Το μεγάλο φιάσκο του άξονα Γαλλίας – Γερμανίας – Καταρρέει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση – Αναξιόπιστος ο Macron

Τα εσωτερικά προβλήματα έχουν επανειλημμένα ανακόψει την πρόοδο στην κρίσιμη αυτή συνεργασία τα τελευταία χρόνια.

Σε μια ηλιόλουστη ημέρα τον Αύγουστο στην Côte d’Azur, ο Emmanuel Macron προσπάθησε να καθησυχάσει τη γερμανική πλευρά μετά από κοινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, τονίζοντας ότι μια ακόμη εσωτερική πολιτική κρίση στο Παρίσι δεν θα ανατρέψει τη φιλία των δύο χωρών.
Μετά τη συνάντηση με την ομάδα του Chancellor Friedrich Merz, ο Macron δέχτηκε ερωτήσεις από δημοσιογράφους σχετικά με το αν οι κοινές πρωτοβουλίες σε τομείς όπως η ενέργεια και το εμπόριο θα επιβιώσουν, δεδομένου ότι ήδη κυκλοφορούσαν δημοσιεύματα για την κυβέρνηση του τότε Prime Minister François Bayrou.
Ο Macron απάντησε ότι η εσωτερική πολιτική αναταραχή δεν αποτέλεσε ποτέ εμπόδιο στην κρίσιμη συνεργασία μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της ΕΕ, που μαζί αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ένωσης, σημειώνει η Euractiv.

Η στασιμότητα της Γαλλο-Γερμανικής Συνεργασίας

Στην πραγματικότητα, τα εσωτερικά προβλήματα έχουν επανειλημμένα ανακόψει την πρόοδο στην κρίσιμη αυτή συνεργασία τα τελευταία χρόνια. Η γαλλο-γερμανική «μηχανή» της ΕΕ, κάποτε επαινούμενη ως κινητήριος δύναμη για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς και άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών έργων, έχει παγώσει, καθώς Παρίσι και Βερολίνο αποσπάστηκαν από τις δικές τους πολιτικές κρίσεις.
Η ψήφος μη εμπιστοσύνης της Δευτέρας, που ανέτρεψε τον Bayrou – τέταρτο πρωθυπουργό του Macron σε τρία χρόνια – αποτελεί νέο εμπόδιο, εγείροντας ερωτήματα για το μέλλον της συμμαχίας στον πυρήνα της Ευρώπης.
Η κυβέρνηση του Chancellor Friedrich Merz προσπάθησε να εμφανιστεί αισιόδοξη. Ο κύριος εκπρόσωπος Stefan Kornelius δήλωσε πριν από την ψηφοφορία ότι το Βερολίνο δεν ανησυχεί για τη Γαλλία, ενώ κορυφαίοι βουλευτές της συνασπισμένης πλειοψηφίας υποβάθμισαν τους φόβους για ρήξη. Ωστόσο, ιδιωτικά, η ανησυχία αυξάνεται, με πηγές να μιλούν για “μεγάλη ανησυχία σχετικά με το αδιέξοδο και τα δημοσιονομικά προβλήματα της Γαλλίας που επηρεάζουν τη συνεργασία”.
Ορισμένες φωνές στην κυβέρνηση έχουν αναρωτηθεί αν η Γερμανία θα έπρεπε να χαράξει δική της πορεία, καθώς η Γαλλία φαίνεται αναξιόπιστος εταίρος. Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο σε τομείς με ήδη υπάρχουσες εντάσεις, όπως μεγάλα κοινά αμυντικά έργα, προειδοποιούν πηγές.

Εναλλασσόμενη αστάθεια

Πριν από λίγα χρόνια, όμως, ήταν η γερμανική πολιτική ακινησία που προκαλούσε εκνευρισμό στο Παρίσι. Κάτω από τον πρώην καγκελάριο Olaf Scholz, μια δύσκαμπτη τριμερής συνασπισμένη κυβέρνηση βρισκόταν επανειλημμένα σε αδιέξοδο, ειδικά σε θέματα κλίματος και προϋπολογισμού.
Στη συνέχεια, ο Macron έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του καλώντας σε πρόωρες εκλογές μετά την επιτυχία της γαλλικής ακροδεξιάς στις εκλογές της ΕΕ. Ακολούθησε η διάλυση του συνασπισμού του Scholz.
Σύμφωνα με τον Yann Wernert, ειδικό στις γαλλο-γερμανικές σχέσεις στο Jacques Delors Centre, οι εναλλασσόμενες αυτές κρίσεις αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη στροφή στην Ευρώπη, καθώς οι εγγυήσεις ασφαλείας των ΗΠΑ έχουν γίνει λιγότερο αξιόπιστες λόγω της επιστροφής του πολέμου στην ήπειρο, ασκώντας πίεση σε ήδη περιορισμένους προϋπολογισμούς.
Η πτώση του Bayrou έρχεται ενώ οι σχέσεις είχαν θερμανθεί υπό τον νέο φιλικό προς τη Γαλλία καγκελάριο Merz, που παρουσίασε με τον Macron ένα σημαντικό πρόγραμμα για την οικονομία και την ασφάλεια μόλις πριν από δύο εβδομάδες. Αυτές οι πρωτοβουλίες είναι πλέον «σε αναμονή», σύμφωνα με τον Jacob Ross, πολιτικό επιστήμονα στο German Council on Foreign Relations (DGAP).
Η αντικατάσταση του Bayrou με τον Macron loyalist Sébastien Lecornu, πρόσφατα υπουργό Άμυνας της Γαλλίας, στοχεύει στον περιορισμό της αναταραχής, αλλά δεν είναι σαφές αν η νέα κυβέρνηση θα τηρήσει τις συμφωνίες που είχαν συναφθεί προηγουμένως, προσθέτει ο Ross.

