Στρατηγικό πάγωμα: Οι Έλληνες εφοπλιστές εκτός ναυπηγείων – FinanceNews.gr

Γιατί οι Έλληνες δεν «χτίζουν» νέα bulk carriers: Οκτώ μήνες χωρίς νέα ελληνική παραγγελία – Η προσεκτική στάση, οι γεωπολιτικές πιέσεις και το αβέβαιο ενεργειακό μέλλον.
Η αποχή των Ελλήνων πλοιοκτητών από νέες ναυπηγήσεις bulk carriers δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας, αλλά συνειδητή επιλογή στρατηγικής αναμονής, εναρμονισμένη με τις συνθήκες της ναυλαγοράς. Σύμφωνα με στοιχεία της Signal Ocean, έχουν περάσει οκτώ μήνες από την τελευταία σχετική ελληνική παραγγελία, ενώ οι πρόσφατες καταγραφές αφορούν συμφωνίες του 2024.
Η Μαρία Μπερτζελέτου, Senior Market Analyst της Signal Ocean, εκπόνησε μελέτη για τη «Ν» και σημειώνει ότι σε περιβάλλον γεωπολιτικών κινδύνων και ρυθμιστικής αστάθειας, η ελληνική ναυτιλία επιλέγει ευελιξία αντί βεβιασμένων επενδύσεων. Στόχος: η σταθεροποίηση των ναύλων και η αποφυγή υπερπροσφοράς, με λιγότερα από 190 νεότευκτα bulk carriers ελληνικών συμφερόντων την τελευταία πενταετία.
Η στάση αυτή ενισχύθηκε μετά τον πόλεμο Ρωσίας–Ουκρανίας, που αναστάτωσε τις ροές σιτηρών και πρώτων υλών, αναδεικνύοντας την ευθραυστότητα των θαλάσσιων logistics. Το 2024, καμία νέα ελληνική παραγγελία δεν έχει καταγραφεί, γεγονός που αντανακλά την αυξημένη επιφυλακτικότητα απέναντι στις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις και το ενεργειακό αδιέξοδο για τα καύσιμα του μέλλοντος (LNG, μεθανόλη, αμμωνία, βιοκαύσιμα).
Οι παράμετροι της στρατηγικής αναμονής
Το Capesize segment δείχνει να ανακτά δυναμική, λόγω αυξημένων εισαγωγών σιδηρομεταλλεύματος στην Κίνα και ενίσχυσης της παραγωγής χάλυβα, αλλά η ελληνική παρουσία παραμένει περιορισμένη.
Τα μεσαία μεγέθη (Panamax, Supramax, Ultramax), όπου οι Έλληνες έχουν παραδοσιακά ισχυρή θέση, αντιμετωπίζουν πιέσεις από την πτώση των εισαγωγών σιτηρών και άνθρακα στην Ασία, επηρεασμένες από εμπορικούς πολέμους και εγχώρια παραγωγή.
Η Διεθνής Σύμβαση του Χονγκ Κονγκ για την ανακύκλωση πλοίων ενδέχεται να επιταχύνει διαλύσεις, δημιουργώντας μελλοντικά «παράθυρα» νέων παραγγελιών.
Η επιλογή ναυπηγείων διαφοροποιείται: στα capesizes κυριαρχούν μεγάλα κινεζικά ναυπηγεία, ενώ στα panamaxes και supramaxes προτιμώνται τόσο κινεζικά όσο και ιαπωνικά.
Η ελληνική ναυτιλία, με διαχρονικό ένστικτο επιβίωσης, δείχνει να περιμένει το κατάλληλο timing. Το ερώτημα είναι αν το δεύτερο εξάμηνο του 2025 θα τη βρει και πάλι στο ρόλο του επενδυτή ή αν θα παραμείνει στη θέση του ψύχραιμου παρατηρητή.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.