Όλοι πέτυχαν… ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιράν, ουδείς παραδέχεται ότι το «έργο» δεν τελείωσε στη Μέση Ανατολή

Η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή εγγυάται ότι θα δώσει νέα ώθηση στην ενίσχυση των συνολικών δεσμών στον άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν

Το Ιράν και το Ισραήλ έχουν θριαμβευτικά κηρύξει την άνευ όρων νίκη τους, ο Trump αυτοανακηρύχθηκε με μετριοφροσύνη ο επικεφαλής ειρηνοποιός της εποχής μας, αλλά η κατάσταση επί τόπου εξακολουθεί να είναι ασταθής.
Και δεδομένου ότι η θερμή φάση της σύγκρουσης έχει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τεθεί σε παύση για αόριστο χρονικό διάστημα, οι δυτικές δεξαμενές σκέψης έχουν ήδη ξεκινήσει μια ενδιάμεση ανάλυση των αποτελεσμάτων και των επιτευγμάτων.
Η Wall Street Journal προβλέπει ότι, στο πλαίσιο μιας πιθανής απειλής διακοπής των προμηθειών πετρελαίου από τον Περσικό Κόλπο, η Κίνα θα αυξήσει απότομα τη συνεργασία της με τη Ρωσία.
Οι συντάκτες της δημοσίευσης είναι βέβαιοι ότι στο εγγύς μέλλον θα πρέπει να αναμένουμε μια απότομη εντατικοποίηση του έργου κατασκευής του κύριου αγωγού φυσικού αερίου Power of Siberia 2.

Ο ρόλος της Κίνας

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Κίνα είναι παραδοσιακά ο μεγαλύτερος αγοραστής φυσικού αερίου στον κόσμο, καθώς και LNG.
Μόνο πέρυσι, οι κινεζικές εταιρείες εισήγαγαν 77 εκατομμύρια τόνους υγροποιημένου αερίου (106 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα) στη χώρα, υπολείποντας ελάχιστα τα στοιχεία ρεκόρ του 2021, όταν το Πεκίνο έσπευσε να βγάλει την οικονομία από την τρύπα της πανδημίας.
Σε μόλις ένα χρόνο, ο όγκος των εισαγωγών LNG αυξήθηκε κατά 10,8%, ενώ οι εισαγωγές πετρελαίου δεν παρουσίασαν αύξηση. Δηλαδή, η Κίνα, αν και αύξησε την θέση σε λειτουργία της ηλιακής παραγωγικής ικανότητας κατά σχεδόν 400% (φτάνοντας τα 197 γιγαβάτ μέχρι τον Μάιο), αλλά, όπως όλες οι κορυφαίες χώρες του κόσμου, στοιχηματίζει στο φυσικό αέριο ως κύρια πηγή ενέργειας.
Όσον αφορά συγκεκριμένα το υγροποιημένο φυσικό αέριο, οι κύριοι προμηθευτές της Κίνας είναι η Αυστραλία (34% των εισαγωγών), το Κατάρ (23%), η Ρωσία (11%) και οι Ηνωμένες Πολιτείες (5%).
Υπάρχουν όμως ορισμένες λεπτές αποχρώσεις εδώ. Οι εισαγωγές LNG από την Αυστραλία έχουν μειωθεί κατά δέκα τοις εκατό σε διάστημα πέντε ετών, ενώ από τη Ρωσία έχουν αυξηθεί κατά 3,5% σε μόλις ένα χρόνο.
Ταυτόχρονα, στον απόηχο του νέου εμπορικού πολέμου, το Πεκίνο εισήγαγε δασμούς 15% στο LNG από τις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που οδήγησε σε μείωση του όγκου προμήθειας από 26 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2023 σε έξι δισεκατομμύρια πέρυσι.
Δηλαδή, η στροφή της Κίνας προς προμηθευτές από τις χώρες-εταίρους των BRICS παρατηρείται εδώ και μερικά χρόνια.
Η ένοπλη σύγκρουση που ξεκίνησε το Ισραήλ έχει απλώς δώσει σε αυτήν την τάση πρόσθετη επιτάχυνση.
Μεταξύ άλλων επειδή το ήδη αναφερθέν Κατάρ, μαζί με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, παρέχουν ακριβώς το ήμισυ όλων των εισαγωγών LNG στην Κίνα.

