Τραμπ και Ζελένσκι σε τραπέζι στρωμένο από τον Πούτιν

Η εικόνα του Βλαντίμιρ Πούτιν να φεύγει θριαμβευτής από την Αλάσκα βαραίνει ήδη πάνω από την Ουάσιγκτον. Με τον Ρώσο πρόεδρο να έχει κερδίσει τις εντυπώσεις στο τετ-α-τετ με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι φτάνει σήμερα, Δευτέρα, στον Λευκό Οίκο σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία.
Οι δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου για «άμεση ειρήνη» χωρίς προϋπόθεση κατάπαυσης του πυρός, και η εμφανής σύμπλευσή του με τη ρητορική του Κρεμλίνου, προκαλούν έντονη ανησυχία στην Ουκρανία.
Το Κίεβο δεν έχει άλλωστε ξεχάσει το σοκαριστικό φιάσκο της συνάντησης Ζελένσκι – Τραμπ τον περασμένο Φεβρουάριο.
Αυτή τη φορά ο Ουκρανός πρόεδρος θα έχει στο πλευρό του και Ευρωπαίους ηγέτες. Μερσκ, Μακρόν, Μελόνι, φον ντερ Λάιεν και Στάρμερ θα δώσουν το «παρών», θέλοντας να στηρίξουν το Κίεβο, αλλά και τα συμφέροντα της Ευρώπης. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι διασφαλίζεται η επιτυχία της συνάντησης.
Μετά την Αλάσκα
Αν και οι Ουκρανοί ανέπνευσαν προσωρινά με ανακούφιση επειδή δεν υπήρξε «ξεπούλημα» στην Αλάσκα, γρήγορα η ατμόσφαιρα άλλαξε. Ο Τραμπ εμφανίστηκε να υιοθετεί τη ρωσική ατζέντα: όχι σε μια απλή εκεχειρία, αλλά σε μια «ολοκληρωμένη ειρήνη» που θα αναδιατάξει συνολικά τους όρους του πολέμου – και μαζί τους τα σύνορα.
Αυτό για την Ουκρανία ισοδυναμεί με πίεση να αποδεχθεί παραχωρήσεις που μέχρι σήμερα θεωρούνται «κόκκινη γραμμή».
Ο Πούτιν επανέφερε την αξίωση η Ουκρανία να αποσυρθεί από τμήματα του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, ενώ πρότεινε να «παγώσει» η κατάσταση αλλού με αντάλλαγμα ελάσσονες εδαφικές επιστροφές. Για το Κίεβο, αυτό θα άφηνε τη Ρωσία σε ισχυρότερη θέση για μελλοντική επίθεση. Μοναδικό στοιχείο αισιοδοξίας, η δήλωση Γουίτκοφ ότι οι ΗΠΑ θα παράσχουν εγγυήσεις ασφαλείας, αν και ούτε σε αυτό το μέτωπο δόθηκαν λεπτομέρειες.
Το δίλημμα Ζελένσκι
Ο Ζελένσκι γνωρίζει ότι η κοινή γνώμη στην Ουκρανία έχει κουραστεί από τον πόλεμο και σε μεγάλο ποσοστό στηρίζει την ιδέα ενός «ρεαλιστικού συμβιβασμού». Όμως οι ίδιοι πολίτες απορρίπτουν μαζικά περαιτέρω απώλεια εδαφών πέραν όσων ήδη κατέχει η Ρωσία.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι λιγότεροι από 20% θα αποδέχονταν τις παραχωρήσεις που φέρεται να προωθεί ο Τραμπ. Έτσι, ο Ουκρανός πρόεδρος προσέρχεται στον Λευκό Οίκο με ελάχιστα περιθώρια κινήσεων.
Το «όπλο» του Τραμπ
Μετά το φιάσκο του Φεβρουαρίου, όταν ο Ζελένσκι βρέθηκε αιφνιδιασμένος στο Οβάλ Γραφείο όπου ο Τζέι Ντι Βανς φρόντισε να ανάψει το φιτίλι, η Ουκρανία φοβάται επανάληψη σκηνικού.
Ο Τραμπ ήδη δεν κρύβει τι πιστεύει. Αν οι συνομιλίες αποτύχουν, φταίει το Κίεβο. «Η Ρωσία είναι μεγάλη δύναμη, η Ουκρανία όχι», είπε χαρακτηριστικά. Έτσι, το ραντεβού της Δευτέρας μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς τον Ζελένσκι να υπογράψει μια συμφωνία που μοιάζει περισσότερο με «συνθηκολόγηση».
Οι Ευρωπαίοι…παρατηρητές
Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι μια αμερικανο-ρωσική συμφωνία χωρίς ουκρανική συναίνεση θα ήταν εύθραυστη και θα υπονόμευε τις όποιες εγγυήσεις ασφάλειας.
Γι’ αυτό και επιδιώκουν να έχουν ενεργό ρόλο στις συζητήσεις, πριν οδηγηθούν σε τριμερή σύνοδο Τραμπ-Πούτιν-Ζελένσκι.
Μέχρι στιγμής πάντως δεν έχουν πετύχει τίποτα παραπάνω από το να μένουν σε ρόλο παρατηρητή (που θα κληθεί στο τέλος να πληρώσει τον λογαριασμό).
Και τώρα τι;
Το ερώτημα παραμένει αν η σημερινή συνάντηση θα σημάνει ένα νέο φιάσκο για τον Ζελένσκι ή αν μπορεί να προκύψει έστω μια ευκαιρία για πραγματική διαδικασία ειρήνης με ασφαλιστικές δικλίδες.
Για την ώρα, όλα δείχνουν ότι το τραπέζι είναι στρωμένο με ρωσικούς όρους – και το Κίεβο καλείται να καθίσει σε αυτό.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.