 Δημοσιονομική Ανισορροπία

Η πτώση του Bayrou έθαψε τα σχέδια για περικοπές δαπανών και ανέδειξε ξανά την αδυναμία της Γαλλίας να εφαρμόσει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις προϋπολογισμού. Η χώρα, με τον τρίτο υψηλότερο δείκτη χρέους προς ΑΕΠ στην ΕΕ, διαθέτει περιορισμένο δημοσιονομικό χώρο.
Για χρόνια, η Γαλλία αδυνατεί να σηκώσει το βάρος σε ευρωπαϊκά δημοσιονομικά θέματα, ενώ η Γερμανία επωμίζεται μεγαλύτερο μέρος. Αυτό σημαίνει ότι τα κοινά έργα περιορίζονται σε φθηνά μέτρα ή εξαρτώνται από την οικονομική ισχύ του Βερολίνου.
Ο Wernert σημειώνει: «Υπάρχει ανισορροπία στις δημοσιονομικές επενδύσεις που μπορούν να συνεισφέρουν Γαλλία και Γερμανία», αν και η Γαλλία διαθέτει ήδη έναν σχετικά καλά εξοπλισμένο στρατό.
Ο Mario Draghi, πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ, εκτιμά ότι οι χώρες της ΕΕ πρέπει να δαπανήσουν επιπλέον €800 δισ. ετησίως για ανασυγκρότηση, κλιματική ουδετερότητα και οικονομική ανταγωνιστικότητα. Η Γαλλία δυσκολεύεται να συμβάλει, καθώς το Παρίσι ξοδεύει περισσότερα για την εξυπηρέτηση του χρέους (€67 δισ. ετησίως) παρά για την άμυνα. Η διαφορά φαίνεται έντονα και στη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, όπου η Γερμανία υπερτερεί σημαντικά.

Η αμφιλεγόμενη Γαλλο-Γερμανική «Σχέση Αγάπης»

Λίγοι στο Βερολίνο βλέπουν εναλλακτική στη σταθερή και ενισχυμένη γαλλο-γερμανική συνεργασία για την προώθηση της ευρωπαϊκής ατζέντας επανεξοπλισμού και ανταγωνιστικότητας. Με το Ηνωμένο Βασίλειο εκτός ΕΕ και την Ιταλία, την Πολωνία και την Ισπανία να αντιμετωπίζουν δικές τους κρίσεις, πολλοί προσεύχονται για σταθερή γαλλική κυβέρνηση μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Ο Armin Laschet, χριστιανοδημοκράτης και πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της γερμανικής Βουλής, ελπίζει ότι ο νέος Γάλλος πρωθυπουργός θα προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις «με συναίνεση και μεγαλύτερη ευαισθησία».
Ο Markus Töns, επικεφαλής Σοσιαλδημοκρατών για θέματα ΕΕ στη γερμανική Βουλή, υποστηρίζει ότι ορισμένοι δημοσιονομικοί φόβοι για τη Γαλλία είναι υπερβολικοί: «Τα στοιχεία χρέους απέχουν πολύ από το να αποτελούν σοβαρό λόγο ανησυχίας, ειδικά σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ».
Ωστόσο, η διαρκής δυσλειτουργία στη σχέση μπορεί να έχει βαθιές επιπτώσεις στο μέλλον της ΕΕ. Ο Ross προειδοποιεί: «Αν η έννοια της γαλλο-γερμανικής μηχανής είναι πέρα για πέρα άχρηστη, τότε η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όπως την ξέρουμε έχει φτάσει σε αδιέξοδο».
Μια διαρκής κρίση θα αναγκάσει τα κράτη μέλη της ΕΕ να αποφασίσουν για μια λειτουργική ομοσπονδιακή δομή, αλλά «χωρίς κοινά γαλλο-γερμανικά συμβιβαστικά μέτρα και πρωτοβουλίες, δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω εμβάθυνση της ΕΕ», καταλήγει ο Ross.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Απώλειες πάνω από 1% στις ευρωαγορές Λευκός Οίκος: Σύντομα η ανακοίνωση του επικεφαλής της NASA «Η Ουκρανία ξεμένει από στρατιώτες» – Το παραδέχθηκε κι ο Zelensky, που ζητά χρήματα από την Ευρώπη για μισθούς – Το απόλυτο αδιέξοδο Ουκρανική επίθεση με drone σε αυτοκίνητο στο Belgorod – Τραυματίστηκε ένα ζευγάρι