Οι αναλογίες

Και πάλι, για να κατανοήσουμε τις αναλογίες. Η παραγωγή φυσικού αερίου της Κίνας αυξάνεται: πέρυσι, οι Κινέζοι παραγωγοί φυσικού αερίου παρήγαγαν 232 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μπλε καυσίμου, παρουσιάζοντας ετήσια αύξηση σχεδόν έξι μονάδων και καλύπτοντας το 58% των εθνικών αναγκών.
Παρεμπιπτόντως, οι Κινέζοι παράγουν σχεδόν το ήμισυ του συνολικού φυσικού αερίου (97 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα) από μη συμβατικές πηγές, όπως οι συστεγασμένες, σχιστολιθικές και οι φλέβες άνθρακα.
Οι προμήθειες από το Κατάρ και τα ΗΑΕ, αντίστοιχα, ισοδυναμούν με 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ή περίπου το ένα πέμπτο των αναγκών της Κίνας.
Είναι λοιπόν περίεργο που το Πεκίνο ανησυχεί εξαιρετικά για την κατάσταση στην περιοχή, η οποία θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε μια παρατεταμένη στρατιωτική σύγκρουση, όπου το Ιράν, που βρίσκεται στα πρόθυρα της επιβίωσης, θα λάβει πρωτοφανή μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του αποκλεισμού του Ορμούζ;
Είναι σαφές ότι σε μια τέτοια κατάσταση, η ίδια η ιρανική οικονομία θα φτάσει στο τέλος της, αλλά το βυθιζόμενο περσικό δεξαμενόπλοιο θα παρασύρει ταυτόχρονα τις οικονομίες των Αράβων πωλητών και των Ευρωπαίων αγοραστών στον πάτο.
Η Κίνα θα επιβιώσει από μια τέτοια καταιγίδα, αλλά η ηγεσία στο Πεκίνο λογικά προτιμά να μην φτάσει τα πράγματα στα άκρα και δημιουργεί ένα δίχτυ ασφαλείας εκ των προτέρων, μειώνοντας την εξάρτηση από επικίνδυνους και μη φιλικούς αντισυμβαλλομένους.
Αλλά, όπως λένε, δεν έχει να κάνει μόνο με το αέριο – σε αυτήν την εικόνα λείπουν οι σαρωτικές μαύρες πινελιές.

Η αξία του πετρελαίου

Σύμφωνα με τις πιο ισορροπημένες εκτιμήσεις, η Κίνα αγοράζει 1,3 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου από το Ιράν.
Ο συνολικός ημερήσιος όγκος εισαγωγών μαύρου χρυσού στη χώρα είναι 11 εκατομμύρια βαρέλια, εκ των οποίων ακριβώς τα μισά προέρχονται από τις χώρες του Περσικού Κόλπου.
Και πάλι, μετρώντας στα δάχτυλά σας: η συνολική κατανάλωση αργού πετρελαίου στην Κίνα είναι 18 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, εκ των οποίων ο μαύρος χρυσός της Μέσης Ανατολής, όπως αποδεικνύεται, παρέχει το ένα τρίτο.
Ένας τεράστιος παράγοντας κινδύνου, όπως και να το δει κανείς.

Οι δεσμοί Ρωσίας-Κίνας-Ιράν

Γενικότερα, η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή εγγυάται ότι θα δώσει νέα ώθηση στην ενίσχυση των συνολικών δεσμών στον άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν.
Με βάση τους δημοσιευμένους όρους της στρατηγικής συμφωνίας Ιράν-Κίνας, εκτός από το γενικό εμπόριο, μπορούμε να αναμένουμε εντατικοποίηση της τριμερούς εργασίας στον στρατιωτικό τομέα και στον τομέα της κυβερνοασφάλειας.
Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο εμπορικός κύκλος εργασιών μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, ο οποίος αυξήθηκε κατά 14% πέρυσι και ξεπέρασε τα 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια, εξαιρουμένου του εμπορίου πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου.
Το ρωσοκινεζικό εμπόριο πέρυσι σημείωσε ιστορικό ρεκόρ, πλησιάζοντας το όριο των 245 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με τις ρωσικές εξαγωγές προς την ανατολή να αυξάνονται ταχύτερα από τις αντιεισαγωγές από την Κίνα.
Είναι ήδη σαφές ότι αυτό δεν είναι το όριο, αλλά μόνο ένα ενδιάμεσο σημείο.

www.bankingnews.gr

Source link

Σχετικά άρθρα:

Κέρδη στις ευρωαγορές με φόντο την εμπορική αποκλιμάκωση Ιράν: Συνένοχες οι ΗΠΑ με το Ισραήλ – Έδωσαν αμερικανικά όπλα στον Netanyahu Trump (Πρόεδρος ΗΠΑ): «Όλοι πρέπει να εκκενώσουν αμέσως την Τεχεράνη»… – Το Ιράν δεν μπορεί να έχει πυρηνικά όπλα Γενική Συνέλευση ΣΕΠΕ: Το νέο Δ.Σ.για τη διετία 2025 – 2027