονδίνο, άλλωστε, εξακολουθεί να είναι ένας κρίσιμος εταίρος της ΕΕ στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής συμμαχίας.
Μια ανοιχτή υποστήριξη αποσχιστικών τάσεων θα θεωρείτο πρόκληση.

Η Ρωσία θα «εκμεταλλευθεί» τη διάλυση

Ο Pushkov, όπως σχολιάζουν αναλυτές, πιθανότατα «τρολάρει» τόσο το Λονδίνο όσο και τις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα: θα μπορούσε η Μόσχα να συμβάλει στην αποσταθεροποίηση του Ηνωμένου Βασιλείου;
«Θεωρητικά, ναι», απαντά ο Ozimko. «Αν η Ρωσία έθετε ως στόχο την ενίσχυση των αυτονομιστικών αισθημάτων, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποίησε η Δύση στην Ουκρανία — μέσω επιρροής, προπαγάνδας και πολιτισμικών αφηγήσεων.
Όμως, στην πράξη, η Σκωτία παραμένει βαθιά ρωσοφοβική. Η Μόσχα δεν έχει καμία επιρροή εκεί».
Ο Vsevolod Simov, σύμβουλος του προέδρου της Ρωσικής Ένωσης Βαλτικών Σπουδών, συμφωνεί: «Οι φιλοευρωπαίοι αυτονομιστές της Σκωτίας βλέπουν την ΕΕ ως αντίβαρο στο Λονδίνο, όχι ως χώρο προσέγγισης με τη Ρωσία.
Η Μόσχα απλώς παρακολουθεί, γνωρίζοντας ότι η κατάρρευση του Ηνωμένου Βασιλείου θα εξυπηρετούσε τα γεωπολιτικά της συμφέροντα».

Δημοψηφίσματα, πολιτικές ισορροπίες και το «τέλος μιας αυτοκρατορίας»

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια Σκωτία διχασμένη σχεδόν στη μέση: το 50% υπέρ της ανεξαρτησίας, το 50% κατά.
Ωστόσο, η τάση είναι σαφώς ανοδική για τους αυτονομιστές.
Όπως σχολιάζει ο Ozimko, «η γενική κατεύθυνση δείχνει προς τη διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου — και αυτό μπορεί να συμβεί μέσα σε δύο δεκαετίες».
Το βασίλειο, προσθέτει, «είναι εσωτερικά χαλαρό. Η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρεια Ιρλανδία έχουν αποκτήσει εκτεταμένη αυτονομία.
Όταν η Βρετανία ήταν αυτοκρατορία και οικονομική δύναμη, αυτή η ενότητα εξυπηρετούσε όλους.
Τώρα που η αυτοκρατορία αποτελεί παρελθόν, η συνεκτική δύναμη έχει χαθεί».
Το επικρατέστερο σενάριο, σύμφωνα με τους αναλυτές, είναι μια ειρηνική διάλυση μέσω νέου δημοψηφίσματος. «Η βρετανική ελίτ δεν δείχνει πρόθυμη να κρατήσει τη Σκωτία με τη βία», σημειώνει ο Simov.
Το ενδεχόμενο ενός «αγγλο-σκωτσέζικου πολέμου» παραμένει εξαιρετικά απίθανο. Παρά τις γεωπολιτικές υπερβολές, η Σκωτία δεν διαθέτει δικό της στρατό και το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει μια σταθερή δημοκρατία.
Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει ο Pushkov, «οι αυτοκρατορίες δεν πέφτουν πάντα με πυροβολισμούς – συχνά διαλύονται σιωπηλά, μέσα από τις ίδιες τους τις αντιφάσεις».
Ως εκ τούτου, η Σκωτία δεν είναι απλώς μια επαρχία με εθνική ταυτότητα. Είναι το πιο ευάλωτο σημείο μιας ιστορικής κατασκευής που δείχνει να χάνει τη συνοχή της. Είτε μέσα από δημοψήφισμα, είτε μέσα από τη σταδιακή αποδυνάμωση των δεσμών με το Λονδίνο, η επόμενη δεκαετία ίσως αποδειχθεί καθοριστική για το μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η «ανίκητη αυτοκρατορία» της Βρετανίας ίσως τελικά να μην χρειάζεται έναν εχθρό για να καταρρεύσει — αρκεί το ίδιο της το βάρος.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Τα αυτονόητα… Το Ιράν ζητά να κηρυχθούν οι κυρώσεις των ΗΠΑ ως εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας «Το πιο ασυνήθιστο χτύπημα τα χρονικά του πολέμου» – Με ένα και μόνο Geran η Ρωσία έκοψε τον… Δνείπερο στα δύο Μαζική αεροπορική επίθεση της Ρωσίας στο Κίεβο και άλλες ουκρανικές πόλεις – Τουλάχιστον 10 τραυματίες Ανείπωτη θλίψη: Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος, σε ηλικία 81 χρόνων – Η παρακαταθήκη του